4 oktober 2002 door Sanderijn van der Doef
In onze woonplaats is een 12 jarig meisje aangerand door een plaatsgenoot die zich vaker op speelplekken van kinderen ophield en geen angst opriep.
De schrik zit er bij mij als ouder goed in.
Hoe kan ik mijn zoon van 6 jaar duidelijk maken wat wel pluis en wat niet, bij een benadering door volwassenen? En hoe kan ik bespreekbaar maken wat seksueel misbruik is, zonder de seksualiteit an sich als iets negatiefs of angstaanjagends te laten zijn?
Kinderen kunnen al heel jong worden ingelicht en voorbereid op de gevaren die seksualiteit met zich meebrengen.
Om te voorkomen dat kinderen bang worden voor alles wat met seksualiteit te maken heeft, moet u wel eerst over de positieve kanten van seksualiteit spreken. Heeft u dat nog niet gedaan, dan zou ik daar eerst mee beginnen.
Kinderen die nog nooit iets hebben gehoord over seks, en dan ineens te horen krijgen dat je moet oppassen voor mannen die seks-spelletjes met je willen doen, krijgen een raar beeld van seksualiteit. Namelijk: iets waarvoor je moet oppassen.
Aan kinderen kun je vertellen dat er volwassenen zijn die 'ziek zijn in hun hoofd'. Dat wil zeggen: volwassenen die rare dingen met je willen doen, volwassenen die aan je piemel willen zitten (of vragen of jij dat bij hen wilt doen), en volwassenen die soms nog ergere dingen willen doen.
Dat mag niet en deze mensen worden door de politie naar een speciale dokter gestuurd of ze krijgen een straf.
Hieronder geef ik een overzicht van de dingen die je met je kind kunt afspreken, om ongelukken te voorkomen.
1. Nooit met iemand meegaan - leer uw kinderen dat ze nooit met iemand meegaan, ook al is die meneer nog zo aardig en ook al lijkt hij nog zo onschuldig.
De redactie van Ouders Online heeft daar ooit een handige vuistregel voor bedacht: spreek een wachtwoord af, en laat heilig beloven dat uw kinderen nooit met iemand meegaan die dat wachtwoord niet kent. Zo voorkom je bijvoorbeeld dat ze erin trappen wanneer iemand zegt dat hij een lief konijntje in de auto heeft, en dat ze dat mogen aaien.
2. Thuis melden - laat uw kinderen altijd eerst thuis melden wat zij gaan doen.
3. Verantwoordelijkheid afwentelen - als een volwassenen stopt om de weg te vragen, leer uw kind dan om te antwoorden dat zo'n verdwaalde persoon het beter aan een andere volwassene kan vragen ("Ik roep mijn moeder wel even om de weg uit te leggen").
4. Niet aanraken - leer uw kind dat een volwassenen je nooit mag aanraken als jij dat niet wilt. En dat uw kind het aan u vertelt als iemand dat wel wil.
5. Geheimen vertellen - leer uw kind dat er twee soorten geheimen zijn: leuke geheimen en niet-leuke geheimen. De niet-leuke geheimen moet je altijd vertellen.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het zelfs mét deze maatregelen niet altijd te voorkomen is dat er iets gebeurt. Bijvoorbeeld als de dader een goede bekende is van het kind (vandaar ook dat wachtwoord!). Probeer daarom altijd een zodanige vertrouwensrelatie met uw kind te hebben dat het kind dit soort dingen met u kan bespreken.
Ga er niet speciaal voor zitten om uw kind de regels uit te leggen. Doet u dat wel, dan kan het onderwerp zo beladen worden dat het kind behoorlijk angstig wordt.
Dus: probeer zoveel mogelijk tussen de bedrijven door dit soort dingen aan te kaarten.
Een leuke manier om het onderwerp bespreekbaar te maken, zonder er meteen een zware lading aan te geven, is om met je kind het volgende spelletje te doen: "Wat zou je doen als...?"
Bijvoorbeeld: "Wat zou je doen als je me kwijtraakt in de Hema?" Laat het kind eerst zelf een antwoord bedenken en prijs zijn zelfbedachte oplossing. Noem daarna de oplossing die jij hem graag wilt leren ("Dan loop je naar de kassa en dan zeg je dat je je moeder kwijt bent").
Of: "Wat zou je doen als er iemand bij de speelplaats aan je vraagt of je even in zijn broek wil voelen omdat het zo'n pijn doet?" Antwoord: "Dan loop je weg en vertel je mij (of iemand anders) wat er gebeurd is".
Op deze speelse manier krijgen kinderen toch de nodige informatie. Ze vinden het een leuke manier om achter het goede antwoord te komen.
