9 december 2005 door Sanderijn van der Doef
Mijn zoontje van 5 is vorig jaar misbruikt door een buurjongen van 15. Er wonen bij ons in de straat verder geen kinderen, dus ze waren min of meer een beetje vriendjes. Ze fietsten bijvoorbeeld regelmatig samen. Op een gegeven moment kwam ons kind helemaal opgewonden thuis vertellen dat ze met hun plassers hadden gespeeld. Ons kind is dus misbruikt. Ze hadden elkaar betast, en met hun monden aan elkaars plassers gelikt, waarbij de buurjongen is klaargekomen, etc.
Het feit dat ons kind hiervan zeer onder de indruk was, en juist niet in negatieve zin, verontrustte ons zeer.
Later bleek dat ons kind door het misbruik zo'n ontzettend sterke seksuele drang had ontwikkeld, dat hij aan vriendjes ging vragen om met elkaars plassers te spelen en elkaar te likken. Dit is ook feitelijk gebeurd.
We hebben meteen de school ingelicht en eigenlijk iedereen die het moest weten (ouders van vriendjes), zodat ons kind voldoende toezicht zou hebben. We hebben gevraagd om er goed op letten en hen niet alleen te laten, want ons kind kon zichzelf geen halt toeroepen. De drang in hem was groter dan het feit dat hij wist dat zijn gedrag niet kon en niet mocht.
We hebben geprobeerd hem uit te leggen dat hij best aan zijn eigen plasser mocht komen, maar niet aan die van anderen. Dit had echter niet het gewenste effect.
Ik moest dus terug naar school, met opnieuw de vraag om beter op te letten. Het is frustrerend, omdat je zo je best doet. Maar je bent er zelf niet bij... Hij kreeg dus toch genoeg kansen om dingen te doen, soms ook met dwang.
Nu, bijna een jaar na mijn eerste melding, moest ik gisteren bij de directie komen. Ze hadden ontzettend hun best gedaan zeiden ze, maar ze vonden het even beter dat ons kind thuisbleef tot er een goede oplossing was gevonden. Er werd niet bijverteld in welke richting die oplossing gezocht zou moeten worden.
Ik weet het niet. Er staat speltherapie gepland voor deze maand, maar alleen ter observatie. Echte hulp zou pas volgende maand kunnen. En ik heb liever NU hulp.
[naam en adres bekend bij de redactie]
P.S. Laatste nieuws. Vanaf vorige week zit ons kind thuis en gisteren had ik een gesprek op school. Er is ons geadviseerd om ons zoontje op een MKD [medisch kleuterdagverblijf, dagbehandeling voor jonge kinderen - red.] te plaatsen. Daar zitten niet meer dan 10 kinderen in de klas met twee leidsters. Hij kan er geobserveerd worden en therapie krijgen. Verder is dit gewoon een school, dus krijgt hij gewoon lesstof. Ik zou hierop graag uw reactie horen.
De acute vraag om hulp lijkt me na het laatste nieuws iets minder urgent geworden. Inmiddels is er al het een en ander in gang gezet voor uw kind; op advies van de school gaat hij waarschijnlijk naar een MKD.
Ik zal mij daarom beperken tot een analyse van datgene wat er gebeurd is, en een reactie op de laatste ontwikkelingen.
Om te beginnen: de oorzaak van het probleem. Uw kind heeft op 5 jarige leeftijd iets meegemaakt wat blijkbaar gevolgen heeft gehad voor zijn seksuele ontwikkeling. Uit uw verhaal maak ik op dat hij daarna op school met andere kinderen ook seksuele spelletjes wilde spelen. En u vermoedt dat dit is voortgekomen uit de ervaring die hij eerder heeft gehad met de buurjongen.
Met het trekken van dit soort conclusies moet je altijd heel voorzichtig zijn. 'Daarna' hoeft lang niet altijd hetzelfde te betekenen als 'daardoor'. Het kan, maar het hoeft niet. Er zijn namelijk genoeg kinderen op deze leeftijd die behoefte hebben aan seksuele spelletjes met andere kinderen, zónder dat ze zelf een seksuele ervaring – al of niet met oudere kinderen – hebben gehad.
De spelletjes die kinderen kunnen doen, bestaan soms ook uit het likken van elkaars geslachtsdelen. Het is de taak van de opvoeders – vooral de ouders maar ook de leerkrachten – om uit te leggen wat wel en niet toelaatbaar is, en in welke situatie. Er kan dus verschil zijn tussen datgene wat thuis mag en wat op school mag (of juist niet mag).
In de praktijk zullen de meeste scholen seksuele spelletjes, van welke aard dan ook, niet accepteren. Gebeurt het wel, dan zal een school daar alle betrokken kinderen op aanspreken en ze duidelijk maken dat dit op school niet geoorloofd is. Vanzelfsprekend is dit hun goed recht.
Dat de school nu heeft besloten dat uw kind niet meer te handhaven is, komt denk ik niet (of in ieder geval niet alleen) door de seksuele spelletjes, want hij doet ze niet in zijn eentje. Er zijn ook anderen bij betrokken en die worden niet van school gestuurd.
Er zullen dus ongetwijfeld ook andere factoren hebben meegespeeld bij de beslissing om hem te verwijderen. Welke factoren dat zijn, daar heb ik vanaf hier helaas geen zicht op.
Al met al denk ik dat uw kind waarschijnlijk beter op zijn plaats is (en zich misschien ook beter kan ontplooien) in een kleine groep waar meer individuele begeleiding is voor elk kind.
Ik wens jullie veel succes!
