1 januari 2000 door Sanderijn van der Doef
Ik heb deze vraag ook in het forum voorgelegd, en daar zeiden ze me dat ik het hier zou kunnen voorleggen. Het gaat om de volgende gênante situatie.
Een aantal weken geleden heb ik mijn zoon betrapt op masturberen, terwijl hij een luier omhad. Mijn zoon is 14 en heeft deze luier gekocht (hij had er nog meer op zijn kamer verstopt). Hij vertelde dat hij luiers opwindend vindt. Hij had de luier ook gebruikt.
Ik ben hier erg van geschrokken en weet eigenlijk niet wat ik ermee aan moet. Paul wil er verder niet over praten, en mijn man durf ik niet in te lichten, omwille van zijn verwachte reactie (niet begrijpen en afgrijzen).
Ik overweeg om met Paul naar een psycholoog te gaan, want ik ben bang dat dit probleem dieper zit dan in eerste instantie lijkt. Ik ben erg bang dat hij later vervalt in onzedelijk gedrag met kleine kinderen.
Wat moet ik nu doen? Ik durf er eigenlijk met niemand over te praten, want ik schaam me er erg voor. Ik heb iets verkeerd gedaan in zijn opvoeding, maar ik weet niet wat. Ik heb hem altijd voldoende aandacht gegeven en er is ook nooit iets geweest dat dit veroorzaakt kan hebben. Hij was ook op tijd zindelijk en heeft nooit meer in bed geplast. Ik snap het gewoon niet.
Ik hoop dat u mij verder kunt helpen.
In de puberteit leren kinderen hun eigen seksuele gevoelens kennen. Gevoelens van lust en opwinding ontwikkelen zich in alle hevigheid. Een kind merkt op deze leeftijd waar het wel en niet opgewonden van wordt.
Tussen de 12 en 14 jaar beginnen de meeste jongens met masturberen. Als ze merken waar ze opgewonden van worden en weten hoe ze die opwinding kunnen opwekken en uiten (door te masturberen), kan het gebeuren dat die seksuele opwinding zich richt op een bepaald voorwerp (in plaats van een mens). Zo kan een fetisjisme ontstaan.
Hoewel het eigenlijk onbekend is hoe een fetisjisme precies ontstaat, wordt wel aangenomen dat dat vaak in de puberteit ontstaat. Hoe bij uw zoon zo'n luier-fetisjisme (het seksueel opgewonden worden door een luier) is ontstaan, kan ik in dit geval niet zomaar verklaren. Daarvoor zou ik meer van hem en van u moeten weten.
Wat wel heel zeker is, is dat luier-fetisjisme en pedofilie niets met elkaar te maken hebben. U hoeft dus echt niet bang te zijn dat hij zich hierdoor meer tot kleine kinderen aangetrokken voelt.
Wat moet u doen? In principe is er niets ernstigs aan de hand. Uw zoon doet er niemand kwaad mee en valt er niemand mee lastig. Als u denkt dat uw man dit niet zal begrijpen, is het inderdaad beter hem daarover niet in te lichten. Uw zoon heeft tenslotte recht op het beleven van zijn seksuele gevoelens op zijn eigen manier, zoalang hij daarmee niemand pijn doet of lastig valt. Zolang hij er zelf geen probleem mee heeft, hoeft u niets te doen. Probeer het te accepteren, hoe moeilijk dat ook is voor een moeder.
Als uw zoon of uzelf er zoveel moeite mee heeft dat u hierover zou willen praten met een deskundige, raad ik u aan om dat met een seksuoloog te doen (ik kan u daarvan adressen geven) met name een die gespecialiseerd is in parafilien (dat zijn: 'andere seksuele gewoontes of voorkeuren').
Sommige psychologen en zelfs seksuologen zullen dit als een afwijking zien en het nodig vinden om het af te leren (wat zeker mogelijk is, maar het is de vraag of dat nodig is).
Nogmaals: probeer uzelf niets te verwijten, want dat is niet nodig. Probeer ook uw zoon niet te straffen of hem iets te verwijten, want het feit dat hij is betrapt, is al schaamtevol genoeg voor hem.
