Brr.. Koud! Check onze hacks om je kind lekker warm én gezond te houden

1 december 1999 door Justine Pardoen

Kijk, die van mij kan al kopje-onder

Van januari 1999 tot april 2001 verzorgde Ouders Online elke woensdag een halve pagina over 'opvoeding' in het dagblad Trouw, geïnspireerd op datgene wat er die week bij Ouders Online was voorgevallen. Het onderstaande artikel maakt deel uit van die serie.

"Wat vinden jullie van baby-zwemmen?", vraagt Suzanne op het Forum van Ouders Online. Maar waar het eigenlijk om gaat is natuurlijk wat de baby er zelf van vindt.

Enthousiaste moeders reageren. Bubbels blazen, spetteren en liedjes zingen. Ze zien hun kind genieten in het water. De dochter van Daniëlle gaat al sinds ze acht weken oud is. Daniëlle: "Let er wel op dat je je kind lekker dicht tegen je aanhoudt en dat ze je altijd kan zien." Verder geen problemen, of het moet het aankleden zijn. Dat is soms een beetje koud voor ze, vooral als het te lang duurt.

Maar soms vindt een baby er niets aan. De dochter van Esther bijvoorbeeld: "Ze zeiden dat ze het vanzelf leuk zou gaan vinden. Ik heb er uiteindelijk twee jaar op gezeten, maar als ik haar bijvoorbeeld op haar rug door het water moest slepen, was dat een drama. Zelfs na twee jaar nog."

Ook de vier maanden oude baby van Angelique blijft elke keer huilen tot ze het water weer uit mag. Ellen heeft een idee: "Je kunt thuis haar badje van 37 graden steeds een beetje kouder maken, totdat ze gewend is aan de 32 graden van het zwembad."

Maarten Oomen, ervaren zweminstructeur en directeur van de Stichting Hydrotherapie Nederland: "Die 32 graden is inderdaad een ideale temperatuur, want het is de gevoelstemperatuur. Een enkele graad eronder ervaar je al als koud, een graad erboven als warm. Bij 32 graden houdt een gezonde baby het wel een half uurtje vol. Soms zijn ze het eerder zat, het verschilt per baby."

Oomen kent een Canadees onderzoek waaruit blijkt dat baby-zwemmen voor sommige pasgeborenen gevaarlijk kan zijn. "Vooral te vroeg geboren baby's kunnen het benauwd krijgen en dan raakt hun hart overbelast door de toenemende behoefte aan zuurstof. Waarom zou je het risico nemen? Ga gerust zwemmen, maar kijk steeds heel goed naar je kind. Let op veranderingen in het gedrag en neem alle signalen serieus. Een baby die blijft huilen, vindt er waarschijnlijk niets aan. Als je pas het water uitgaat als je baby gaat krijsen of blauw aanloopt, dan ben je te laat."

Oomen heeft wel eens gedacht dat het baby-zwemmen vooral leuk is voor de ouders zelf. Oomen: "Maar als het goed is, doe je het voor je kind, dus moet je het ook met beleid laten wennen. Aan alles: het grote zwembad, het lawaai en de kou, maar ook aan de bewegingen in het water. Wij raden ouders aan eerst te beginnen in het grote bad thuis, of anders onder de douche. Dat kan al als het naveltje dicht is. Het zwembad zou pas stap twee moeten zijn."

Esther twijfelt nog: "Ik heb op tv gezien dat ze baby's onder water duwen. Maar dat wil ik niet. Moet je alles doen wat ze zeggen?" Ellen: "Het is echt niet verplicht je kind onder water te duwen. Wel leer je hoe je het het beste kunt doen. Maar als je niet wilt, dan doe je het niet en dan laat je ook de juf het niet met jouw kindje voordoen."

Oomen weet uit ervaring: "Van nature hebben ouders de neiging om hun kinderen van alles te laten doen waar ze nog niet aan toe zijn. Dat is al gauw zo als je met z'n allen in een klasje tegelijk -- al of niet op muziek -- een aantal opdrachten moet uitvoeren." Hij zou liever zien dat er minder collectief les gegeven werd: "Laat een begeleider tussen de ouders en kinderen rondlopen en persoonlijke aanwijzingen geven die aansluiten bij elk kind afzonderlijk. Vooral als het om watergewenning gaat, moet ieder kind de ruimte krijgen zichzelf te ontwikkelen."

"Kijk ook nooit naar wat andere kinderen al kunnen en die van jou niet. Het gaat er echt niet om of die van jou al met zijn kop onder water durft. Kijk wat het kind aangeeft en ga niet te ver. Het gaat er tenslotte om, dat het kind er over een paar jaar nog steeds plezier in heeft." Oomen heeft al heel wat zesjarigen op zwemles zien komen met een traumatische waterervaring: "Zonde toch?"

Baby's en water, het lijkt zo bij elkaar te horen. Als ze niet al onder water ter wereld gekomen zijn, gaan ze alsnog snel na de geboorte het water in. Elke dag in bad en als het even kan naar het zwembad zodra hij of zij zes weken oud is. Oomen: "Het kan inderdaad, maar wel alleen als de baby gezond is. Een beetje kou is dan ook geen probleem; daar worden ze hard van. Maar als je baby zelfs maar verkouden is, zou ik het zelf niet doen."