25 mei 2007 door Justine Pardoen

Ik heb ontdekt dat mijn dochter seksueel MSN't. Hoe kaart ik dat aan? (15 jr)

Ik las altijd mee achter de rug van mijn dochter van 15 jaar, maar nu weert ze me af en vindt ze dat privé.

Van tijd tot tijd heb ik wel berichten-geschiedenissen van haar MSN gelezen en daar stond nooit iets schokkends in. Maar vandaag heb ik gelezen dat ze met een jongen MSN't. Ze kent hem via een vriendin en ze heeft ermee buiten gehangen.

De geschiedenis lezende kwam ik erachter dat hij op bezoek wil komen en dat hij dan wil dat ze hem pijpt, of op een andere manier seks met hem heeft. Zelf wil ze dat hij haar vingert.

Ze schrijft dat ze dat de eerste keer nog niet wil doen en dat ze eerst wat met hem wil hebben. Ook dat ze verlegen is, en dat ze geneigd is zich terug te trekken. Ook schrijft ze dat ze wel bang is dat haar moeder steeds haar kamer binnenkomt.

Afgelopen week zou die jongen komen (ik was al gealarmeerd omdat ik hem niet kende), maar gelukkig is dat niet doorgegaan. Misschien wel omdat ze er toch bang voor was.

Ik heb al met haar gesproken over het gebruik van de webcam en over die jongen, die ik niet ken. Dan heeft ze zoiets van "Ik bepaal zelf wel wanneer ik aan seks toe ben". Maar uit zichzelf begint ze er niet over.

Mijn vraag: hoe kan ik dit nou aankaarten? Alleen maar verbieden zal waarschijnlijk geen goed plan zijn.

Antwoord

U vertelde dat uw dochter niet meer accepteert dat u meeleest als ze aan het internetten is. Ze wil meer privacy. Dat is ook wel begrijpelijk; ze is immers al 15, en zit dus volop in haar seksuele ontwikkeling, waarbij ze interesse heeft in het spel dat daarbij hoort. Dan wil ze liever niet dat haar moeder daar met haar neus bovenop zit. En gelijk heeft ze.

In de communicatie die zich buiten uw gezichtsveld afspeelt, speelt ze haar spel. Ze ontdekt haar eigen grenzen en die van de ander. Ze is bezig te ontdekken wat ze wil, wat ze fijn vindt en wat niet. Een groot deel speelt zich af in haar fantasie natuurlijk, maar een ander deel wordt ook daadwerkelijk uitgeprobeerd. Dat is allemaal heel normaal.

Ontdekkingsreis

In de online-communicatie waarbij je elkaar niet in de ogen kijkt, zoals via MSN, wordt nóg meer uitgeprobeerd. Wat ze opschrijven hoeven ze dus nog niet meteen ook werkelijk te doen. Het is een ontdekkingsreis, zowel voor die jongen als voor uw dochter.

U vertelde niet hoe oud die jongen is, maar als hij ongeveer dezelfde leeftijd heeft als uw dochter, dan is er waarschijnlijk ook geen scheve machtsverhouding. De kans lijkt dus gering dat uw dochter gedwongen wordt om dingen te doen die zij niet wil.

Grenzen aangeven

Ze heeft hem gezegd dat ze het niet de eerste keer al wil doen, en dat ze eerst iets met hem wil hebben. Fantastisch toch? Ze weet haar grenzen al goed aan te geven. Dát is belangrijk.

Daarnaast erkent ze dat ze verlegen is, maar misschien denkt ze in haar hart wel dat hij niet de juiste persoon is om mee verder te gaan. Hoe dan ook: welk vervolg er komen gaat, zal ze zelf moeten ontdekken.

Ook heeft ze gezegd "Ik bepaal zelf wel wanneer ik aan seks toe ben". Aan alle kanten geeft ze dus aan: "Mam, je hebt me goed opgevoed, vertrouw me nu ook maar dat ik dat goed doe." En? Heeft ze daar niet een beetje gelijk in?

Dood-eng

Ik kan me heel goed voorstellen dat u het allemaal dood-eng vindt. Het is ook niet niets: je 'eerste keer' is heel belangrijk. Maar toch moet u het haar gunnen om daar zelf verantwoordelijk voor te zijn.

Zoals u zelf al zei: verbieden is inderdaad geen optie. Zou u dat wel doen, dan zou u zich alleen maar vervreemden van haar, terwijl ze best bereid is om met u hierover in gesprek te gaan. Ik weet zeker dat als u haar heart to heart zegt wat uw moederlijke zorgen zijn, zónder haar te vertellen wat ze wel of niet moet doen, dat ze dan best bereid zal zijn te luisteren.

Aankaarten

Al met al valt er dus weinig 'aan te kaarten'. Vertel haar gewoon dat u erop vertrouwt dat ze de goede beslissingen zal nemen, en dat u hoopt dat ze zo veel mogelijk fijne ervaringen zal hebben. Omdat u van haar houdt. Zeg haar ook dat ze altijd bij u terecht kan met vragen en problemen, als zij dat wil.

En verder moet u haar gewoon haar gang laten gaan. Kleine meisjes worden groot...