4 augustus 2020
Ouders die al kinderen hebben kunnen soms beslissen om hun oudere kind(eren) bij de bevalling aanwezig te laten zijn. Dit kan heel mooi zijn, maar er kunnen ook nadelen aan kleven. Hoe maak je de beslissing of je jullie kind wel of niet bij de bevalling betrekt? Lees hier de voor- en nadelen, tips en ervaringen van andere ouders.
Je bent zwanger van je tweede of volgende kindje. De bevalling komt steeds dichterbij en je twijfelt over wat je gaat doen: Je kind wel of niet bij de bevalling? In je dromen is het een mooie gebeurtenis die je als gezin kunt meemaken. Het kan heel bijzonder zijn als je kind de geboorte van zijn of haar broertje of zusje kan meemaken. Maar in je nachtmerrie gaat de geboorte totaal niet zoals je had gewild en blijkt het een hele onprettige situatie te zijn voor je kind, of jou. Geen makkelijke keuze dus. We proberen je wat op weg te helpen door alle voor- en nadelen op een rijtje te zetten. Maar onthoud dat ieder kind en ieder gezin uniek is. Wat voor een ander kind goed werkt, kan bij jullie weer heel anders zijn. Luister dus goed naar je gevoel, jij kent je kind en jezelf het best.
We hebben ze hieronder voor je op een rijtje gezet.
Of je jouw kind wel of niet bij de bevalling laat zijn, hangt ook af van een goede voorbereiding en bepaalde afwegingen. We geven je graag wat handige en praktische tips om mee te nemen in je beslissing.
Jonge kinderen onder de 4 jaar maken de bevalling niet heel bewust mee, wat een voordeel kan zijn. Het is wel lastiger om het aan een jong kind uit te leggen wat er gaat gebeuren. Kinderen die ouder zijn dan 4 jaar maken het wel bewust mee. Deze kinderen kun je beter voorbereiden en uitleggen dat pijn erbij hoort. Het nadeel is dat deze kinderen het ook als heftig kunnen ervaren als er onverwachtse complicaties zijn. Het karakter van je kind is ook bepalend. Is je kind van nature vaker angstig? Dan kan het beter zijn om hem er niet bij te betrekken. Hetzelfde geldt als je kind erg is gefixeerd op jou en het moeilijk vindt als jij pijn hebt of ziek bent.
Hoe kijk je zelf tegen de bevalling aan? Vind je het heel spannend en eng, dan is het misschien geen goed idee om je kind bij de bevalling te laten zijn. Jouw spanningen en onzekerheden worden ongetwijfeld opgevangen door je kind.
Als je besluit je kind bij de bevalling te laten zijn, zorg dan voor een goede voorbereiding. Bijvoorbeeld door wat filmpjes te laten zien van andere (niet zo heftige) bevallingen en erover te praten. Of doe eens voor hoe het kan gaan (je hebt immers ervaring) en leg daarbij uit wat er gebeurt. Natuurlijk is de manier van voorbereiding afhankelijk van de leeftijd van je kind.
Geen enkele bevalling is hetzelfde. Zorg daarom altijd voor een back-up door iemand in te schakelen die op je kind kan letten. Hij of zij kan je kind even uit de kamer halen op bepaalde momenten en kan op je kind passen als je onverhoopt naar het ziekenhuis moet. Zo kan je partner zich beter op jou focussen en je ondersteunen, dat gaat namelijk niet als hij of zij ook nog op de oudste moet letten. Kortom: iemand ter plaatse hebben die op je kind kan letten is heel belangrijk. Houd er overigens wel rekening mee dat je ook ’s nachts kunt bevallen! En het is ook wel handig als de ‘oppasser’ niet te ver weg woont, mocht alles ineens heel snel gaan.
Misschien dat het jou heel bijzonde lijkt om de geboorte van de baby mee te maken als gezin, maar het kan best zijn dat je kind daar totaal niet op zit te wachten. Als je kind op een leeftijd is waarbij hij een goede mening kan vormen, vraag dan eens wat hij wilt en praat erover. Misschien wilt hij het helemaal niet, of juist super graag. Dat kan helpen bij je beslissing om je kind wel of niet bij de bevalling te laten zijn.
Helaas kan je bevalling totaal anders verlopen dan je in gedachten had. Het is heel belangrijk dat je jezelf hierop instelt. Dus ook al heb je de beslissing gemaakt of je jouw kind wel of niet bij de bevalling wilt, weet dat het altijd anders kan lopen waardoor je uiteindelijk toch anders moet beslissen. Bedenk van tevoren dus diverse scenario’s van situaties die zich kunnen voordoen en bepaal hoe je dit wilt oplossen.
Of je nu thuis bent of in het ziekenhuis: geef je kind de ruimte om op het moment suprême zelf te besluiten of hij erbij is of zichzelf even terugtrekt. Zorg bijvoorbeeld voor wat speelgoed, tekenspullen of boekjes waarmee je kind zich in de ruimte kan vermaken. Zo kan je kind er zelf bij komen als hij dat wilt.
Twijfel je nog of je jouw kind wel of niet bij de bevalling wilt betrekken? Soms helpt het om de ervaringen of meningen van andere ouders te horen. Je leest ze hier!
Marjolein: ‘Alle 4 mijn dochters waren erbij.’
`Bij mijn laatste bevalling (begin dit jaar) waren mijn vier dochters allemaal aanwezig (7, 6, bijna 5 en 3 jaar waren ze toen). Van tevoren had ik er niet echt over nagedacht, alleen dat het me fijn leek om ze erbij te hebben. En dat was het ook! Het voelde zo bijzonder om ze aan mijn zijdes te hebben gehad. Ze waren mijn kleine douladochters en ze hebben hun broertje geboren zien worden. Magisch!`
Femke: ‘Uit ervaring zeg ik: NIET DOEN.’
