8 februari 2008 door Antheny Verhoef
We zijn nu zes jaar bij elkaar, hebben elk twee kids (8 en 11 versus 9 en 12). De kids gaan super met elkaar om! Maar... Mijn partner wil niet met ons in één huis wonen. Ik woon nu 12 dagen bij hem (met al mijn spullen) en vertrek elk 2e weekend naar mijn eigen appartement om samen te zijn met mijn kinderen. Door de week wonen ze bij hun vader en de kinderen van mijn vriend ook.
Ik kan er niet meer tegen. Ik voel me zo'n zigeuner en krijg geen rust, door het voortdurend in- en uitpakken van de tassen. Het is net alsof ik telkens naar een vakantiehuisje ga voor het weekend. Lege ijskast vullen, schoon achterlaten, je kent het wel.
Ik weet niet hoe ik mijn vriend kan laten inzien dat het belangrijk is om samen te wonen. Om volledig voor elkaar te kiezen, en uit respect voor mij dus ook mijn kinderen te accepteren. Graag jullie advies.
Het lijkt me logisch dat u van dat pendelen af wilt, en dat u na 6 jaar relatie graag samen onder één dak verder wilt. Maar ja, uw vriend wil dat niet. Wat nu?
Wees om te beginnen heel eerlijk en zeg uw vriend – voor zover u dat nog niet of nog niet duidelijk genoeg had gedaan – wat dit probleem voor u betekent, wat het effect ervan is in uw leven, en dat u verandering wilt. Vraag hem vervolgens of hij bereid is om samen met u te werken aan een oplossing waar alle betrokkenen zich in kunnen vinden.
Het is zinvol om eerst zelf na te denken over de gewenste situatie in jullie relatie. Hoe wilt u dat de toekomst er met hem en de kinderen uit komt te zien? En dan niet alleen het (samen)wonen maar ook wat u zich meer voorstelt. Vraag hem om daar ook over na te denken.
Maak voldoende tijd voor elkaar vrij en vertel hem wat u graag wilt en waarom u dat wilt. Leg hem uit waarom u dit belangrijk vindt en wat u van hem verwacht. Geef hem ook de ruimte om te zeggen wat hij zelf vindt en wat hij zelf graag wil.
Door met elkaar hierover in gesprek te gaan en eerlijk te zeggen hoe je het wilt hebben, zullen de knelpunten duidelijk worden. Dat kan confronterend en emotioneel zijn, maar dan is tenminste wel duidelijk waar de moeilijkheden liggen en waar iets aan gedaan zal moeten worden. Help elkaar daarbij en geef elkaar steun.
Om te weten hoe het is als je samenwoont, zou je het gewoon kunnen uitproberen. Begin bijvoorbeeld eens om met de kinderen gezamenlijk de weekenden door te brengen. Of als tussenstap zou je een tijdje kunnen doen alsof. Alsof je geen eigen woning meer hebt en bij elkaar woont.
Probeer dingen uit en vertel elkaar wat er goed gaat en wat er nog beter kan.
Het belangrijkste is om eerlijk te zeggen wat je graag wilt en daar samen over te praten. Komen jullie er zo niet uit, overweeg dan om hulp te vragen.
Een relatietherapeut kan jullie met een paar gesprekken weer verder op weg helpen.
Ik wens u alvast heel veel succes!
