1 januari 2000 door Diederik Bosman
Mijn zoontje van 22 maanden heeft al 5 keer een urineweginfectie gehad. Al die keren had hij geen echte verhoging en had ik dus ook niets gemerkt; het kwam bij routinecontroles of controles ivm aanhoudende hangerigheid aan het licht. Wat dat betreft zou hij nu bijvoorbeeld ook een urineweginfectie kunnen hebben, zonder we dat weten. Hoe gevaarlijk is het om (langdurig) door te lopen met urineweginfecties zonder deze te behandelen? Wat kan de oorzaak zijn? Wat is er tegen te doen? Wat kan ik doen om de infecties zoveel mogelijk te voorkomen?
Als u zoontje al 5 maal een urineweginfectie heeft gehad moet er echt onderzoek plaatsvinden. Bij jongetjes is zelfs het optreden van 1 urineweg infectie reeds een goede reden om dat onderzoek te doen.
In dergelijke gevallen moet worden uitgesloten dat er sprake is van een aanlegstoornis ergens in de urinewegen. Dit is erg belangrijk om te weten omdat dergelijke problemen op de langere termijn zeer slecht voor de nieren kunnen zijn. Vaak is het tevens zo dat zolang dergelijke afwijkingen niet verholpen zijn de urineweginfectie niet of nauwelijks zijn te voorkomen en dus keer op keer terug zullen komen. Het hoeft uiteraard niet dat er in de urinewegen iets verkeerd is aangelegd maar het moet wel worden uitgesloten.
Wat kan er zoal aan de hand zijn. Allereerst kan de afvloed vanuit de nieren niet helemaal goed verlopen waardoor de urine als het ware niet goed weg kan lopen en de nier zich zelf langzaam beschadigd.
Andere problemen kunnen zijn dat er bij het persen met de blaas de urine ipv via de plasbuis naar buiten gaat, juist terugstroomt naar de nier (de verkeerde richting dus). Dit laatste heet met een duur woord vesicourethrale reflux. Tenslotte kan ook b.v. het laatste deel dat wil zeggen de plasbuis vernauwd zijn.
Al deze oorzaken kunnen goed of iets minder goed worden verholpen. Bij het niet oplossen van deze problemen ben je op termijn slechter af. Het advies is dus ga naar uw huisarts en vraag om een verwijzijng naar de kinderarts.
