10 april 2009 door Nadia Eversteijn

Kunnen we onze adoptiekinderen tweetalig opvoeden?

Kunnen we onze adoptiekinderen tweetalig opvoeden? Mijn moedertaal is Frans, die van mijn man is Nederlands, en thuis spreken we Frans. Wij hebben Franstalige vrienden en Nederlandstalige vrienden. Binnenkort gaan we onze kinderen ophalen in Ethiopië. Onze dochter is 8½ jaar, onze zoon 16 maanden. Ze spreken dus enkel Amhaars, en onze dochter zal een paar woordjes Engels kennen.

Onze dochter zal al vrij snel naar school moeten gaan, in het Nederlands uiteraard.

Welke taal gebruiken we nu het best? Ik zou dolgraag mijn kinderen in mijn moedertaal aanspreken uiteraard, maar wat is voor hun het beste? En vooral: wat kunnen zij aan, na zoveel verandering in hun leven?

Antwoord

De kleine man zal het wel aankunnen als vader en moeder ieder hun eigen moedertaal aanbieden. Het is heel goed mogelijk dat dit kind met een kleine taalachterstand begint, omdat er in het tehuis (als daar sprake van is) misschien niet veel met hem gepraat is. Hij zal dus wellicht maar weinig eerste woordjes Amhaars mee naar België nemen. Met veel aandacht lijkt het me wel mogelijk om hem aardig gebalanceerd tweetalig Frans-Nederlands op te voeden.

Het meisje van 8½ is een lastiger verhaal. Volgens sommige taalkundigen is haar taalgevoelige periode al voorbij; volgens anderen duurt die periode tot een jaar of 12. Omdat de verandering in haar leefomgeving toch al enorm is, en ze op school Nederlands te horen krijgt, zou ik u aanraden om uitsluitend Nederlands met het meisje te spreken. In ieder geval minstens een jaar.

Mocht het na dat eerste jaar heel goed gaan met haar Nederlands, dan kunt u overwegen om ook Frans te gaan spreken, maar het valt niet te voorspellen of dit haalbaar is. Het allerbelangrijkste is dat het kind zich veilig gaat voelen!

Daarom zeg ik met nadruk dat u na een jaar
ook Frans zou kunnen gaan spreken. Naast het Nederlands dus, en niet 'in plaats van'. Nóg een plotselinge verandering is namelijk ten sterkste af te raden. Frans krijgt het meisje in ieder geval wel op een indirecte manier mee, omdat het in haar omgeving gesproken zal worden (onder andere tegen haar adoptiebroertje).