‘Uit eigen ervaring als kind zeg ik niet doen! Traumatisch is misschien erg zwaar maar zeker geen fijne herinnering. Als kind heb je er echt niks aan om alles zo expliciet te zien wat mij betreft. Dus voor wie doe je het? Voor je kind of voor jezelf?`
Neshla: ‘Mijn zoon vindt bevallingen nog steeds magisch’
‘Heel bewust mijn 3-jarige zoon bij de bevalling gehad. Hem goed voorbereid. Het was voor iedereen een super ervaring. Mijn zoon, nu 6 jaar, vindt bevallingen nog steeds magisch. Hij was erg teleurgesteld dat hij niet bij de bevalling van zijn tante was. ’
Nathalie: ‘Mijn dochter wilt nu verloskundige worden.’
‘Mijn dochter van toen 13 wilde er super graag bij zijn en heeft ook de navelstreng doorgeknipt. Sinds die tijd wil ze ook verloskundige worden.’
Elke: ‘Ik vond de bevalling zelf al heftig.’
‘Ik zou het niet willen. Bij mijn bevalling was er best wat paniek en spanning. Ikzelf vond het ontzettend heftig. Hoe moet het voor een kind zijn…’
Patricia: ‘Het hangt heel erg van af van het kind.’
‘Twee weken geleden bevallen van ons derde kindje en de oudste dochter van 7 was er bewust bij. Het was een hele bijzondere bevalling in een bevalbad en mijn dochter vond het heel erg fijn dat ze er bij was. Ze heeft het als heel speciaal ervaren. Zo mocht zij ons vertellen of het een jongetje of meisje was, aangezien dat voor ons allemaal nog een verrassing was. Het hangt heel erg af van het kind, want we hebben onze zoon van 4 er bewust niet bij laten zijn. Het is zo persoonlijk en iedereen moet doen waar ze zich het prettigst bij voelt.’
Rob: ‘Onze zoon gaat mooi naar oma.’
‘Mocht er ooit een tweede komen, dan gaat onze zoon mooi naar oma. Het is nergens voor nodig om een extra stressfactor naar binnen te halen in een situatie die zonder kind al stressvol genoeg is.’
Arabelijn: ‘Mijn oudste dochter was bij alle bevallingen.’
'Mijn oudste dochter was 2 toen ze haar broertje geboren zag worden "baby komt uit billen" zei ze, en speelde gewoon in de woonkamer om me heen. Bij haar volgende broertje was ze 6 en stond ze ernaast en heeft ze de navelstreng doorgeknipt. Bij het volgende kindje, een zusje, was ze 8 en heeft ze de bevalling gefilmd. Ze was tien toen haar jongste broertje geboren werd en was boos dat hij midden in de nacht kwam en ze het had gemist. Ik vond het zelf heel logisch dat mijn kinderen erbij waren, een geboorte is zo bijzonder.’
Charlotte: ‘Voor mij was het teveel afleiding geweest.’
‘Bewust gekozen om ons toen 1,5 jaar oude zoontje er niet bij te hebben. Op die leeftijd snappen ze nog niet alles en hij had veel aandacht nodig, het was voor mij te veel afleiding geweest.’
Pauline: ‘Mijn dochter was razend enthousiast.’
‘Dochter van destijds 10 jaar was bij de geboorte van kindje nummer 4. Haar oudere zus en jongere broer wilden dat niet, maar zij vroeg er zelf om. Ze was naderhand razend enthousiast. Dus toen nummer 5 onderweg was, wilden broer en zus het wel ook meemaken! Dat werd een volle kamer, maar ook heel mooi om het met ze te kunnen delen.'
Nadja: ‘Als het niet goed gaat heeft je kind echt een trauma.’
'Ik merk dat er soms erg luchtig wordt gedaan over kinderen bij een bevalling laten meekijken en het verbaast me eerlijk gezegd wel. Uiteraard ben ik bevooroordeeld, en ik zou het nooit doen, omdat er zoveel mis kan gaan. Onze oudste zoon is na 9 maanden overleden tijdens de bevalling. Twee jaar later werd onze tweede zoon geboren. Tijdens de geboorte van onze dochter belandde ik met spoed op de o.k. voor een spoedkeizersnede. Moet er niet aan denken dat mijn tweede zoon die stress en ellende allemaal had moeten meemaken. Ik wil niemand bang maken, meestal gaat het goed gelukkig, maar als dat niet het geval is dan heeft je kind echt een trauma. Uiteraard moet iedereen zijn of haar eigen hart volgen, maar dit moest even van mijn hart.’
Lesley: ‘Ze kuste zijn natte lijfje en ging daarna weer verder met spelen.’
‘Wij kozen er bewust voor om onze dochter van toen bijna drie erbij te hebben. Mijn moeder was er ook bij voor haar, en kon elk moment met haar vertrekken, mocht het een van ons teveel worden. Maar het was een prachtige, vlotte en serene badbevalling. Ze zag haar broertje geboren worden, kuste zijn natte lijfje en speelde in de kamer lekker verder. Zou het zo absoluut weer doen.... Als voorbereiding had ik met haar filmpjes van bevallingen bekeken en besproken wat er zou gebeuren. We keken hoe ze hierop reageerde en maakten daarop de beslissing om haar erbij te houden, met een escape achter de hand.’
