18 mei 2000 door Sanderijn van der Doef
Mijn zoontje van 2½ zat van de week in het opblaasbadje buiten. Hij friemelt tegenwoordig graag aan zijn piemel, en dat vinden wij prima, maar deze keer was het wel heel erg: hij heeft ongeveer een kwartier lang steeds maar weer euforisch geroepen: "MAMA! Piemel lékker!", terwijl hij eraan zat te frunniken, en hij had natuurlijk een mooi stijf piemeltje. Gelukkig waren de buren niet thuis, maar ik zie het al gebeuren dat hij dit in een 'drukke sociale context' ook doet.
Hoe moet ik hem leren dat wat hij doet prima is, maar dat hij het niet zo van de daken hoeft te schreeuwen? "Ja, nou weet ik het wel", zei ik, maar de licht ironische ondertoon van zo'n volwassenen-opmerking ontgaat hem natuurlijk. Ik heb geprobeerd hem af te leiden, maar het was veel te leuk. (En volgens mij blijft-ie dit nog heel lang leuk vinden :-)
Ik vond trouwens dat euforische dat-ie had eigenlijk ook wel heel mooi. Maar ik moet hem toch enig sociaal gewenst gedrag bijbrengen? Ik wil ook niet dat hij er straks mee geplaagd wordt en dat-ie daardoor dan weer helemaal dichtslaat.
Het is duidelijk dat jouw zoontje in ieder geval veel plezier beleeft aan zijn eigen lustgevoelens. Blijkbaar is ook zijn stijve piemeltje voor hem alleen nog maar een bron van genot. Je kunt namelijk ook meemaken dat jongetjes hun stijve piemeltje helemaal niet leuk vinden, zelfs pijnlijk. (Dat heeft vaak te maken met het wennen aan het gevoel van een ontblote eikel aan de buitenlucht, dat kan gevoelig zijn. Of de voorhuid is nog een beetje aan de strakke kant, wat in de loop der jaren beter wordt). Laat hem er lekker van genieten.
Wat betreft je vraag of hij nu al zou moeten leren om dit gedrag in de juiste sociale context te uiten, daarover hoef je je nu nog geen zorgen te maken. Hij zal dat op deze leeftijd nog niet goed begrijpen. Bovendien zal hij alleen maar geneigd zijn aan zijn piemeltje te zitten als hij er makkelijk bij kan, dus als hij (zo goed als) bloot is. Buiten op straat, in een winkel of op familiebezoek zal het niet zo gauw gebeuren, omdat kinderen van die leeftijd dan nog heel verlegen kunnen zijn. Dit plezier beleven aan zoiets als zijn piemeltje doet hij alleen maar als hij zich veilig en vertrouwd voelt.
Hoogstens zou zoiets nog in een zwembad kunnen gebeuren, als er ook bekende mensen om hem heen zitten. Andere kinderen zullen hem niet zo snel uitlachen omdat ze het alleen maar spannend en interessant zullen vinden. Wil je in die situatie niet dat hij doet wat hij doet, dan kun je hem oppakken met de mededeling "Dat is lekker hè, weet je wat, we gaan nu even een lekker ijsje halen".
Voorlopig kun je hem gewoon zijn gang laten gaan. Op een gegeven moment is voor hem de nieuwigheid eraf en zal hij er alleen nog maar aan friemelen als hij moe is of even wil ontspannen.
