29 februari 2008 door Christel Westgeest
Christel maakt de balans op van haar eerste jaar. De kinderen voelen zich al thuis, maar wat is "thuis"?
Alweer een jaar in Canada! Tijd voor wat reflectie. Dat gaat eigenlijk vanzelf want in deze periode moeten we vaak denken aan wat er het afgelopen jaar allemaal is veranderd. Hoe anders was ons leven precies een jaar geleden! Na een jaar kan ik me haast niet meer voorstellen hoe het in die periode daarvoor thuis was. Nou ja, wel voorstellen, maar niet meer echt voelen hoe het toen was.
Want wat is nu voor ons eigenlijk "thuis"? Voor Jacob en Rosa is dat duidelijk nu hier in Canada. Zij zijn echt al gewend aan de taal, de school, en de omgeving.
Voor ons ligt het wat anders. "Thuis" zou ik het nog niet kunnen noemen, na een jaar. Meer "geland". We voelen ons steeds meer thuis en raken gewend aan het leven hier.
De vraag "of we ons al thuis voelen" is het afgelopen jaar vaak gesteld door de achterblijvers. Het is een onmogelijk te beantwoorden vraag in zo'n eerste periode. Want wat maakt dat je "thuis" voelt? De taal volledig beheersen? Bekenden om je heen hebben? Opgenomen zijn in de gemeenschap waar je woont? Moeilijk. Het is tenslotte een gevoel. En dat gevoel moet diep van binnen komen.
Ik denk niet dat het iets is wat je kunt creëren, dat thuisvoelen. Hooguit kun je het proces wat versnellen door je bijvoorbeeld positief en zonder terughoudendheid in je nieuwe samenleving te storten.
Er zijn inmiddels momenten dat ik me al prima geïntegreerd voel. Bijvoorbeeld als ik heel ontspannen wat wegpraat met Canadezen en het net voelt alsof het nooit anders is geweest.
Maar dat gevoel kan zo weer omslaan als er een onderwerp wordt aangesneden waar ik echt (nog) geen kaas van heb gegeten. Zoals ijshockey. Dan vliegen de termen, spelers en teams over tafel en voel ik me behoorlijk niet-Canadees.
Toch kunnen een aantal factoren, zeker in een eerste jaar, je helpen om je meer op je gemak te voelen in je nieuwe land. Los van de meest voor de hand liggende tips (pas je aan, maak vrienden, verdiep je in de cultuur, etc.) heeft een positieve houding mij dit jaar er wel doorheen geholpen.
Er zijn namelijk voldoende negatieve momenten die zich in zo'n jaar aandienen. Al het oude vertrouwde is tenslotte onder je voeten weggevaagd bij het nemen van een nieuwe stap en dat geeft een onrustig en soms vervelend gevoel. Om dat gevoel telkens te kunnen omdraaien in iets positiefs, liefst met nog een beetje humor, valt niet altijd mee, maar werkt wel. Kleine dingen kunnen helpen. Zo staat er elke week een nieuwe quote op de koelkast. Deze week: "Wherever you find yourself is exactly where you need to be".
Op naar het volgende jaar!
