Emigreren met 2 tieners

Dat vrienden allemaal iets anders en overal verspreid gaan studeren, dat heb je overal wel. Maar als je wel allemaal in Nederland studeert, kun je nog relatief makkelijk wat afspreken of je komt af en toe naar de woonplaats of regio van je ouders. 

Als ze daar naar de middelbare school gaan en vrienden maken, gaan die na een paar jaar toch ook weer verspreiden over studies. Daarom zou ik wachten tot ze klaar zijn met de middelbare, dan kunnen ze daarna een frisse start maken, hier of elders. 

Voor pubers is de sociale omgeving belangrijk. Daarom zou ik ook zeker geen online school kiezen. Dan is er geen noodzaak om de lokale taal te leren en zit je kind straks hele dagen op zijn kamer achter de laptop en kent na een jaar of twee jaar nog steeds geen leeftijdsgenoten om wat mee af te spreken.
Als jullie dit gaan doen, bereid je dan goed voor en ga ook voor de 'full experience'.
Dus dan ga je leven zoals dat in het land van aankomst gaat; naar school, vrienden maken, sporten, werken, etc.

Want:omdat we niet hetzelfde denken zijn we fout:  Misschien moet je dan ook wat duidelijker zijn: Naar Zweden verhuizen is iets anders dan naar Dar es Salam....Maar ik wens je het allerbeste

To in mijn familie hebben we die ervaring. Bij 1 kind is ervoor gekozen die in Nederland het eindexamen te laten doen. De overstap naar een andere school en zelfs online lessen is groot. En een deel van de examens zijn natuurlijk al in de 5e behaald. Kind kon tijdens het schooljaar terecht bij familie en is na het behalen van zijn eindexamen naar zijn gezin in zijn nieuwe land gevlogen. Heeft daar ook zijn vervolgstudie gedaan. 

Een bijkomend voordeel was ook dat het gezinsleven toen al goed op orde was. Want emigratie kosten maanden om ter plaatse alles te regelen. Dus veel stress, tijd en geld voor zaken als een huis op orde krijgen, nieuwe banen, administratie, belastingen, scholen vinden en een netwerk opbouwen etc. Er was in het begin gewoon weinig tijd voor het gezin. Want in het buitenland werkt alles anders. Dat uitzoeken kost veel tijd. 

De jongste kan mee en nog 2 jaar naar de internationale school. De oudste zou ik echt hier laten. Een schooljaar is maar een paar maanden. En hij kan in de vakanties eventueel overkomen. 

mijn overburen konden emigreren (expat regeling via werk - land in Zuid Amerika). Kinderen waren ook al wat oudere pubers en zouden dan switchen naar een internationale school. 

Het was niet een eenvoudig proces. Een geschikte internationale school vinden was een enorm gedoe omdat lang niet alle scholen twee Nederlandse tieners wilden toelaten. Er moesten allemaal testen gedaan worden. Uiteindelijk mochten ze komen maar met mitsen en maren. Mijn buren hebben het uiteindelijk niet gedaan omdat ze het niet in het belang van de kinderen vonden. Vanaf dat moment bleek hoe de kinderen er tegenop zagen. Ze durfden dat nooit te zeggen want ouders waren zo enthousiast. Zelf zagen ze het helemaal niet zo zitten. Buren gaan nu alsnog maar pas als pubers klaar zijn met de middelbare.

Voor jullie is het lastig om er iets over te zeggen. Het is niet duidelijk wat de bedoeling is. Emigreren naar welk land? Waarom thuis onderwijs ipv een internationale school?  welk voordeel is er voor de kinderen om nu op dit moment te emigreren ipv te wachten tot de middelbare is afgerond en ze wellicht daar kunnen gaan studeren. 

Ik vind ook niet dat mensen negatief zijn maar kritische reacties zijn soms ook terecht. Mijn broer is ook verhuisd naar het buitenland en nu hun zoon daar naar school moet beginnen er problemen te ontstaan. Wonen in een ander land kan heel leuk zijn maar scholen zijn zo oubollig waar hij woont dat ze dat niet willen voor hun zoon. Dus moet hij naar privé onderwijs en dat is heel erg duur. Er valt in veel landen niet zoveel te kiezen als in Nederland. Wij verwachten dat mijn broer weer terug gaat keren omdat hun zoon van 7 daar nu niet gelukkig is en zijn het schoolsysteem daar niet goed vinden.  

Lisette_R schreef op 08-04-2024 om 21:43:

......
Toen bleek dat dat wel een ontzettend gedoe te zijn om een huis te kopen, want eerst moesten ze allebei een baan hebben en dan heb je ook niet zomaar een huis (zelfs al hadden ze hun huis verkocht toen ze vertrokken). Echt een heel gedoe. En huren in de omgeving die ze wilden (oorspronkelijke omgeving vanwege school van de kinderen) was ook niet eenvoudig.
Achteraf zeiden ze: als we dit hadden geweten hadden we het anders gedaan. Dan waren we na 11 maanden een maand naar Nederland gegaan en hadden we ons huis niet verkocht.
Je mag kennelijk niet 2 jaar wegblijven en ingeschreven blijven staan in Nederland, vandaar het tussendoor terugkomen.
Dus als terugkomen nog een mogelijkheid is voor jullie als het toch tegenvalt, zou je hier nog over kunnen nadenken.

