5 oktober 2007 door Antheny Verhoef
Ik ben een alleenstaande moeder, twee jaar geleden gescheiden. Mijn jongste zoontje van 9 jaar heeft er nog steeds moeite mee en geeft mij ook nog steeds de schuld omdat ik van zijn pappa wilde scheiden.
De dagen dat hij bij mij is, wil hij per se bij mij in bed slapen. Is dit normaal? Ik probeer het langzaam af te bouwen, zodat hij ook af en toe in zijn eigen bed slaapt. Maar dat geeft voor ons beiden een hoop stress.
Hij accepteert het niet wanneer mijn vriend (waar ik nu een jaar een relatie mee heb) bij mij slaapt. Dan vertoont hij zéér negatief gedrag. Hoe kan ik hier het beste mee omgaan?
Heel goed van u, dat u heeft besloten om uw zoon in zijn eigen bed te laten slapen. Je ziet wel vaker dat kinderen van alleenstaande ouders per se in 'het grote bed' willen slapen, en in die zin zou je het normaal kunnen noemen. Maar wenselijk is het niet.
Uw zoon moet leren dat iedereen recht heeft op privacy en een eigen plekje, ook zijn moeder. En zéker als er ook een partner in het spel is, moet je natuurlijk oppassen dat een kind in bed je seksleven niet negatief beïnvloedt.
Het is heel zinvol dat u op een rustig moment van de dag met uw zoon praat. Dat u tegen hem zegt wat de gewenste situatie is met betrekking tot het slapen in huis en wat u van hem hierin verwacht. Wees duidelijk en helder over uw verwachtingen ten aanzien van zijn gedrag.
Ga in ieder geval niet met uw zoon in discussie over de scheiding, want daar gaat het hier niet om. Beter is het om hem te vragen hoe u hem kunt helpen, zodat hij weer in zijn eigen bed kan slapen (mits redelijk en haalbaar). Beloon hem als hij doet wat u vraagt, en geef hem complimenten als het lukt.
Als hij de confrontatie met u aangaat – bijvoorbeeld door een discussie, of negatief gedrag – wijk dan niet af van uw standpunt en blijf uw boodschap herhalen. Houd vast aan de grenzen die u hebt aangegeven.
Als u duidelijk en consequent blijft, weet uw zoon waar hij aan toe is. Uiteindelijk zal hij uw standpunt respecteren en zich daarbij neerleggen. En bedenk: als een kind weet waar het aan toe is, dan geeft dat duidelijkheid. Voor een kind betekent dat: veiligheid.
Waarschijnlijk zult u al het een en ander hebben geprobeerd. En dat maakt de relatie met je kind er niet gemakkelijker op. Voor je het weet richt je je te veel op de negatieve kanten.
Nu er moeilijkheden zijn in de opvoeding, is het goed dat u steun zoekt bij uw vriend, bij uw overige vrienden, of bij andere ouders met soort gelijke problemen.
Wilt u verder kunnen bouwen aan uw toekomst met uw vriend, dan zal duidelijk moeten zijn dat niet uw zoon maar uw vriend bij u in bed slaapt. Dat niet uw zoon, maar u hierin de regie heeft. Dat er harmonie is, en dat duidelijk is dat iedereen in zijn eigen bed slaapt.
Als dat lukt, zal uw zoon de situatie uiteindelijk accepteren, en kunnen jullie verder aan de toekomst werken. Veel succes!
