29 september 2006 door Aleid Grijpma
Ik ben een moeder van vier kinderen. Mijn oudste dochter (13 jaar) heeft gezegd dat ze seksueel is misbruikt door mijn ex-vriend. Ik had met haar een afspraak gemaakt bij de dokter, maar toen ging mijn dochter naar de buurvrouw en die is toen meteen met mijn dochter naar de dokter gegaan, zonder mij.
Mijn dochter is niet meer terug gekomen; ze is bij jeugdzorg geplaatst. Ik weet niet wat er allemaal is gebeurd, maar mijn dochter wil me niet meer zien, zeggen ze. Ik heb niet meer met haar kunnen praten. De twee buurvrouwen regelen nu alles: kleding, gsm en noem maar op.
Jeugdzorg zegt dat mijn dochter mij niet wil zien. Wat voor recht heb ik om mijn dochter toch nog te zien? Ik mis haar heel erg. Wat heb ik fout gedaan? Ik voel me machteloos. Ze zit nu in een pleeggezin.
Waarschijnlijk gaat Jeugdzorg ervan uit dat het op dit moment het beste is voor uw dochter om tot rust te komen. Daarom zal men haar wens respecteren om voorlopig geen contact te hebben met u. Ze kunnen haar overigens sowieso niet daartoe dwingen, omdat kinderen die ouder zijn dan 12 jaar het recht hebben om hun ouders niet te zien.
U zou natuurlijk contact kunnen opnemen met een advocaat, om te kijken wat voor mogelijkheden er nog zijn om toch contact met uw dochter te krijgen, maar op dit moment lijkt ons dat niet verstandig. Gun uw dochter maar even rust, ze heeft het al moeilijk genoeg.
Wel kunnen we ons natuurlijk heel goed voorstellen dat u zich machteloos voelt, en dat u graag zou willen praten met uw dochter om erachter te komen "wat u fout heeft gedaan".
We gokken erop dat uw dochter u mede schuldig acht aan datgene wat er tussen haar en uw ex-vriend is gebeurd, en dat ze u dat zeer kwalijk neemt. We weten het natuurlijk niet, maar het zou kunnen. Daarnaast kunnen er vanzelfsprekend allerlei andere dingen zijn waar wij verder geen weet van hebben.
Wat nu? We adviseren u om hierover te praten met uw huisarts, of iemand van het maatschappelijk werk, of iemand van de Raad voor de Kinderbescherming, zodat u iemand heeft die als tussenpersoon kan fungeren tussen u en de Jeugdzorg, en die eventueel kan bemiddelen.
Zo staat u er niet meer helemaal alleen voor, en heeft u iemand waarmee u kunt praten over alle narigheid. Dat is namelijk wel belangrijk hoor, dat u het niet allemaal in uw eentje moet proberen op te lossen. Daar is dit probleem veel te moeilijk voor.
Redactie Ouders Online
