22 juni 2007 door Sanderijn van der Doef
Mijn zoon is 15 jaar. Hij heeft net een verkering uitgemaakt die anderhalf jaar heeft geduurd. Nu blijkt dat hij al een tijdje omgaat met een leidster van zijn scouting-groep. Zij is 23 jaar.
Doordat hij seks (echte gemeenschap) heeft gehad met deze leidster, is hij gaan twijfelen aan de relatie die hij had met zijn vriendinnetje, die net als hij 15 jaar is (en waar hij trouwens ook al seks mee heeft gehad). Mijn zoon baalde achteraf ook zelf van zijn gedrag en dan vooral het gevoel naar zijn vriendinnetje toe.
Het gebeurde op een scouting-feest waar verschillende leiders en leidsters bleven slapen onder invloed van wat alcohol tussen de 'slapende' mensen in.
Hij schaamt zich voor zijn gedrag. Hij is een slimme jongen en zit in 3 havo. Zijn ex-vriendinnetje zit bij hem in de klas.
De scouting-leidster is 23 maar lijkt jonger. Het schijnt dat ze is afgestudeerd in de psychologie?! Hoe kun je zoiets doen, als 23-jarige leidster, vraag ik me af...
Mijn grote vraag is nu: hoe moeten wij als ouders omgaan met het feit dat hij seks heeft gehad met een ouder persoon dan hijzelf, ook al was het vrijwillig? Moeten we haar hierop aanspreken? Als het andersom was geweest (met een dochter van 15 en een leider van 23), dan hadden we waarschijnlijk minder getwijfeld.
Hij heeft het ook besproken met zijn mentor op school. Die zei dat hij naar een maatschappelijk werkster zou kunnen gaan, maar dat wil hij zelf absoluut niet. Hij heeft dit overigens niet zelf tegen mij verteld; ik heb het uiteindelijk van zijn mentor moeten horen.
Iemand die ouder is dan 18 jaar, is strafbaar als hij of zij seks heeft gehad met iemand onder de 16 jaar. Bij uw zoon en de scouting-leidster was dat het geval. Ik vind het dan ook zeer kwalijk dat de leidster dit heeft gedaan.
Het kwalijke eraan is dat zij een machtspositie heeft ten opzichte van uw zoon. Zij is de leidster en dus zijn meerdere. Uw zoon zegt wel dat het vrijwillig was, maar gezien zijn spijt erover is dat nog maar de vraag. De vraag is: in hoeverre is hij verleid of overgehaald? De scouting-organisatie zou haar op staande voet moeten ontslaan.
Tot zover de schuldvraag. De leidster was fout en dat zou consequenties moeten hebben. Maar daar schiet uw zoon niet zo veel mee op. Hoe moet het nu verder met hem?
Het is in ieder geval duidelijk dat het hele gebeuren hem zelf niet lekker zit. Hij durfde het niet aan u te vertellen, maar praatte er wel over met zijn mentor. En hij voelt zich schuldig over het feit dat hij de relatie met zijn eerdere vriendinnetje heeft uitgemaakt.
Ik heb het idee dat hij een beetje met zichzelf in de knoop zit. Hij wil echter niet (of nog niet) praten met een maatschappelijk werker of werkster. Daarom moet iemand anders voor hem als praatpaal en helper fungeren. Dat kunt u zelf zijn, maar ook iemand anders. Praat daar eens over met uw zoon.
Ik zou in ieder geval proberen om hem wat meer aandacht te geven en hem eens te vragen of hij erover wil praten. Laat hem ook merken dat u niet boos op hem bent en dat u hem niet afkeurt. Door uw zoon vertrouwen te geven, geeft hij u ook vertrouwen terug.
Als het moeilijk blijft om contact met hem te krijgen, stel hem dan eens voor om met iemand anders te praten. Bijvoorbeeld een familielid of een kennis. Het is vooral belangrijk om hem te laten merken dat u zich zorgen maakt en dat u hem wilt helpen.
Ik raad u aan om ook (dus nog eens) met zijn mentor hierover te praten. Met haar heeft hij tenslotte al contact gehad. Misschien kan zij hem zelf voorlopig verder helpen met wat gesprekken. En ook de huisarts zou misschien kunnen helpen.
Maar hoe dan ook, laat uw zoon nu niet in de steek. Hij heeft aandacht en hulp nodig en als hij merkt dat u hem daarbij wilt helpen, dan zou dat al een hele opluchting voor hem kunnen zijn.
