25 november 2021 door Vera Bijma
Gloep! O jee, daar gaan we weer. Wat is het toch een onverbiddelijk monster. Alles wat hij te pakken krijgt, gaat naar binnen.
Wie ik bedoel? De stofzuiger natuurlijk! Hoewel het in deze koude periode ook wel over mij en chocola/cake/taart/koekjes/chips etc. zou kunnen gaan. ;-)
Ik doe mijn best om het te voorkomen, maar soms zie ik toch een stukje speelgoed over het hoofd. En ja, dan verdwijnt het onherroepelijk in de stofzuiger. Meestal zijn het lego-onderdelen, want daar speelt onze zoon het liefst mee. Maar de stofzuiger is alles behalve kieskeurig. Alles wat door de opening past, gaat naar binnen. Zo heb ik er al eens een heel autootje in zien verdwijnen.
Ach, hij heeft vast nog genoeg speelgoed over, zou je kunnen denken. En dat heeft hij inderdaad. Maar zoals ik al zei: hij is gek op Lego. En ik ben gek op hem. En dus was ik zo gek om de volle stofzuigerzakken niet weg te gooien, maar te bewaren. Want ja, in bijna elke zak zit wel een legoblokje of ander lego-onderdeeltje.
Mijn zoon en ik zijn allergisch voor stof. Aan papa dan ook de ondankbare taak om de verschillende opgespaarde stofzuigerzakken vol stof en vuil uit te pluizen. Alhoewel, ondankbaar … Het was net schatzoeken. Zoonlief die er – met duikbril tegen het stof – met zijn neus bovenop stond, joelde dankbaar voor elk teruggevonden stukje speelgoed. Nou, hij heeft heel wat afgejuicht kan ik je vertellen. Legoblokjes, een autootje, een potlood, een kaplablokje, een knikker… er kwam een halve speelgoedwinkel tevoorschijn! En tot zijn grote verrassing ook een legohoofdje waar hij onlangs naar had lopen zoeken. Wat was hij blij!
Kijk, dat stralende gezichtje, daar doe ik het dus voor. Of, eerlijk is eerlijk, daar deed manlief het voor. Want hij kreeg de dankbare taak om in het vuil te duiken. En dat zonder duikbril.
