21 november 2008 door Sanderijn van der Doef
Door wantrouwen heb ik het dagboek van mijn dochter (14 jaar) gelezen. Daarin las ik dat ze al diverse keren naar bed is geweest met de zoon van de vriendin van mijn ex. (Ben dus gescheiden.)
Ik wist niet eens dat ze hiermee bezig was. We praten altijd over dit soort dingen en dan zei ze altijd dat het nog niet gebeurd was en dat ze het allemaal vies vond. Nu blijkt dat dus niet het geval te zijn. Dat kwam hard aan bij mij.
Ik heb het verteld aan mijn ex en zijn vriendin, maar zij vinden dat ik het niet moet zeggen tegen mijn dochter, omdat dit haar vertrouwen in mij kan schaden. Zelf zullen ze er ook niets aan doen, omdat ze niet willen dat hun relatie met haar eronder gaat lijden.
Maar ik kan toch niet accepteren dat ze daar onder een dak mee doorgaan? Ik moet toch ook aan haar veiligheid denken? Help!
U bent dus hevig teleurgesteld over het feit dat uw dochter niet eerlijk is geweest over haar seksuele leven. Die teleurstelling kan ik me heel goed voorstellen. Als moeder denk je (en vooral: hoop je) dat je met je puberdochter een open en vertrouwde relatie hebt, zonder geheimen. Dan is het inderdaad even flink slikken als je merkt dat je dochter toch niet alles met je wil delen.
Toch zit er niets anders op dan het te accepteren zoals het is. Dat is moeilijk, maar wel nodig. Uw dochter heeft recht op een eigen privé-leven en ze heeft het recht om zelf beslissingen te nemen op seksueel gebied.
Waarom ontkent ze tegenover u dat ze al aan seks doet? Het zou kunnen zijn dat ze vermoedt dat u daar niet positief op zult reageren. In dat geval is het ook wel logisch dat ze het daar niet over wil hebben met u. Het is misschien ook niet voor niets dat ze het bij uw ex doet, en niet bij u. Behalve dat daar die jongen is, gaat ze er kennelijk vanuit dat haar vader anders zal reageren dan u.
Zoals ik al zei: hoe jong ze ook is, ze heeft recht op haar eigen beslissing. U kunt haar adviseren en voorlichten, u kunt commentaar geven, en u kunt uw eigen mening ertegenover zetten. Maar uiteindelijk is het háár beslissing wat zij doet met uw adviezen en goede raad.
Daarom zeg ik altijd tegen ouders: praat met je kind, nog voor ze aan seks beginnen, over:
Als je het als ouder daarover gehad hebt met je kind (en niet één keer maar vele keren), dan heb je zoveel informatie en stof tot nadenken meegegeven, dat je het nu los moet laten. De beslissing wat je kind ermee gaat doen, is aan hem of haar. Zo nu en dan kun je nog wat meedenken, adviseren of misschien zelfs verbieden, maar uiteindelijk doen kinderen van deze leeftijd toch wat ze zelf willen. Of je dat nu leuk vindt of niet.
Als u op een andere manier erachter was gekomen dat ze al seks heeft, dan zou ik aangeraden hebben om er nog eens met haar over te praten. Bijvoorbeeld: "Je bent nog wel een beetje jong. Heb je het echt wel gedaan omdat je het zelf wilde? Denk je erom dat het veilig moet? Laat je nooit overhalen of dwingen. En doe het alsjeblieft niet omdat je denkt dat je er dan bij hoort."
Maar nu bent u erachter gekomen op een manier die zij niet te weten mag komen. U hebt een kardinale fout gemaakt door haar dagboek te lezen. Ik hoop dat u inziet dat u dat nooit had moeten doen.
Wat nu? Dat gesprek over seks (over leeftijd, eigen wil, veilig vrijen, dwang, erbij willen horen, etc.) zal er alsnog moeten komen. Over de dingen die ze inmiddels gedaan heeft kan het niet meer gaan, want die behoort u niet te weten. Het zal dus in wat algemenere termen moeten. Bijvoorbeeld: "Ik wil heel graag nog even met je praten over seks. Misschien vind je dat niet leuk, maar ik ben nu eenmaal je moeder en ik heb nog een paar dingen op mijn hart die ik kwijt wil. Als je op een gegeven moment toe bent aan seks, doe het dan alsjeblieft..." enzovoorts.
Let op: ga niet in discussie, en laat haar vooral niet merken dat u weet dat ze het al gedaan heeft!
Tenslotte de kwestie van het wel of niet toelaten van seksuele activiteiten in het huis van uw ex-partner. Omdat jullie gescheiden zijn, heeft u weinig te zeggen over zijn beslissingen, lijkt me. Hij heeft er blijkbaar minder moeite mee dan u en dat is zijn manier van opvoeden.
Wel zou ik proberen om er met hem over te praten. Vertel hem eerlijk hoe moeilijk u het vindt om te accepteren dat jullie dochter het nu al doet op haar 14e. Maar meer dan dat kunt u niet doen.
En misschien kunt u het ook van de positieve kant zien, namelijk dat ze het in ieder geval nog thuis doet. Dat is altijd nog beter dan buiten, in andermans huis, of 'in een kelderbox'. Daar zou u niet vrolijk van worden maar zij ook niet.
Ik wens u veel sterkte.
