17 november 2006 door Merit Tabbers
Ons zoontje (7 weken oud) is weggevallen. Eerst huilde hij, toen liep hij rood aan, en daarna begon hij te krijsen. Vervolgens heb ik hem opgepakt, waarna hij stijf werd, en blauw in z'n gezicht. Hij ademde niet meer. Van schrik heb ik hem op z'n rug geslagen, en toen was hij er weer.
Een dag later, toen hij ter observatie in het ziekenhuis lag, kreeg hij het opnieuw. Het gebeurde toen ze zijn bloeddruk gingen meten.
De conclusie van de kinderarts was BHS [Breath Holding Spells - red.], maar is dat niet veel te jong? En kan het ook gebeuren als hij zich verslikt? Hij drinkt namelijk heel gulzig, en verslikt zich vaak. Hij loopt dan rood aan. Door wat er gebeurd is, zijn we nu extra bang dat hij het weer krijgt.
Ik ben het met u eens dat 7 weken eigenlijk te jong is om van een Breath Holding Spell te kunnen spreken. Ik weet niet wat er inmiddels al onderzocht is, maar ik vind toch wel dat er uitgebreid onderzoek gedaan moet zijn, voordat de diagnose BHS gesteld kan worden bij een kind dat nog zo jong is. Normaal zijn ze inderdaad ouder.
Kwam die eerste aanval overigens na een voeding? En waren er andere dingen die u opvielen, zoals hoesten, of trekkingen van armen of benen? De aanvullende vragen die ik stelde, met name over de voeding en het eventuele hoesten, hebben te maken met het feit dat er ook sprake zou kunnen zijn van reflux. Dat is: het terugvloeien van de (zure) maaginhoud naar de slokdarm. Die mogelijkheid wordt wel eens over het hoofd gezien, omdat het vaak moeilijk vast te stellen is.
Mocht er inderdaad sprake zijn van reflux, dan kan de voeding wat ingedikt worden (met Nutriton oftewel Johannesbroodboompitmeel), en eventueel kan er een medicijn gegeven worden. Het indikken van de voeding kan ook helpen tegen het verslikken, waar u zich zorgen over maakte. Het verslikken zélf heeft waarschijnlijk niets te maken met het wegvallen, aangezien uw zoontje ook wegviel in het ziekenhuis, bij het meten van zijn bloeddruk zonder zich te verslikken.
Al met al raad ik u aan om toch nog eens met de kinderarts te gaan praten, en hem of haar te zeggen wat u er zelf van vindt. Namelijk dat u denkt dat het toch iets anders is dan BHS. Sterkte!
