19 mei 1999 door Justine Pardoen
Van januari 1999 tot april 2001 verzorgde Ouders Online elke woensdag een halve pagina over 'opvoeding' in het dagblad Trouw, geïnspireerd op datgene wat er die week bij Ouders Online was voorgevallen. Het onderstaande artikel maakt deel uit van die serie.
Monique is ten einde raad. Haar peuter schreeuwt alles bij elkaar als zijn haren moeten worden geknipt. "Ik ga al niet meer naar de kapper, omdat ik altijd in twee sessies moest. Een om een begin te maken en een om het af te maken. Mijn zoon heeft nu dus altijd een soort matje in zijn nek. Wie oh wie heeft de gouden tip?"
Carolien komt net van de kinderkapper terug als ze de oproep van Monique leest. Wat ze daar meemaakte, tart elke beschrijving: "Ik weet dat veel kinderen huilen bij de kapper. Dan moet je even doorbijten, als een speer de tondeuse eroverheen of heel snel dat matje afknippen. Maar dit ventje werd wel heel grondig onder handen genomen. Eerst kammen en knippen (huilen). Toen de tondeuse (krijsen, brullen), weer knippen (kotsen, trappen en hysterisch gillen) en nog een keer de tondeuse (niet meer te beschrijven). Vier vrouwen hielden de knul in de houdgreep en toen -- je gelooft het niet -- föhnen." Monique heeft haar eigen peuter onder de arm genomen en is kwaad de zaak uitgelopen.
Niemand weet echt raad en de goede kinderkapper zit niet op de hoek van de straat. Patricia: "Ga eerst op zoek naar iemand die zelf niet zenuwachtig wordt van een huilend kind. De truc is nu: het haar niet nat spuiten, geen kappersmantel aan maar een oude trui en razendsnel knippen, dus geen ingewikkelde modelletjes." En verder gewoon wachten tot het kind een beetje ijdel wordt.
