23 december 2005 door Sanderijn van der Doef
Laatst betrapte ik mijn 11-jarige zoontje en mijn 8-jarige dochtertje terwijl ze boven op elkaar lagen. Ze waren vadertje en moedertje aan het spelen. Is dit normaal?
U gaf wel héél weinig informatie, waardoor het moeilijk is om een specifiek antwoord op uw vraag te geven. Wat waren ze nou precies aan het doen? Lagen ze bloot? Of gedeeltelijk bloot? Of waren ze helemaal niet bloot? Waar waren ze? En wat gebeurde er eigenlijk?
Vadertje en moedertje spelen kent allerlei variaties, die al dan niet bij de leeftijd kunnen passen. Daarom kun je nooit aangeven wat normaal is, zonder de situatie erbij te betrekken. Ik zal mij dus beperken tot een algemeen antwoord, waar u zelf uw eigen conclusies uit kunt trekken.
Bij dit soort spelletjes liggen de kinderen meestal bovenop elkaar, en kunnen ze wat zoenen en wat wippende bewegingen maken. We zien dit het meest bij kinderen in de leeftijd van 3 tot 7 jaar.
Dat wil echter niet zeggen dat het na die leeftijd niet meer gebeurt. Maar hoe váák het gebeurt, en wát er dan precies gebeurt, dat weten we eigenlijk niet. Dat komt doordat je het – letterlijk – minder ziet. Want áls het gebeurt, bij wat oudere kinderen, dan doen ze dat zoveel mogelijk buiten het gezichtsveld van volwassenen. En onderzoekers kunnen echt niet zoveel meer zien dan wat de ouders zien. Kinderen zullen dit soort gedrag immers niet in een laboratorium-situatie gaan vertonen. Niettemin gaan deskundigen ervan uit dat het na de leeftijd van 7 jaar ook werkelijk minder gebeurt.
Op de vraag 'Is dit normaal?' kan ik dus antwoorden dat deze spelletjes ook bij 8 en 11 jaar nog kunnen voorkomen, maar dat het waarschijnlijk wel wat minder voorkomt dan bij kinderen van 3 tot 7 jaar.
Belangrijker dan de vraag of het nou wel of niet 'normaal' is, is de vraag hoe je hierop als ouder zou moeten reageren.
Ook wat dat betreft hangt het er sterk vanaf wát er nu precies gaande was. Ik zal twee situaties schetsen: een heftige variant en een minder heftige variant.
Als beide kinderen bloot waren, en als ze ook werkelijk probeerden de geslachtsgemeenschap na te bootsen, dan zijn ze daar natuurlijk nog te jong voor. Dat betekent dat u ze dat duidelijk zult moeten maken.
U zult dan moeten vertellen dat dit niet iets is wat kinderen doen, maar iets wat volwassenen doen. Dus iets wat ze gaan doen als ze later groot zijn.
Bovendien is dit niet iets wat broertjes en zusjes samen doen. Ook daarover zult u nu dus moeten praten.
Daarnaast kunt u aan hun behoefte aan seksuele voorlichting tegemoet komen door ze allebei een boek te geven voor kinderen van hun leeftijd, waarbij ze meer te weten komen over seksualiteit. (Zie verder: Product-informatie: seksuele opvoedingsboeken).
Als ze hun kleren nog aanhadden, en als ze alleen maar een beetje lagen te rollen op elkaar, dan zou u moeten vragen waarom ze dit deden, en of dit nu echt wel zo'n leuk spelletje was.
In álle gevallen, dus bij de heftige en de minder heftige variant, is het belangrijk om te vragen of ze allebei wel aan dat spelletje mee wilden doen. Mocht er inderdaad sprake zijn geweest van dwang, dan zou u vooral dáárop in moeten gaan.
Let op: bij seksuele spelletjes kan dwang meer schade aanrichten dan het spelletje op zich. Dat is dus iets wat zowel u als uw kinderen goed zullen moeten begrijpen.
En tot slot: boos worden, omdat uw kinderen met zo'n spelletje bezig waren, heeft geen enkele zin. Ze begrijpen het niet en je schiet er niets mee op.
Wél is het goed om aan ze uit te leggen waarom – en onder welke omstandigheden – u het niet goed vindt dat ze zulke spelletjes met elkaar doen.