Een maand terugkomen helpt daar niet bij. Je moet je namelijk verplicht uitschrijven als je langer dan 8 maanden in het buitenland verblijft. Overigens kun je je huis altijd aanhouden natuurlijk.

Maar goed, nogal off topic.

TO, even over een andere boeg: weet je zeker dat je een internationale school wil?
Waar denken je kinderen te gaan studeren? Denk je dat ze daarvoor terug naar NL gaan (wat niet echt logisch is als ze nu graag mee willen) of dat ze ter plekke gaan studeren?
Is een lokale school, eventueel engels- of tweetalig, ook nog een optie, bv voor het jongste kind?
Al hangen de mogelijkheden natuurlijk ook samen met het land waar jullie heengaan.

Rosehip schreef op 09-04-2024 om 12:42:

TO, even over een andere boeg: weet je zeker dat je een internationale school wil?
Waar denken je kinderen te gaan studeren? Denk je dat ze daarvoor terug naar NL gaan (wat niet echt logisch is als ze nu graag mee willen) of dat ze ter plekke gaan studeren?
Is een lokale school, eventueel engels- of tweetalig, ook nog een optie, bv voor het jongste kind?
Al hangen de mogelijkheden natuurlijk ook samen met het land waar jullie heengaan.

Dit zijn goede vragen natuurlijk. Willen ze in het buitenland of Nederland naar de universiteit? Hou er rekening mee dat er enorme verschillen zijn in niveau en in kosten (iets dat soms weer samenhangt). Internationaal onderwijs kan erg kostbaar zijn. Maar als jullie expats zijn draagt de werkgever vaak bij. En in sommige landen stelt de universiteit weinig voor. Ook afhankelijk van hun Engels en de taal van het land in kwestie. 

Niet helemaal vergelijkbaar, maar ik deel het toch.

Een vriendin van mijn dochter is na 5 VWO naar Duitsland verhuisd met haar midden-Europese expat-ouders. Ze was niet heel blij met nóg een verhuizing. Ik heb nog aangeboden dat ze een jaar bij ons mocht logeren, maar ze wilde met de rest van het gezin mee, ook begrijpelijk. Ze haalde uitzonderlijk hoge cijfers op het VWO en ze sprak al vloeiend Duits, want ze had een groot deel van de lagere school in het Duits gedaan, dus de ouders verwachtten geen problemen. 

Ze vond deze verhuizing moeilijker dan eerdere verhuizingen, ze miste haar Nederlandse vrienden erg. Ze kwam elke vakantie (alleen) terug om hier te logeren. Ze heeft haar Abitur (eindexamen) in Duitsland wel gehaald, maar met veel lagere cijfers dan verwacht. Dat was te wijten aan het andere schoolsysteem en aan de verhuizing en alle onzekerheid en veranderingen (huis was o.a. nog niet klaar, dus 2x verhuisd). Ze wilde in het Verenigd Koninkrijk verder studeren, maar door haar lagere cijfers kwam ze niet binnen op de goede universiteiten. Dat was toch wel een teleurstelling. Inmiddels studeert ze in Nederland, en de rest van het gezin zit voorlopig nog in Duitsland.
Deze verhuizing was op meerdere vlakken niet optimaal en zeker niet leuk voor haar. Haar jaar in Duitsland was ze best wel down, inmiddels is ze wel weer opgekrabbeld.

KatT schreef op 09-04-2024 om 09:09:

Ik merk dat een forum voor mij niet de juiste plek is. De meeste mensen (sommigen reageren juist bemoedigend zonder oordeel of komen met tips,waarvoor veel dank!) hier willen graag hun vaak negatieve mening geven en daarmee iemand in een hokje duwen van
"slechte keuze" ofwel slechte ouder. Tips zijn super welkom, maar reacties met waarom wij wel en waarom wij niet zouden moeten gaan snap ik oprecht niet.
Ik vind het nogal kort door de bocht om daar zo zwart wit op te reageren zonder
verdere context, kennis van wie wij zijn, onze kinderen etc. Die geef ik ook niet omdat ik hierover geen advies of mening vraag. Je mag ervan uitgaan dat iedere ouder de keuze maakt waarvan zij denken dat deze in de long run ook het beste is voor hun kinderen. En dat zullen we uiteindelijk nooit echt weten. Ik heb mijn ouders ook op latere leeftijd nog wel eens dingen verweten omtrent hun verhuizingen, en nu weet ik 100% dat zij alles hebben gedaan omdat ze ook voor ons dachten dat het het beste was en we er iets mooiers voor terug zouden krijgen. Wij weten dat dit een super precaire leeftijd is en ondanks dat denken wij nu nog steeds dat verhuizen beter is dan blijven.

Dat zou zomaar kunnen. Weet in elk geval dat je op een forum diverse reacties kan verwachten en dat mensen, binnen de spelregels van het forum, gewoon kunnen zeggen wat ze willen. Het is een gesprek en dat kan alle kanten uit gaan.

Daarnaast had je ook wel kunnen verwachten dat op een forum dat over 'ouders' en dus kinderen gaat, er niet alleen gepraat wordt over de schoolkeuze...