25 maart 2005 door Justine Pardoen
Help! We hebben ontdekt dat onze dochter van 12 (!) een tweede hotmail-adres heeft, wat ze gebruikt om te MSN-en met jongens/mannen. Ze gebruikt daarin een taal waar wij rode oortjes van krijgen. Om het maar gewoon te zeggen: pure pornopraat met alles erop en eraan. Tevens is er sprake van een webcam (niet van haar kant) en van foto's. Die foto's heeft ze van internet gehaald en zijn gelukkig niet van haarzelf.
Ik heb het gevoel dat ik mijn eigen dochter niet meer ken. Ze deed het overigens gewoon in de woonkamer waar we bijzitten, dat MSN-en!
In eerste instantie ontkende ze alles, maar omdat alle bewijzen haar tegenspraken, kwam met horten en stoten de waarheid. Ze zegt dat ze nooit naar de webcam heeft gekeken maar deze gelijk heeft uitgezet als hij werd gebruikt. Ik betwijfel of dat waar is, en we hebben het idee dat ze nog iets achterhoudt.
Hoe kómt ze aan dat taalgebruik...? Absoluut niet van ons. Wat ik van haar gelezen heb, durf ik nauwelijks te herhalen. Porno hebben we ook niet in huis. Ze zegt wel eens "gechat" te hebben, en zo op het idee te zijn gekomen.
Wij snappen er niets van. Is dit gewoon experimenteel gedrag van een puber dat past in deze moderne tijd, of moeten we met haar naar de dokter?
Achtergrondinformatie: het is een gewoon meisje van 12, doet het heel goed op school en heeft vriendinnen. Is niet op d'r bekkie gevallen en is erg geliefd. Ze is de oudste van drie kinderen en heeft nog twee broertjes.
P.S. Het MSN-en is dus niet zo onschuldig als men zegt dat het is...
Om te beginnen wil ik benadrukken dat ik uw zorg heel goed begrijp. Een meisje van 12 is nog heel jong en dat zij zich als een seksueel wezen gedraagt, had u nog niet verwacht. Haar interesse in seks is misschien wat aan de jonge kant, maar dat verschilt nu eenmaal sterk van kind tot kind. De een is er gewoon wat vroeger bij dan de ander.
Hieronder zal ik u een aantal suggesties geven waar u zelf mee aan de slag kunt.
Dat zij via het Internet gemakkelijk op porno kan stuiten, of in een chatbox terecht kan komen waar mensen spanning zoeken door erotische gesprekken te voeren, hoeft overigens nog helemaal niet te betekenen dat ze ernaar op zoek is geweest. Het kan inderdaad, zoals ze zelf zegt, per ongeluk gebeurd zijn.
Helaas is het zo dat ouders tegenwoordig moeite moeten doen om te voorkomen dat kinderen hier voortijdig mee geconfronteerd worden. Het web en MSN zijn inderdaad niet 'onschuldig'. Maar ook onze kinderen verliezen hun onschuld...
Voor jonge kinderen, die nog erg beïnvloedbaar zijn, kunnen technische hulpmiddelen, zoals filters en kinderbrowsers, nog nuttig zijn (zie www.mijnkindonline.nl voor een overzicht van wat er beschikbaar is). Maar voor oudere kinderen is dat niet handig. Die moeten immers ook informatie over seks kunnen opzoeken, zonder dat dat geblokkeerd wordt, en zonder dat er meteen allemaal alarmbellen gaan rinkelen.
Maar goed, u bent inmiddels al zover dat u het niet meer voor kunt zijn: uw dochter was al aardig op weg om mee te gaan in een spannend maar gevaarlijk spel.
Dat ze het zelf ook spannend vindt, blijkt uit het feit dat ze er zelfs mee bezig is als u in de buurt bent. De computer staat immers in de huiskamer. Op zich is dat heel goed, maar zoals u ziet, garandeert het niet dat een kind dan geen kattenkwaad uithaalt en geen risico loopt.
