14 september 2015 door Jacqueline Eckhardt
Een schitterende Toon-Tellegen-fabel.
De tuin van de walvis
tekst: Toon Tellegen
ill.: Annemarie van Haeringen
uitg.: Querido, 2015
ISBN: 978-90-451-1760-7
omvang: 64 pagina's
prijs: € 16,99
Online bestellen
De tuin van de walvis is weer zo'n geweldig filosofisch dierenverhaal van Toon Tellegen. Een beetje absurd, maar tegelijk zo herkenbaar, want wie wil er nou géén tuin om lekker in te schoffelen?
De walvis heeft een diepe wens. In principe is hij heel gelukkig in de grote oceaan. Hij voelt zich vrij, drijft 's nachts graag op zijn rug, en geniet van de sterren en de maan. Maar op een nacht droomt hij van bezoek. De eekhoorn komt langs voor een praatje, klimt op zijn rug, maar glibbert er steeds vanaf. "Had ik maar een tuin, met een tuinbank, dan kon mijn bezoek daarop zitten," denkt de walvis.
Hij voegt de daad bij het woord. Hij bestelt een tuinbank bij de sprinkhaan, met een tuin eromheen. De sprinkhaan arriveert met een boot vol tuinspullen, en gaat aan de slag. Op de rug van de walvis legt hij een weelderige tuin aan. Met planten en bloemen. En een schuurtje met spinrag, een schommel, en een tuinbank. Een fontein heeft de walvis al. "Wat ben ik nu gelukkig, sprinkhaan," zegt de walvis.
Maar het geluk duurt niet lang. Want hoewel alle dieren de tuin van de walvis vol bewondering komen bekijken, geniet de walvis zelf niet. Hij kan niet meer recht omhoog springen als hij boos is. Of drijvend op zijn rug genieten van de hemel. Dat maakt hem woest. Met alle gevolgen van dien...
De moraal van deze fabel is duidelijk: zelfs als de meest onwaarschijnlijke wensen uitkomen, leidt dat niet meteen ook tot geluk. (Hoewel je als lezer wél weer heel gelukkig van zo'n mooi verhaal verhaal én de mooie illustraties.)
