1 juni 2007 door Frea Kruisinga
Ons zoontje van anderhalf is vorige week op de kinderopvang niet goed geworden. Hij zat rustig te puzzelen en het leek alsof hij van de bank af wilde, omdat hij wat opzij viel. Toen de leidster hem op de grond wilde neerzetten, viel hij als een pudding in elkaar. Hij kon niet meer blijven staan of zitten. Hij maakte geen contact meer en reageerde niet wanneer ze voor zijn ogen knipte. Het speeksel liep uit zijn mond en hij had nergens meer controle over. Hij had zijn ogen open, maar keek niet echt.
Ze hebben toen de ambulance gebeld en door het geluid van de sirene kwam hij weer bij.
Verder is het een gezond, actief jochie, dat die ochtend gewoon vrolijk naar de opvang ging. Hij at en sliep gewoon goed. Het ambulance-personeel heeft alles getest; niets aan de hand. Ze hebben hem toen naar de huisarts gebracht. Deze heeft hem nogmaals onderzocht en zag wat rode vlekjes en dacht aan een mogelijke virale infectie.
Deze vlekjes zouden volgens de huisarts erger worden, maar na een paar uur waren ze weg. Verder onderzoek was volgens de huisarts niet nodig.
We zijn ontzettend bezorgd en vragen ons toch af wat er gebeurd zou kunnen zijn. Heeft u daar enig idee van?
Wat u beschreef, past bij een zogenaamde wegraking. Wegrakingen zijn altijd een reden om goed door een arts te worden onderzocht. Gelukkig knapte uw zoontje weer snel op, en dacht de huisarts aan een virale infectie. Toch is dat nog geen voldoende verklaring voor wat er gebeurd is.
Wat zou de achterliggende oorzaak kunnen zijn? Het meest waarschijnlijk – omdat het vrij veel voorkomt, is een zogenaamde koortsstuip. Koortsstuipen kunnen optreden bij kinderen tussen de 3 maanden en 5 jaar, als gevolg van een plotseling opkomende hoge koorts. Bijvoorbeeld door een virale infectie. Dan ontstaat er een soort epileptische aanval, waarbij het kind niet aanspreekbaar is, en vaak trekkingen vertoont aan armen en benen. Dat laatste is echter niet altijd helemaal duidelijk. Als een kind eenmaal een koortsstuip heeft gehad, kan het ook vaker gebeuren (opnieuw bij een snel stijgende temperatuur).
Als een kind een koortsstuip heeft doorgemaakt, wil dat niet zeggen dat hij of zij epilepsie heeft. Aan de andere kant is het ook niet altijd duidelijk of er daadwerkelijk sprake is van een koortsstuip of van een eerste epileptische aanval. Bij uw zoontje kán het dus ook een 'echte' epileptische aanval geweest zijn.
Andere – veel minder waarschijnlijke oorzaken – zijn:
Al met al denk ik dat het toch belangrijk is om samen met uw huisarts na te gaan wat nou precies de verklaring is voor de wegraking bij uw zoontje. Was er sprake van hoge koorts, dan kan het zeker een koortsstuip zijn geweest. Was dat niet het geval, dan is het goed dat uw huisarts nadenkt over het doen van verder onderzoek.
