6 oktober 2006 door Sanderijn van der Doef
Mijn zoon van 5 en zijn nichtje van 4 hebben aan elkaars geslacht gezeten en eraan gelikt. Toen ik dat te horen kreeg, wist ik niet wat ik moest doen.
Later heb ik hem gevraagd of hij het wel eens eerder had gedaan. Hij bevestigde dat. Hij moest het van een buurmeisje van 7 en haar broers van 10 à 12 (ik weet niet precies hoe oud ze zijn) ook bij hen doen. Misschien waren er nog meer kinderen bij betrokken.
Wat moet ik nu doen?
Voordat ik inga op uw vraag, zal ik eerst iets meer vertellen over likspelletjes in het algemeen. Daarna zal ik aangeven wat u in deze situatie zou kunnen doen.
Jonge kinderen (jonger dan de 7) zijn altijd heel nieuwsgierig naar de blote lichamen van andere kinderen, en dan vooral naar hun geslachtsdelen. Het kijken en aanraken daarvan geeft hun een lekker en spannend gevoel, wat in wezen een seksueel gevoel is. Alleen is het op deze leeftijd qua intensiteit nog niet vergelijkbaar met de seksuele gevoelens van volwassenen.
Op deze leeftijd kunnen kinderen op allerlei manieren, via spelletjes, bezig zijn om dat gevoel te ervaren. De meest voorkomende spelletjes zijn die van het type 'doktertje spelen', waarbij de kinderen om de beurt elkaars lichaam als dokter kunnen bekijken en aanraken. Inmiddels weten we dat er ook andere spelletjes worden gedaan tussen kinderen.
In dat soort situaties komt het ook wel eens voor dat kinderen zich niet beperken tot bekijken en aanraken, maar dat ze ook elkaars geslachtsdelen wel eens likken. Dat gedrag komt weliswaar veel minder vaak voor, maar het gebeurt wel en het is lang niet altijd zorgelijk van aard. Er hoeft dus niet per se sprake geweest te zijn van een voorbeeld, of misbruik, of dwang door anderen. Soms doen kinderen dat gewoon.
Dat betekent overigens niet dat je dit gedrag ook altijd maar goed moet vinden, als opvoeder.
Het kan echter ook voorkomen dat een kind 'likspelletjes' doet omdat het zoiets ergens heeft gezien, of omdat het bij hem zelf is gebeurd (wel of niet onder dwang). Dan is het altijd goed om te informeren waar je kind dit heeft gezien of eerder heeft gedaan.
Bij uw zoon is dát dus het geval geweest. Daarom is het goed dat u ernaar gevraagd heeft.
Wat er tussen uw kind en de buurkinderen is voorgevallen, was niet goed, met name vanwege het leeftijdsverschil. Uw zoon was bij die 'spelletjes' het jongste kind, en het lijkt erop dat ze hem gebruikt hebben om hem dingen te laten doen die hij misschien helemaal niet wilde.
Een groot leeftijdsverschil bij dit soort spelletjes kan nare gevolgen hebben voor het jongere kind, omdat het zich niet heeft kunnen onttrekken aan de dwang en het overwicht van de oudere kinderen. Bovendien waren het drie oudere kinderen tegenover 1 jonger kind.
Wat nu te doen?
Allereerst moet u uw zoon prijzen dat hij dit allemaal aan u heeft verteld. Hij vertrouwt u blijkbaar volkomen, en hij is niet bang voor eventuele gevolgen, zoals straf. Straf geven is hier ook helemaal niet op zijn plaats.
Praat met hem om erachter te komen hoe hij het gebeuren met de oudere kinderen heeft ervaren. En vertel hem dat dit soort spelletjes niet meer mogen gebeuren. De oudere kinderen moeten met kinderen van hun eigen leeftijd spelen en niet meer met hem.
Vertel hem ook dat u niet meer wilt dat hij dit spelletje met zijn nichtje van 4 speelt. Ze mogen naar elkaar kijken, en ze mogen doktertje spelen, maar verder niet. En elkaar zeker niet dwingen of pijn doen.
Daarnaast zou ik tegen de oudere kinderen zeggen dat u niet meer wilt dat ze met uw zoon spelen. En als ze vragen "Waarom niet"? Dan zegt u eenvoudig "Daarom niet". Ze zijn te oud, hij voelt zich geïntimideerd.
Tenslotte zou het ook goed zijn om met de ouders van die kinderen te praten. Dat is geen gemakkelijke opgave, ik weet het.
Ik weet niet hoe uw relatie met die ouders is, maar als die redelijk goed is, dan kunt u er gerust over beginnen. Het doel daarvan is alleen maar dat hun kinderen gaan begrijpen dat dit soort spelletjes niet meer moeten gebeuren en zeker niet met heel jonge kinderen.
Als de relatie met die ouders een dergelijk gesprek niet toelaat, dan kunt u het beter niet doen. Zo'n gesprek kan de boel laten escaleren, waardoor de oudere kinderen als 'daders' worden behandeld, met alle nare gevolgen vandien. Zowel voor henzelf als voor alle andere kinderen. In dat geval is het voldoende om zelf tegen de kinderen te zeggen dat u hen niet meer met uw kind wilt zien.
