1 mei 1999 door Dido Michielsen
Dido Michielsen is moeder van Lisa-Xiu en Lin. In haar maandelijkse column vertelt Dido over alle ins en outs van het adoptie-ouderschap.
Amerikaanse emoties zijn voor Nederlandse begrippen vaak te overdadig. Om die reden ben ik onlangs dan ook afgehaakt bij de mailinglist van de post-adopt-china site, want ik had geen zin meer in het volgen van discussies over lieveheersbeestjes-broches (mensen zouden dit als een teken van verbondenheid door adoptie moeten gaan herkennen), of het vieren van het feit dat het adoptie-dossier één, twee en verdere weken in China ligt.
Er waren zelfs vrouwen bij die pogingen deden hun geadopteerde baby borstvoeding te geven, met behulp van slangetjes en Hansaplast. De uitdrukking 'Gotcha Day' voor de dag waarop ze hun kind voor het eerst in de armen sloten, vond ik wel altijd grappig, maar wij besloten deze datum niet als feestdag in te stellen omdat Lisa-Xiu twee maanden later jarig is – en om haar een zo gewoon mogelijk leven te laten hebben, net als haar Nederlandse vriendjes en vriendinnetjes.
Maar vlak voordat ik mij afmeldde, vond ik een e-mail die me aan het twijfelen heeft gebracht. Ene Stephanie viert met haar man, geadopteerde en biologische kinderen 'Gotcha Day' als 'Forever Family Day'. Alle belangrijke foto-albums en video's worden uit de kast gehaald en onder luid commentaar en gejoel met z'n allen bekeken (de biologische zoontjes zijn 6 en 4,5 – het geadopteerde meisje is waarschijnlijk jonger), er is een gezinscadeau (een klimrek bijvoorbeeld) en een taart met vijf kaarsjes (voor elk gezinslid één kaars?).
De familie schrijft bovendien op die dag een brief aan het voormalige weeshuis van Chloé, het meisje, die samen met wat foto's naar China wordt verstuurd. En als extraatje krijgt zij een bedeltje aan haar armband erbij. Tenslotte gaat de familie naar de kerk om bloemen op het altaar te leggen en om God en alle betrokkenen in de Verenigde Staten en China te danken voor de totstandkoming van dit gezin.
Eind deze zomer reizen we hopelijk weer naar China om onze tweede dochter op te halen. Op die 'Gotcha Day' zal ons gezin compleet zijn, want meer kinderen gaan we denk ik niet adopteren. Misschien nog niet zo'n gek idee om voortaan op die datum even stil te staan bij het feit dat we elkaar allemaal hebben gevonden. Dat verdient een feest, vind ik.
