20 februari 2004 door Lya Mac Donald
Mijn zoontje Bart is 1½ jaar oud en zat tot voor kort in de babygroep. Daar waren drie leidsters en er was één ruimte, wat erg overzichtelijk was voor hem.
Nu is dit KDV opgeheven en zijn de kinderen overgeplaatst naar een KDV met een zogenaamd open-deuren beleid. Hij is te oud voor de afgesloten babygroep, maar eigenlijk nog te klein, heb ik het gevoel, voor dat open systeem.
Hij heeft moeite om zijn weg in de ruimtes en gangen te vinden, en ook om wijs te worden uit de vele leidsters. Elke keer heeft weer een ander zich over Bart ontfermd. Ze doen dat heel lief, maar ik vraag me af of het misschien toch te veel gevraagd is voor hem. Hij is al om 10:30 moe en dan brengen ze hem naar bed. 's middags wil hij niet meer slapen. Normaal thuis slaapt hij 1 x en dan pas op 12:30.
Als hij van het KDV thuiskomt, is hij veel te moe om te eten en leggen we hem vaak al snel in bed. Als ik een leidster vraag om te proberen het vroege slaapje uit te stellen, blijkt later dat een andere leidster Bart toch maar weer vroeg in bed gelegd heeft.
Hij is er nu een maand, twee dagen in de week. En ik ben erg aan het twijfelen of een 'dichte-deuren-beleid' misschien toch verstandiger zal zijn. Kunt u me misschien wat uit de verwarring helpen?
Ik begrijp uw twijfels over het open-deuren-beleid heel goed. In uw geval raad ik u aan om het effect ervan op uw zoontje nog een paar maanden in de gaten houden. Hij zit namelijk nog maar één maand op het nieuwe kinderdagverblijf, wat eigenlijk te weinig is om nu al een beslissing te nemen. Mochten uw twijfels blijven bestaan, dan kunt overwegen om naar een ander kinderdagverblijf te gaan.
Wat is dat nou precies, dat open-deuren-beleid? Een willekeurig kinderdagverblijf omschrijft het bijvoorbeeld zo:
"Wanneer het dagritme het toestaat, voeren we een 'open deuren beleid'. Dit betekent dat we de deuren van alle groepen openzetten, zodat de kinderen niet meer gebonden zijn aan hun eigen groep. Dit creëert meer spelmogelijkheden en de kinderen kunnen zo vrij kiezen waar ze het liefst willen spelen. Bijkomstig voordeel is dat de kinderen op deze speelse wijze bekend raken met alle leidsters. Ziekte en verlof proberen we in eerste instantie binnen het team te ondervangen. Het is prettig voor de kinderen dat ze dan reeds bekend zijn met de collega's van een andere groep."
Zo'n omschrijving klinkt natuurlijk heel positief, maar een open-deuren-beleid heeft ook nadelen. U heeft dat zelf al gemerkt aan uw zoontje: doordat hij nog zo jong is, vergen al die indrukken veel van hem. En het schijnbare voordeel van al die verschillende leidsters waar hij mee te maken heeft, is voor hem misschien een nadeel.
Beide nadelen kunnen in de loop der tijd wel minder zwaar gaan wegen (hij leert de ruimtes kennen en hij leert de leidsters kennen), vandaar mijn advies om het eerst nog even aan te zien.
Wat u beschrijft, toont overigens nog een specifiek probleem, waar de tijd verder geen vat op heeft, namelijk de communicatie tussen de leidsters onderling. U vroeg aan een leidster om het vroege slaapje uit te stellen, en later bleek dat een andere leidster uw zoon toch weer vroeg in bed had gelegd. Dit soort misverstanden heb je vanzelfsprekend sneller bij een open-deuren-beleid dan bij een gesloten-deuren-beleid.
Al met al dient u voor u zelf na te gaan of de voordelen opwegen tegen de nadelen. Volg uw zoontje goed, en neem over een maand of twee een beslissing. Als hij moe blijft, kunt u overwegen om eventueel terug te keren naar een kinderdagverblijf met een dichte-deuren-beleid.
