Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
26 juni 2009 door Sanderijn van der Doef
Mijn dochter (7) heeft tijdens het omkleden in de kleedkamer haar geslachtsdeel laten zien aan een aantal meiden. Nu hebben twee meisjes dit verteld aan hun moeder en aan de juf. Ik hoorde hier niets over, tot er een studiedag was en de klas zou gaan zwemmen.
Ik vroeg aan een moeder of zij misschien mijn dochter wilde meenemen omdat ik moest werken. Ze zei dat ze er nog even moest nadenken. Dit vond ik wel vreemd, maar ik zocht er niets achter.
Een dag later vertelde zij dat ze er moeite mee had om mijn dochter mee te nemen, omdat ze van haar dochter had gehoord dat ze met haar benen wijd haar geslachtsdeel heeft laten zien aan de meiden in haar klas.
Ik schrok hier behoorlijk van en wist niet goed hoe ik moest reageren. Deze moeder vond het raar dat de juf geen contact met mij had opgenomen hierover. Zelf kon ik dat alleen maar beamen.
Nu is mijn vraag de volgende. Hoe kan ik voorkomen dat mijn dochter in haar poging om aandacht te krijgen (ze hangt graag de pias uit en heeft weinig zelfvertrouwen) de grenzen van anderen overschrijdt?
Overigens weet ik zeker dat ze er niets mee bedoeld heeft. Ergens ben ik ook wel "boos" dat de twee meisjes in haar klas dit zo heftig vonden dat ze dit verteld hebben aan hun moeder. In mijn ogen zijn het spelletjes. Daarmee keur ik het gedrag nog steeds niet goed hoor!
Zelf ben ik op erg jonge leeftijd (4) voorgelicht door mijn moeder. Misschien dat ik het daarom onbewust uitstel?
U suggereerde dat uw dochter haar benen wijd deed bij wijze van spelletje, om aandacht te krijgen en de pias uit te hangen, maar het kan ook iets anders zijn geweest. (Het hoeft niet, maar het kan.)
Kinderen van 7 kunnen seksuele gevoelens ervaren. Vaak weten ze dan niet goed hoe ze met die gevoelens om moeten gaan. Dat kan zich uiten in spelletjes, elkaar aanraken, of kijken en láten kijken.
Maar hoe dan ook, en wat ook de aanleiding was: uw dochter vond het spannend om haar geslachtsdeel te laten zien. Dat komt echt heel veel voor op deze leeftijd!
Wat uw dochter heeft gedaan, gebeurde vanuit onwetendheid (ze is pas 7!) en niet vanuit verkeerde bedoelingen. Dat haar klasgenootjes dat aan hun moeders hebben verteld is heel begrijpelijk. Maar het is onbegrijpelijk dat een moeder (ik weet niet hoe de andere moeder erop heeft gereageerd) er zo van geschrokken is dat ze overwoog om uw dochter niet mee te nemen.
Ook is het vreemd dat deze moeder er met de juf over heeft gesproken zonder u daarvan op de hoogte te brengen.
Wat nu te doen? Allereerst is het belangrijk dat uw dochter niet het gevoel krijgt dat ze iets heel verkeerds heeft gedaan. U keurt het niet goed, dus dan kunt u daar op rustige toon een korte opmerking over maken.
Bijvoorbeeld: "Ik snap dat je dat misschien een leuk spelletje vindt om te doen maar niet alle kinderen vinden dit leuk. Dus je kunt dit maar beter niet meer doen." U kunt dat op dezelfde manier doen als bij elk ander gedrag dat u afkeurt.
Vervolgens gaat u naar de juf en vraagt haar waarom zij dit niet met u heeft besproken. Misschien tilt de juf er ook niet zwaar aan. Doet ze dat wel, dan zou het goed zijn als u haar duidelijk maakt dat dit soort spelletjes nu eenmaal kunnen gebeuren en dat er verder niets ernstigs aan de hand is.
Eventueel zou u haar kunnen wijzen op een boek als Kleine mensen, grote gevoelens, waarin wordt uitgelegd wat kinderen wel en niet doen op deze leeftijd en hoe opvoeders daarop kunnen reageren.
Tegen de moeders van de betreffende kinderen hoeft u mijns inziens verder niets te zeggen.
Tot slot uw laatste punt. Dat u zelf op vrij jonge leeftijd seksuele voorlichting heeft gehad (en dat dat mogelijk voor u een reden is dat u het bij uw dochter nog even uitstelt), daarover kan ik alleen maar zeggen dat uw moeder groot gelijk heeft gehad.
Hoe jonger je met je kinderen op een gewone manier over seksualiteit praat, hoe beter. Zo wordt het onderwerp voor een kind ook gewoon en kan het kind met vragen altijd bij zijn ouders terecht.
Ik zou zeggen dat het de hoogste tijd is dat u ook met uw eigen dochter over seksuele zaken (zoals haar lichaam, haar gevoelens, en hoe zij daarmee kan omgaan) gaat praten. Er zijn voor deze leeftijd leuke boeken verkrijgbaar die u daarbij een handje kunnen helpen. Zelf schreef ik bijvoorbeeld:
Voor meer titels, zie: Product-informatie: seksuele opvoedingsboeken.
is als psychologe en seksuologe gespecialiseerd in de seksuele ontwikkeling van kinderen. Ze werkte eerder bij de Rutgers Stichting en het NIGZ en werkt nu sinds kort bij de World Population Foundation. Zij heeft ook een eigen praktijk. Daarnaast is zij ook op andere fronten actief. Onder andere: als auteur van boeken en lesmappen, als adviseur voor tv-programma's, etc.