19 juni 2009 door Sanderijn van der Doef
Mijn zoon (inmiddels 10) wordt ervan beschuldigd zijn halfzusje (nu 5) seksueel te hebben misbruikt.
Mijn ex-partner en ik zijn uit elkaar gegaan toen onze zoon 1 jaar oud was. Mijn ex is getrouwd en heeft daarna met zijn vrouw nog drie kinderen gekregen, waaronder een dochter.
De verstandhouding is altijd goed geweest en mijn zoon ging gemiddeld 1x per maand naar zijn vader en in de vakanties vaak een hele week. Er zijn ook nooit problemen geweest, tot ongeveer een half jaar geleden.
Het dochtertje van mijn ex-partner zat in bad samen met haar eigen broertje. Opeens deed ze haar beentjes uit elkaar en zei ze tegen haar broertje: "Stop je piemeltje hier maar in want dat doet X [mijn zoon] ook altijd". De oppas was erbij en zij heeft dit verteld aan de ouders.
Daarop is mijn ex-partner naar zijn ouders gereden waar mijn zoon die middag was en heeft hem een kruisverhoor van zo'n 2 uur gegeven zonder dat ik ervan op de hoogte was. Toen ik hem op ging halen hoorde ik ervan.
Ik ben met mijn zoon naar huis gereden en heb hem gevraagd wat er nu precies gebeurd was (blijkbaar al vele maanden daarvoor).
Op school, in groep 5, hadden ze ooit een film gezien van de pre-historie en daarbij kwam ook de paring van twee gorilla's in beeld. (Ik weet nog dat hij het verhaal thuis vertelde, nu inmiddels alweer zo'n jaar geleden en zei toen nog lachend dat hij geen seksuele voorlichting meer nodig had.) Hij heeft de film ook met zijn halfzusje besproken en het ook bij haar voorgedaan tijdens het aankleden 's morgens.
Het 'voordoen' is echter naakt gebeurd en daarmee is hij te ver gegaan, dat weet hij ook. Ik heb hem gevraagd of hij ergens 'in' of 'aan' is geweest, maar hij zegt dat hij dat absoluut niet heeft gedaan! Ik geloof hem dan ook en sta achter hem, maar de vrouw van mijn ex-partner vertrouwt hem helemaal niet meer.
Volgens haar is er wel meer gebeurd, want is haar dochter veel te gedetailleerd in haar verhaal.
Er zijn een aantal zaken die ik niet juist vind. naar mijn mening hadden ze direct de twee kinderen bij elkaar moeten zetten en het verhaal van twee kanten moeten aanhoren en bespreken (i.p.v. het kruisverhoor met mijn zoon).
Ook denk ik dat ze verder moeten kijken: is hun oppas wel voor 100% te vertrouwen? Ze zijn beiden veel van huis vanwege eigen zaken en laten een groot deel van de opvoeding aan de oppas over.
Nu zijn ze met hun dochter naar een psycholoog aan het gaan en willen ze mijn zoon weer graag een paar uurtjes bij hun in huis hebben om te kijken hoe ze op hem reageert. Maar ik zie het eerlijk gezegd niet zo zitten om hem nu ineens weer bij hun thuis te laten.
In mei was mijn ex-partner jarig. Zijn ouders zijn toen met mijn zoon er naartoe geweest. Hun dochter hadden ze die middag (bewust of onbewust, ik weet het niet) bij hun oppas.
Mijn zoon zit goed in z'n vel, heeft een goede eetlust, slaapt goed, is nooit ziek, presteert goed op school, heeft veel vrienden, enz.
Ik heb er geen zin in dat hij hierdoor psychische schade oploopt. Wat moet ik doen?
Wat er indertijd precies is gebeurd tussen de twee kinderen is nu niet meer te achterhalen. Daarvoor is er in de tussentijd al te veel gebeurd wat de herinnering van de kinderen heeft kunnen beïnvloeden. Ik zou er dus ook geen moeite meer voor doen, als ik u was, om daar precies achter te komen.
Dus: of hij nu wel of niet verder is gegaan dan alleen maar 'voordoen' weten we niet. (Overigens kan ik me daar eerlijk gezegd niet veel bij voorstellen. Hoe doe je voor hoe twee gorilla's met elkaar paren, zonder elkaar aan te raken?)
Het beste was geweest als u na (of tijdens) het eerste gesprek met uw zoon over deze kwestie meteen had uitgelegd dat je dit soort 'voorlichtings-spelletjes' niet kunt doen met een kind dat veel jonger is.
Maar het kan natuurlijk geen kwaad om dat alsnog te doen.
Het is fijn dat uw zoon goed in zijn vel zit en laten we hopen dat dat voor zijn 5-jarige halfzusje ook geldt. Voor haar wordt nu gezorgd door een psycholoog en in dat kader past ook dat uw zoon weer stapsgewijs bij haar in de buurt kan komen.
U vroeg zich af of dat wel goed voor hem is. Ik denk dat dat ook van hem zelf afhangt. Vraag hem eens eerlijk wat hij wil. Wat vindt hij ervan om zo nu en dan weer bij zijn halfzusje te zijn? Als hij daar niet negatief op reageert, is er wat mij betreft geen duidelijke reden waarom die bezoeken schadelijk voor hem zouden kunnen zijn.
Ik denk dat voor hem inmiddels wel duidelijk is dat er indertijd iets gebeurd is waar nogal heftig op is gereageerd. Hij is zich echt wel bewust van het feit dat er nu op hem gelet wordt. Daarom zou het beter zijn als iedereen weer wat ontspannener met elkaar omgaat.
Er zijn nu twee mogelijkheden:
