14 november 2003 door Jeroen Aarssen
Mijn dochter van 3 heeft een gigantisch Italiaans accent. De vader is Italiaan en ik ben Nederlandse. Ik praat Nederlands en mijn vriend Italiaans. Ik begrijp dat dit het beste en duidelijkst is voor haar. Alleen spreekt ze met een enorm accent. Bijvoorbeeld: "Ikke benne zo moee, mamma, maarre ikke wille niette selapenne".
Op zich is dit natuurlijk wel charmant en zo, maar ze spreekt nog geen woord echt Italiaans (ondanks het feit dat de vader het meeste bij haar is). Heeft u dat vaker gezien?
Voor mij is dit nieuw, aangezien mijn zoon van 6 jaar vanaf anderhalf jaar al prima Italiaans en Nederlands wist te onderscheiden en beide talen tot nu toe perfect leert en spreekt.
Misschien heeft u een tip? Mijn dochter is in principe een extravert type; ze houdt van mensen om zich heen en van kletsen.
Het komt wel vaker voor dat tweetalige kinderen één van hun twee talen uitspreken met het accent van de andere taal. Soms merken we dat nauwelijks, als de klanken van beide talen dicht bij elkaar liggen. Ook jonge eentalige kinderen hebben nog niet meteen de juiste uitspraak te pakken. Dus een tweetalige 3-jarige kan er nog best mee wegkomen als er een beetje Duits of Engels door het Nederlands heen klinkt.
Sommige talen hebben echter zulke uitgesproken klank-eigenschappen, dat we vrijwel meteen de taal in kwestie kunnen herkennen.
Uit het Zweeds kennen we bijvoorbeeld de vele eu-klanken ("reutekreut mit fleude") en de zangerige intonatie. De zogenaamd Chinese versie van een bekend verjaardagsliedje is "Honkie-tonkie Sjanghai", wat meteen herkend wordt. En als een buitenlander Nederlands probeert na te doen, zal hij veelvuldig een gorgelend of raspend keelgeluid laten horen.
Hét stereotiepe, herkenbare geluid van het Italiaans is de toevoeging van klinkers na ongeveer elke lettergreep. Precies zoals in uw voorbeeld.
Uw dochter praat graag en op de achtergrond zijn haar hersenen op zoek naar de logica van het taalsysteem dat haar wordt aangeboden. Ze hoort heel veel klanken, woorden en zinsconstructies en probeert al die informatie tot één systeem samen te voegen.
Ze heeft waarschijnlijk wel al door dat er sprake is van twee talen, maar voorlopig kan ze daar niets mee. Ze neemt de klanken van de ene taal en de structuur van de andere. En omdat ze veel en graag wil praten, is het resultaat Nederlands met een vet Italiaans accent.
Voorlopig zult u haar uitspraak even voor lief moeten nemen. Het blijft nodig dat ze aanbod van beide talen krijgt, zodat ze uiteindelijk de twee taalsystemen op alle fronten (klank, structuur en woordenschat) uit elkaar zal houden.
Veel succes!
