16 november 2007 door Sanderijn van der Doef
Mijn man en ik hebben de laatste tijd problemen met het gedrag van onze 10-jarige zoon (hij wordt 11 in december). Nog voor de zomervakantie was het een ontzettend makkelijk, kinderlijk, eeuwig voetballend, lief ventje. Maar nu lijkt het alsof er ineens een omslag is gekomen. Hij luistert slechter, gaat overal tegenin, en vertoont dus al wat pubergedrag.
Dat is allemaal niet zo erg. Maar nu heeft hij sinds een paar weken 'verkering' met een iets ouder meisje (12 jaar, zusje van klasgenoot).
Hij mag van ons op MSN met vriendjes. Allemaal tot voor kort heel onschuldig. Nu lezen we af en toe zijn geschiedenis, om toch een beetje in de gaten houden wat hij doet (al is dit misschien niet netjes), en we schrokken ons echt rot.
Het meisje rookt, ook waar hij bij is. Ze schijnt wel eens te veel te drinken; volgens haar zusje was ze laatst 'dronken'. Onze zoon spreekt haar aan met 'schatje' en zij noemt hem 'lekker ding'. Zij vraagt hem of hij wel eens heeft getongzoend en of hij dat met haar wil doen... (Onze zoon is overigens wel goed voorgelicht over seks, over MSN-gevaren en over roken.)
Dit meisje is nog nooit bij ons thuis geweest. Ik heb haar laatst wel gevraagd, maar volgens mij durft ze niet. Hij komt wel eens daar. Het schijnt dat de moeder veel werkt; de kids zijn vaak alleen met vriendjes en vriendinnen. Voor zover ik kan nagaan is onze zoon nooit alleen samen met zijn vriendinnetje. Moeder komt laat thuis. Het meisje ziet er veel ouder uit dan 12, heeft soms nepnagels, en gebruikt make-up.
We hebben gezegd dat we willen dat hij zich wat vaker even meldt na schooltijd, dus niet van 3 uur tot half 6 rondhangt. De computer staat in de huiskamer bij ons. Wij hebben per direct onze zoon tot hooguit een half uur MSN per dag afgesproken. Eigenlijk willen we het contact met dit meisje het liefst verbieden, maar hoe doe je dat?
Verder heb ik 'een goed gesprek' met zoonlief gehad over meisjes in het algemeen, en dat ze soms verder zijn op die leeftijd en al willen (tong-) zoenen. Ik had dat leuk ingekleed met een voorbeeld over een meisje van 15 die ik zogenaamd ken die een vriendje van 11 gaat zoenen om het te oefenen en het vervolgens te gebruiken bij veel interessantere jongens van haar leeftijd.
Het gesprek verliep goed, hij vond dat voorbeeldmeisje maar stom, dus ik hoop dat hij het oppikt. Ik heb hem wel gewaarschuwd over zijn vriendinnetje.
We weten niet zo goed hoe we het verder moeten aanpakken. Dreigen met stoppen met voetbal? (Is zijn passie.) Praten met de moeder? (Heb het idee dat ze niet heel betrokken is.) Onze zoon huisarrest geven? Hij weet natuurlijk niet dat we op zijn geschiedenis zitten te snuffelen en dat willen we graag zo houden.
Uw zoon staat inderdaad op de grens met de puberteit en probeert zijn eigen mogelijkheden te ontdekken. Op deze leeftijd is het voor hem ongelooflijk belangrijk dat hij wordt geaccepteerd door leeftijdgenoten. Op dit moment is hij aan het zoeken naar hoe hij zich zou moeten gedragen om vooral cool gevonden te worden door zijn vrienden. Wat zijn ouders van hem vinden, is nu van mindere zorg voor hem.
Dat u geschrokken bent over datgene wat u in zijn MSN-geschiedenis heeft gelezen, kan ik begrijpen. Maar tegelijkertijd moet u zich wel realiseren dat kinderen en jongeren op MSN een heel andere taal gebruiken dan in 'real life' (of IRL zoals ze zelf zeggen) en dat volwassenen die MSN-taal verkeerd kunnen interpreteren.
Zo'n woord als 'schatje' bijvoorbeeld, is tamelijk standaard, en niet echt voorbehouden aan geliefden. Je zou het kunnen vergelijken met een Londense taxi-chauffeur die tegen elke vrouwelijke klant 'hey love' zegt.
Behalve dat er op MSN een speciale taal gebruikt wordt die volwassenen vaak niet goed begrijpen, zijn die berichten natuurlijk ook niet voor volwassenen bedoeld. Ik zou dan ook niet meer op zijn MSN geschiedenis kijken en hem ook niet vertellen dat u dat gedaan heeft. Daarmee zou u zijn vertrouwen volledig kunnen verliezen.
Meer hierover leest u in het boek Verliefd op internet van Justine Pardoen en Remco Pijpers.
De aandacht van een ouder meisje is op dit moment heel belangrijk voor uw zoon. Zij vindt hem kennelijk niet te kinderachtig om verkering mee te hebben en dat streelt zijn ego natuurlijk enorm.
Zoals u haar beschrijft, is dit meisje wel duidelijk in een andere ontwikkelingsfase dan uw zoon. Vaak zie je dat zo'n meisje juist een iets jongere jongen uitzoekt omdat die haar adoreert en dus sneller doet wat zij wil. Ik denk echter niet dat u zich daar al te veel zorgen over hoeft te maken.
Als hij tot nu toe een goede relatie heeft gehad met u en uw partner, is dat voor hem nog steeds heel belangrijk (ook al laat hij het nu minder merken). Tegelijk heeft hij de afgelopen elf jaar heel wat van u meegekregen wat hij nu kan gebruiken (en ook zál gebruiken).
De kans is groot dat uw zoon zelf gaat ontdekken dat dit meisje iets te snel voor hem gaat (als zij ook inderdaad te snel gaat). En een kind dat van zijn ouders voldoende vertrouwen en veiligheid heeft meegekregen, snapt dan op een gegeven moment dat hij beter kan kappen.
Met hem blijven praten is prima; verlies niet het contact met hem! Maar verlies vooral ook niet het vertrouwen dat hij in u heeft (door in zijn MSN te neuzen, of hem te gaan straffen voor zijn verkering).
Praat met hem over zijn leven, over zijn vrienden en mogelijk ook over zijn vriendinnetje. Het voorbeeld dat u met hem heeft besproken was prima!
Verbieden zal in dit geval averechts werken, vrees ik. Hij heeft nu even deze aandacht – en de status die hij hierdoor verkregen heeft – nodig. Als u hem verbiedt met haar om te gaan, zal hij zich tegen u keren en is het vertrouwen verdwenen.
De afspraken die u met hem heeft gemaakt (over zich melden, computeren, etc.) zijn ook prima. Dat heeft hij op zijn leeftijd nog nodig.
Zolang hij uw vertrouwen nog niet echt heeft geschaad, moet u op zijn zelfstandigheid en goede keuzes vertrouwen. Pas als hij dingen gaat achterhouden, of als u merkt dat hij dingen wil waar u niet achter staat (zoals roken, drinken, of bij haar logeren), kunt u duidelijke grenzen stellen. Nu moet u erop vertrouwen dat hij dat zelf kan.
