4 juni 2004 door Sanderijn van der Doef
Mijn jongetjes (eentje van 7 en een van 11) zitten veel aan hun piemeltjes. Allebei doen ze het, ook waar visite bij is. Tot dat de piemeltjes stijf zijn. Het komt voor dat ze overdag samen op een bed liggen, en zich tegen elkaar aanwrijven. Op initiatief van de oudste.
Onlangs vroeg de jongste geëmotioneerd: "Mama, als iemand anders aan mijn piemel zit, dan mag dat toch niet?" Hij wilde er verder niets over loslaten. Nu vrees ik dat mijn oudste iets bij hem doet wat hij niet wil...
Waar liggen de grenzen? Wat is normaal? Dat is mijn grote vraag (en hoe daarmee om te gaan).
Inderdaad, kleine jongetjes kunnen soms eindeloos bezig zijn met hun piemeltjes. Dat vinden ze lekker. En zolang het niet wordt afgeleerd, blijven ze het doen. Totdat ze zelf merken dat de omgeving erop reageert.
Een jongen van 11 heeft onderhand wel de leeftijd dat hij moet weten dat het op zich prima is dat hij aan zijn piemel zit, maar dat hij dat beter alleen kan doen als er geen anderen bij zijn.
Binnen een jaar staat hij aan het begin van de puberteit, een periode waarin zijn seksuele gevoelens en behoeftes zullen veranderen en toenemen. In de jaren daaraan voorafgaand kan hij al heftige gevoelens ervaren. De hoogste tijd dus om hem duidelijk te maken hoe hij met zijn gevoelens moet omgaan. Zeker nu de seksuele spelletjes met zijn broer vormen gaan aannemen die kunnen leiden tot het overschrijden van de grenzen van de jongste broer.
Of er nu al grenzen overschreden zijn weten we niet, maar om te voorkomen dat het wel gaat gebeuren, is een gesprek met beide zonen op zijn plek.
Vertel de oudste dat hij over een jaartje op het punt staat de puberteit in de stappen. En dat dat gepaard kan gaan met een toename van seksuele gevoelens. Misschien gebeurt het nu ook al af en toe. Op zo'n moment mag hij best met zijn piemel mag spelen, maar dan wel alleen.
Zijn broertje zit nu in een andere ontwikkelingsfase en dat betekent dat hij nog niet toe is aan de spelletjes die de oudste wil doen. Toen ze kleiner waren was dat allemaal niet zo erg, maar nu kan het niet meer.
Maak duidelijk dat ze elkaars piemel met rust moeten laten, en dat een ander inderdaad niet (meer) aan zijn piemel mag zitten. Ook zijn broer niet.
