4 september 2013 door Enno van der Heijden
Afwisselend beschrijven Emmy de Wit (moeder van twee dochters) en Enno van der Heijden (vader van een zoon en een dochter) de seksuele ontwikkeling van hun tieners, en de manier waarop je daar als ouders mee prutst.
Dochter Anne was op kamp, waardoor het opvallend stil was in huis. Mevrouw mijn vrouw werd wakker, en riep: "Ik mis mijn dochter! Ik mis het geschreeuw en ik wil terugschreeuwen! En nou wil ik een kop koffie."
"Je wilt wel veel zeg," zei Jan. "Straks wil je ook nog seks..."
Ja, hij kent z'n moeder, en hij mag graag de draak steken met haar primaire levensbehoeftes, waaraan niet altijd meteen gehoor kan worden gegeven. Het grappige – en tragische tegelijk – is dat hij op dat soort momenten vooral iets zegt over zichzelf, en over zijn eigen 16-jarige behoeftes, die nog tamelijk onbevredigd zijn.
Soms kan hij zó jaloers zijn op ons, dat wij wel een relatie hebben en hij nog niet. Ik herinner mij die keer dat mevrouw mijn vrouw iets vertelde over seks binnen het huwelijk, en dat dat niet altijd van een leien dakje gaat. Bijvoorbeeld als de moeder net een kind heeft gekregen, met alle fysieke gevolgen van dien. Of als de lust van beide partners niet helemaal synchroon loopt. "Dat lijkt me een luxe-probleem," vond Jan.
Maar sinds vorige week is alles anders. Er is sprake van liefde en de liefde is wederzijds. Het huis zindert ervan. En het internet erbij. Z'n Facebook-profiel is inmiddels aangepast ('into a relationship'), hij fietst úren heen en weer (van huis naar haar, via haar sportclub en weer terug), hij kondigt aan dat hij naar de verjaardag van haar zusje gaat, hij vraagt of hij het huis een weekend voor zichzelf mag hebben, hij hoeft niet meer mee op vakantie, en hij glundert. De hele dag door.
Echte liefde. Wat een geluk.
