17 mei 2017 door Jacqueline Eckhardt
Verhalenbundel over de grotestadskinderen Rosie en Moussa. Je vóelt wat ze bedoelen.
Rosie en Moussa voor altijd
tekst: Michael De Cock
ill.: Judith Vaninstendael
uitg.: QueridoKind, 2017
ISBN: 978-90-451-1943-4
omvang: 368 pagina's
prijs: € 17,50
Online bestellen
De verhalenbundel Rosie en Moussa voor altijd is nieuw. Maar de avonturen die erin staan, van twee ontwapenende kinderen die opgroeien in een flat in een grote stad, niet. Eerder verschenen ze al in vier losse boeken. En in 2018 kunnen we Rosie en Moussa in de bioscoop zien.
De (Vlaamse) auteur Michael De Cock is behalve kinderboekenschrijver ook acteur, regisseur en theaterdirecteur. Dat verklaart misschien waarom hij zo prachtig beeldend schrijft. Je leest niet alleen over Rosie en Moussa, je voelt ook wat ze bedoelen, zelfs al spreken ze dat niet letterlijk uit. De sprekende pentekeningen van Judith Vaninstendael dragen daar nog aan bij.
Alle karakters hebben, hoe sympathiek ze ook zijn, altijd iets onhandigs. En daarin schuilt de kracht van dit boek, dat inmiddels al in vele talen is vertaald. De hoofdpersonen zijn kwetsbaar in een omgeving die niet altijd makkelijk is. Daar maken ze het beste van, en in alle onbevangenheid gaat dat niet altijd goed.
Als Rosie met haar moeder voor de ingang van de enorme flat staat, voel je de eenzaamheid. Toen Rosies vader wegging, moesten ze hun huis uit en nu wonen ze hier. "Het duurt vast een eeuwigheid voor ik hier vrienden heb," denkt Rosie. Maar dat pakt anders uit. Ze maakt kennis met Moussa, een fantasierijk jongetje dat recht boven haar woont. Samen kunnen ze de hele wereld aan.
Een wereld die soms moeilijk is. Moussa moet zich staande houden tussen al zijn broers, die hem leren dat zwartrijden in de tram loont "omdat de kans één op duizend is dat ze je snappen, en er zitten nooit duizend mensen in de tram". En zijn oom Ibrahim verblijft illegaal in Nederland. Rosie heeft zo haar eigen problemen. Ze schrikt zich een hoedje als je ontdekt dat haar vader niet zomaar is weggegaan, maar in de gevangenis zit.
Rosie en Moussa helpen elkaar, en doen dat op zo'n hartverwarmende manier dat je ze onvoorwaardelijk in je hart sluit. Ik kijk nu al uit naar de bioscoopfilm, die we met het hele gezin gaan zien.