Wat u in ieder geval (ook) goed gedaan heeft, is praten met uw dochter over wat u aangetroffen heeft. Ze is nog zo jong, dat wij het normaal vinden dat u de gangen van uw dochter over het Internet natrekt. Zo bent u er waarschijnlijk ook achter gekomen.
Het is dus goed dat u uw dochter ermee geconfronteerd heeft, en dat u met haar daarover praat. Misschien zult u haar meer moeten vertellen over de boze buitenwereld dan u wellicht tot nu toe gedaan heeft.
U zult haar in ieder geval de risico's duidelijk moeten maken. Zoals:
U zult dat allemaal moeten uitleggen, zodat zij begrijpt waarom u nu zo geschrokken bent.
Wel is het belangrijk dat u haar duidelijk maakt dat u haar het vertrouwen wil schenken dat ze verdient. Het verbergen en ontkennen heeft dat vertrouwen nu een beetje geschaad, maar ze kan het wel terugverdienen.
Daartoe maakt u met haar afspraken over haar Internet-gebruik (u stelt regels op) waar zij zich aan moet houden. Geef ook aan wat de gevolgen zijn als ze zich er niet aan houdt (bijvoorbeeld: helemaal geen computer-gebruik meer, behalve voor school). U vertelt ook dat u voorlopig regelmatig zult nagaan wat ze op MSN doet.
Houd het wel positief, en zie het vooral ook als een kans om het gesprek op gang te houden én om haar iets te vertellen over uw eigen normen en waarden.
Hoewel pubers de normen en waarden van hun ouders graag aan hun laars lappen, verwachten ze wel dat u hen grenzen stelt en dat u hen eraan wilt houden.
Let op: waak ervoor dat ze zich schuldig zou moeten gaan voelen over haar seksuele interesse die ze zojuist ontdekt heeft, want dat zou de band met u kunnen schaden. Dat is niet alleen jammer, maar ook gevaarlijk, omdat ze u mogelijk dan niet meer ziet als iemand die ze in vertrouwen kan nemen als ze écht een probleem heeft.
Uit het voorgaande heeft u begrepen dat het gedrag van uw dochter geen reden hoeft te zijn om professionele hulp te zoeken. Ze is in haar ontwikkeling blijkbaar toe aan dit soort nieuwsgierig en spannend gedrag. Dat u haar eigenlijk nog te jong vindt daarvoor, en dat u geschrokken bent van haar expliciete taalgebruik, kunt u haar gewoon eerlijk zeggen. Maar dat zij haar grenzen verkent en experimenteert met haar gevoelens, is heel normaal.
Op zich hoeft u zich dus geen zorgen te maken, maar het is wel zaak om duidelijk uw grenzen aan te geven. Beperk het MSN-gebruik daarom tot een bepaalde hoeveelheid tijd per dag en leg haar gedragsregels op. U kunt zich daarbij laten inspireren door de vuistregels die wij daarvoor opgesteld hebben.
Als blijkt dat ze zich niet aan uw regels kan houden, dat ze er stiekem toch mee doorgaat of als u merkt dat ze uw ongerustheid hierover niet begrijpt, dan zult u toch voet bij stuk moeten houden. Houd u strikt aan de aangekondigde maatregelen bij overtreding, en blijf herhalen waarom u die regels belangrijk vindt.
Bedenk overigens ook dat uw dochter dit type contacten mogelijk heel prettig vindt omdat het haar streelt, haar het gevoel geeft dat ze iemand is, ertoe doet, aantrekkelijk gevonden wordt, en niet door het leven gaat zonder dat iemand haar opmerkt.
Vraag u dus ook af of de situatie bij u thuis zodanig is dat haar behoefte aan bevestiging en erkenning gevoed wordt. U vertelt daar niets over, maar heeft ze bijvoorbeeld een goed contact met haar vader? Is uw relatie met uw partner goed? Krijgt ze voldoende aandacht in het gezin? Vertelt haar vader haar dat ze lief en mooi is? Kan hij (en u!) ermee overweg dat ze verandert van meisje naar jonge vrouw?
Succes ermee!
