16 september 2013 door Emmy de Wit
Afwisselend beschrijven Emmy de Wit (moeder van twee dochters) en Enno van der Heijden (vader van een zoon en een dochter) de seksuele ontwikkeling van hun tieners, en de manier waarop je daar als ouders mee prutst.
Ik fiets met mijn dochter een stukje op naar de stad. Ze vertelt over vriendinnen en vriendjes, en seks, en 'Ja' of 'Nee' zeggen. Ze probeert me uit te leggen waarom je steeds drie keer 'Nee' moet zeggen tegen jongens.
"Dat is omdat zoveel meisjes geleerd hebben niet gretig over te mogen komen. Die zeggen dus eerst twee keer 'Nee', omdat dat zo hoort. Als iedereen in de hele wereld daar nu eens mee zou stoppen..."
Ze staat op het punt om rechtsaf te slaan, en ik roep nog om haar te bevestigen: "Er is niets mis mee om het lekker te vinden!" Terwijl ik haar weg zie rijden, hoop ik dat dit niet mijn famous last words zullen zijn, en glimlach.
's Avonds zit ze met een vriendin achter haar laptop te giebelen over Pandapunten. Ikzelf zit met mijn vriend op de bank. Ze leggen ons uit wat dat zijn, die Pandapunten. Het gaat om het aantal weken (voor studenten) of maanden (voor anderen) dat je geen seks hebt gehad.
Als ik naar de keuken loop, proesten ze het uit. "Vijftig punten! Woehaa!"
Ik kijk om, en zeg: "Er is niets mis mee om geen zin te hebben in seks, of andere prioriteiten te hebben."
Ze kijken ons snel aan, en schateren het uit als ze de verontruste blik van mijn vriend zien.
Een paar weken later vraag ik haar hoe belangrijk die punten zijn. "Mama, dat is voor iedereen anders. Maar als student wil je toch geen 100 punten hebben?"
Wie doet hier nu de voorlichting?
