15 juli 2020 door Gacelle Braaf
Gacelle Braaf is pubercoach en docent. Ze woont met man, labradoodle en 4 pubers in het mooie Groene Hart. Met een flinke dosis humor en een vleugje sarcasme schrijft zij over alles wat ze in haar werkpraktijk meemaakt, waarbij ze zeker ook de zware onderwerpen niet uit de weg gaat. Ze houdt van Spanje, films en het leven.
Mijn zoon gamet. Veel. Dan zit hij op zijn kamer en is hij onbereikbaar voor de wereld om hem heen. Als ik hem roep voor het eten, reageert hij niet. Als ik hem vraag de hond uit te laten, reageert hij niet. Het irriteert me mateloos.
Eindscore: ik wil niet dat hij zoveel gamet, hij wil niet dat ik zoveel zeur.
Over dat gamen wordt al sinds jaar en dag geklaagd. Even googelen op ‘pubers’ en ‘gamen’ levert gelijk talloze adviezen op over gameverslaving onder pubers. Dus de vrees voor gameverslaving is niet geheel onlogisch, het wordt je als ouder namelijk aan alle kanten voorgehouden. Eerlijk is eerlijk: op een gameverslaving zit niemand te wachten en in deze tijd is de kans daarop wél aanwezig. Daarnaast is het ronduit irritant dat je puber totaal onbereikbaar lijkt als hij aan het gamen is. Een simpele vraag ontaardt bijna in schreeuwpartijen van jouw kant omdat je puber volstrekt doof lijkt te zijn voor jouw pogingen tot contact.
Aan de andere kant begrijp je ook dat je puber afleiding nodig heeft. Plus dat het voor jou soms fijn is om ongestoord je ding te kunnen doen zonder 300 vragen van je puber waar zijn sokken/ fietssleutels/ sportspullen/ favoriete-shirt-die-per se-nu-aan-moet zijn gebleven.
Dus wat is nu wijsheid?
Wat betreft een mogelijke gameverslaving: zolang puberlief genoeg andere interesses en sociale contacten heeft naast het gamen, is er niet direct aanleiding tot zorgen. Afgezien van dat het jouw irritatielevel makkelijk triggert, is gamen namelijk niet altijd slecht. Gamen kan, naast het sociale aspect, bijdragen aan het ontwikkelen van bepaalde vaardigheden: strategieën bedenken om missies uit te voeren, deze missies ook echt uitvoeren en direct improviseren als een missie anders loopt dan verwacht.
Als het game-gedrag van je puber je irriteert, kun je als ouder een aantal dingen doen om je irritatielevel omlaag te krijgen:
En als het alsnog weer misgaat? Neem dan weer de tijd voor een goed gesprek. Geef duidelijk aan wat jij vervelend vindt en stel afspraken bij. Blijven herhalen is belangrijk.
Dat is zeker niet altijd leuk, maar als ouder draag je wel bij aan de ontwikkeling van je puber door hem te leren dat er grenzen zijn. Heeft 'ie later alleen maar profijt van!
