1 april 2000
Ouderschap is kommer en kwel, maar ook leuk! (Qua 1 april.)
Soms lijkt het erop alsof ouderschap uit louter kommer en kwel bestaat. Van opvoedings-ellende tot enge ziektes, en van ontwikkelings-stoornissen tot problemen op school. Wie nog geen kinderen heeft, hoeft maar éven te surfen op Ouders Online om alle lust tot voortplanting effectief te onderdrukken.
En als het niet misgaat met je kinderen, dan gaat het wel mis met je relatie, zo leerde ons de essay-prijsvraag van afgelopen maand. Zomaar een greep uit de inzendingen: mijn man kijkt niet meer naar me om, mijn man ging er met mijn beste vriendin vandoor, we gaan nooit meer uit, we hebben geen tijd meer voor seks, ons leven is veranderd in een niet zo soepel lopend bedrijf, we zijn beiden chronisch moe, enzovoorts, enzovoorts.
Maar niet getreurd: eens per jaar is het 1 april, en dan kijkt de internettende ouder toch weer heel anders tegen het leven aan. Zo waren er forum-deelnemers die ervaringen uitwisselden over 'die nieuwe tanga-luiers', een borstvoedende moeder die meldde dat je bij Nutricia ƒ 1.500,- kon verdienen met een bodempje moedermelk (zie ook "In het nieuws" van deze maand), en iemand die een volledig gratis provider gevonden had, inclusief gratis telefoontikken. (De realiteit van het Internet is overigens nog doller dan die van de wildste 1 april-grap, want vandaag werd bekend dat er daadwerkelijk zo'n provider is opgestaan. De aanbieder in kwestie is Liberty-surf, voorheen X-Stream.)
Eén van de leukste grappen, vooral vanwege de hilarische follow-up, was echter die van een moeder van een zesling, die op zoek was naar een min (of eventueel meer). Vroeger was het inhuren van een min voorbehouden aan rijke vrouwen die het onsmakelijk vonden om zelf hun kind te zogen, maar tegenwoordig kan het wel eens bittere noodzaak zijn, zo bleek. Met al die IVF-behandelingen en de bijbehorende hormoon-stoten wil er namelijk wel eens een kindje te veel geboren worden. En dan kost het ófwel te veel tijd om het meervoudige kroost te voeden, óf er is domweg te weinig eigen moedermelk beschikbaar om de klus te klaren.
Naar aanleiding van deze oproep ontving de redactie de volgende electronische ansichtkaart:
En de begeleidende tekst luidde als volgt:
Ik heb in het forum gelezen van de zoektocht naar minnen om de zesling van Joyce te voeden. Ik voel mij zeer betrokken bij haar, en ben op zoek gegaan naar een oplossing. Ik heb twee vriendinnen bereid gevonden om Joyce te helpen. Ze lijden aan een erfelijke ziekte die bij hen beiden een overproduktie van moedermelk heeft veroorzaakt. Ik hoop dat jullie je medewerking willen geven om de beide partijen met elkaar in kontakt te brengen?! De namen van mijn vriendinnen zijn June en April (the first).
Hartelijke groeten van Mieke.
Ja, lacht u maar. Of niet, nog beter. Want bij sommige ouders vált er helemaal niets te zogen, omdat ze geen kinderen kunnen krijgen. En dat hakt er bij de meesten goed in, qua emotionele beleving. Wie ten einde raad besloten heeft om dan maar ouder te worden zónder het bijbehorende baren en zogen, oftewel: wie besloten heeft een kind te adopteren, die komt in wéér een ander emotioneel mijnenveld terecht. Betreden op eigen risico? Nee. Op het Internet kun je de risico's spreiden door ze te delen.
Op 1 april is een nieuwe rubriek gestart, getiteld "Adoptie-ouderschap". Tijdens de komende twee maanden gaan we kijken of hier voldoende belangstelling voor bestaat. "Adoptie-ouderschap" is bedoeld voor adoptie-ouders, toekomstige adoptie-ouders, en paren die adoptie overwegen. Het gaat uitdrukkelijk niet om formele kwesties (procedures en wetgeving) maar wel om de beleving van alles wat met adoptie te maken heeft.
Ook kregen we er deze maand twee nieuwe themapagina's bij. Themapagina's zijn sub-sites onder Ouders Online, die ouders met gedeelde belangen of interesses zélf kunnen vullen. We verwelkomen:
