12 maart 2004 door Joanna Sandberg
Ik ben op dit moment 18 jaar, en heb al twee jaar een vriend. Ik ben eerstejaars-student pedagogiek. Nu was ik erg laat met mijn menstruatie deze maand en ik heb dit aan mijn vriend verteld. Hij vond dat ik een zwangerschaps-test moest doen en niet wachten (ik wou nog een week wachten, zodat ik zeker wist dat het geen late menstruatie was). En die test was dus positief.
Eerst heb ik medelijden met mezelf gehad over waarom ik zwanger moest worden op dit moment, maar ik weet zeker dat ik het kind wil houden.
Ik weet alleen niet helemaal hoe ik het nu moet aanpakken, en ik wil graag advies. Ik wil graag het kind opvoeden samen met mijn vriend maar ook mijn studie afmaken. Heeft u misschien tips of advies?
Gefeliciteerd! Ik hoop dat je samen met je vriend zult gaan genieten van je zwangerschap, ondanks het feit dat het kindje niet gepland is, en ondanks het feit je pas 18 bent.
Een zwangerschap, en zeker een eerste zwangerschap op jouw leeftijd, is een grote emotionele gebeurtenis. Het is natuurlijk moeilijk om je te realiseren wat een kind allemaal teweeg gaat brengen, maar één ding is zeker: het leven dat jullie gewend waren, is wel echt afgelopen...
Een pasklare gebruiksaanwijzing voor jonge moeders heb ik niet, maar wel een paar aandachtspunten.
De komst van een baby trekt een zware wissel op je vrijheid, je relatie, je nachtrust, enzovoorts. Jullie zullen verantwoordelijk worden voor de zorg voor een kind. Probeer dus om je emotioneel zo goed mogelijk voor te bereiden. Praat er veel over met je vriend, je familie, je vrienden en je vriendinnen.
Geloof niet in de roze wolk, maar in de realiteit. En zorg dat in ieder geval de praktische zaken – zoals geld, huisvesting en kinderopvang – goed geregeld zijn.
Ik heb nog wel een paar vragen. Bijvoorbeeld: heb je de beslissing om het kindje te houden zelf genomen, of samen met je vriend? In deze situatie heb je namelijk wel elkaars steun nodig. Je schrijft niet hoe oud je vriend is, maar ik neem aan dat hij van jouw leeftijd is. Studeert hij ook? Verder zeg je dat je het kindje samen met je vriend wilt opvoeden, en dat je je studie pedagogiek wilt afmaken. Wil hij al die dingen ook? Dat is namelijk wel te hopen. Anders zal het een stuk moeilijker worden.
Het voornemen om je studie af te maken is in ieder geval een goed besluit. Ten eerste omdat het leuk is om te studeren, maar ook omdat het belangrijk is om uiteindelijk zélf te kunnen bepalen hoe je je leven inricht, en om alle mogelijkheden open te houden om zelfstandig en financieel onafhankelijk te worden – naast het moederschap.
Woon je overigens nog thuis? Wat zijn jullie plannen; gaan jullie samenwonen?
Als je zo jong zwanger bent, heb je emotionele en praktische steun nodig van je omgeving. Dat kan een probleem zijn, omdat de meeste vrienden en vriendinnen na een tijdje zullen afhaken. Hun leven en het jouwe zullen zo sterk van elkaar gaan verschillen, dat er soms weinig raakvlakken overblijven.
Je moet dus in ieder geval zelf actief blijven in het onderhouden van je vriendschappen. En ook geïnteresseerd blijven in het leven en de verhalen van je vrienden, hoe anders die ook zijn in vergelijking met je eigen leven.
In de praktijk blijkt dat steun van de familie van essentieel belang is om jonge moeders en vaders te helpen om hun leven op orde te krijgen en te houden. Hoe is je relatie met je familie? Hoe staan zij tegenover je zwangerschap?
De meeste ouders staan in het begin niet bepaald te juichen als ze horen dat hun 18-jarige dochter zwanger is, of dat het vriendinnetje van hun zoon zwanger is. Maar wees gerust: de meeste ouders trekken tijdens de zwangerschap wel bij.
Ik zou je in ieder geval wel aanraden om met jouw ouders en de ouders van je vriend te gaan praten, en met hen te overleggen hoe ze jullie kunnen ondersteunen bij de opvoeding van jullie kind.
Over huisvesting en kinderopvang weet ik niet veel, maar volgens mij moet je je met dit soort zaken nu al bezig houden en je vroeg inschrijven.
Misschien kun je je via de universiteit inschrijven voor een studentenwoning (voor samenwoners met kinderen), en voor een universiteits-crèche.
Ik zou je ook aanraden om naar de studenten-psycholoog te gaan. Die kost niets en heeft misschien heel goede tips. Ook weet hij of zij misschien wat voor hulp je van de universiteit kunt krijgen.
Verder moet je met je studie-coördinator gaan praten over hoeveel vertraging je mag oplopen, en hoe je het zwangerschapsverlof van je studie kunt regelen.
Ik weet dat het ooit mogelijk was om een iets grotere studiebeurs krijgen als je allebei studeerde en een kind kreeg. Misschien kan dat nog steeds. Je moet dat dus ook uitzoeken. Verdeel wel de taken met je vriend.
Tot slot nog een extra hart onder de riem: een groot voordeel van jong zwanger zijn, is dat je minder snel moe wordt en flexibeler en veerkrachtiger bent dan oudere moeders. Dat kun je dus mooi gebruiken!
