28 oktober 1999 door Sanderijn van der Doef
Mijn zoontje van 4 is hard bezig het verschil tussen de seksen te ontdekken en zijn eigen positie daarin te bepalen. De ene dag "haat" hij de kleur roze en meisjes die met Barbie-poppen spelen. Dan wil hij zelf stoer zijn, stoere kleren dragen en vechttechnieken met zijn vader uitproberen. De andere dag is het precies andersom. Dan zou hij het liefst een Barbie voor Sinterklaas vragen en elke dag naar ballet gaan.
Ik begrijp dat allemaal heel goed en het baart mij geen zorgen. Maar waar ik minder goed mee raad mee weet, is dat hij nu opeens "verliefd" op mij is, dat hij mij "sexy" vindt, dat hij met me wil trouwen en dat hij kindjes met mij wil maken. Alle cliché's worden gezamenlijk op mij toegepast.
Eigenlijk zou ik het liefst gerust gesteld en bevestigd willen worden in mijn huidige non-reactie van gewoon niets doen en het gewoon maar laten gaan. Maar tegelijkertijd knaagt er wat. Enerzijds wil ik hem niets afnemen en hem niet afwijzen in zijn affectie. Anderzijds wil ik voorkomen dat hij op zijn neus zal gaan wanneer hij dergelijk gedrag bij andere vrouwen gaat vertonen. Ik zou hem graag willen uitleggen dat er een verschil bestaat tussen gewoon knuffelen en vrijen zoals grote mensen dat doen. Maar nogmaals: daarmee zou ik hem iets afnemen en dat wil ik niet. Wat te doen?
Kinderen van 4 zijn nog heel erg bezig hun eigen sekse-rol in te vullen. Dat doen ze door veel naar voorbeelden te kijken van hun eigen geslacht en dat gedrag na te doen. Soms wordt de imitatie overdreven doorgevoerd, en soms vergeten ze weer even dat er bepaald gedrag bij hun sekse hoort.
Op deze leeftijd zijn ze de verschillende rolpatronen ook heel erg met elkaar aan het vergelijken. Jongens met een wat zachtere en gevoeliger persoonlijkheid voelen zich daarom ook vaak aangetrokken tot vrouwelijke voorbeelden. Dus met Barbies spelen is ook leuk en roze is soms ook wel een hele mooie kleur. Maar om bij de 'echte' jongetjes te horen, moet je blijkbaar zeggen dat je roze een rotkleur vindt en Barbies stom. Alle rolpatronen worden op deze leeftijd een beetje uitgeprobeerd.
Het verliefd worden op je moeder is weer iets heel anders, hoewel ook typerend voor deze leeftijd. Vroeger zeiden jongetjes alleen maar dat ze mamma lief vonden en met haar wilden trouwen. Tegenwoordig, mede beïnvloed door de tv, zeggen ze dat mamma sexy is en dat ze kindertjes met haar willen maken.
Het is allemaal een uiting van gevoelens van heftige liefde voor hun moeder. Beantwoord die liefde met (moeder)liefde. Dat wil zeggen: wees hem er dankbaar voor, knuffel hem veel, maar vertel hem ook dat trouwen en kindertjes maken iets is wat je pas later kunt doen, als je volwassen bent. Wanneer grote mensen met elkaar trouwen, gaan ze (soms) ook vrijen om kindertjes te maken. En wanneer moeders met hun zonen vrijen, dan doen ze dat niet als grote mensen, maar knuffelen ze wel heel veel. Dat doen ze omdat ze zo vreselijk veel van elkaar houden.
Wees blij met deze (tijdelijke) liefdes-explosie van je zoon. Binnenkort is het over; hij hoort dan wel van de buitenwereld dat hij niet met zijn moeder kan vrijen. Dan wil hij niet meer met je vrijen, maar nog wel heel veel knuffelen. En besef dat je als moeder lange tijd de belangrijkste vrouw in zijn leven bent.
