3 september 2013 door Emmy de Wit
Afwisselend beschrijven Emmy de Wit (moeder van twee dochters) en Enno van der Heijden (vader van een zoon en een dochter) de seksuele ontwikkeling van hun tieners, en de manier waarop je daar als ouders mee prutst.
Net terug van vakantie – zonder kinderen – krijg ik te horen dat de jongste aan de pil wil, en dat het vriendje van de oudste blijft slapen. Ik zucht. Welkom thuis.
Esmee is inmiddels 17 en heeft ruim een jaar verkering. De logeerpartijtjes met talloze vriendinnen en enkele vrienden zijn door blijven gaan, maar dit is anders. Ik weet dat ze bij haar vader vaak een heel weekend alleen is, en dus kan doen wat ze wil. Ik stem in, en voel me weemoedig.
Fien heeft veel vriendinnetjes die aan de pil zijn omdat ze zo'n last van hun menstruatie hebben. De pil kan helpen. Ik heb daar zo mijn vraagtekens bij. Samen met haar boezemvriendin krijgt ze een preek over de voor- en nadelen van de pil. Lage dosis? Ja, ammehoela, daar zijn het hormonen voor! Ik zeg dat ik erover na moet denken, en pieker wat wijs is.
Enkele dagen later, als ik net denk dat de grote dilemma's weer even voorbij zijn, vertelt Fien dat ze wil kickboksen. "Daarvoor heb ik geen geneeskunde gestudeerd," zeg ik, denkend aan bloederige tv-beelden. Maar Fien is 14, klein, hoogblond, en lekker sportief. Ze willen met vier vriendinnen en het is onderdeel van een cursus zelfverdediging. Ik leg mijn ambivalentie uit en ga akkoord.
Weer wat later wil ze paaldansen... Ik verslik me. Terwijl ik haar proestend met grote ogen aankijk, realiseer ik me dat het wel heel goede spieroefeningen zijn. Het blijkt een proefles voor de opening van een sportschool te zijn, ook speciaal voor tieners. Ik mompel dat ze dat maar zelf moet betalen, als het haar leuk lijkt.
Als ik net rustig achter mijn bureau zit te mijmeren, en smeek om één vraag waarop ik het antwoord snel en zeker weet, belt Fien:
- "Het regent en we hebben buiten gym. Kun je een briefje schrijven dat ik ongesteld ben?"
- "Nee!"
