10 oktober 2001 door Diederik Bosman
Na de geboorte van mijn zoon was de directe Coombs 'dubieus' waardoor hij in het ziekenhuis moest blijven. Ik ben er inmiddels achter (via het Internet) dat dat met A0-antagonisme te maken heeft.
In welke gevallen wordt die Coombs-test gedaan? En heeft dit antagonisme gevolgen voor – of iets te maken met – eventuele volgende zwangerschappen?
De uitslag van een Coombs-test in een dergelijk geval wil zeggen dat de bloedgroep van de moeder en het kind niet bij elkaar passen. Het gevolg is dat de moeder antistoffen gaat maken tegen het bloed van het kind.
Dit hoeft niet altijd problemen te geven tijdens de zwangerschap, maar het kán wel. Bijvoorbeeld bij rhesus antagonisme, waarbij het kind veel last heeft van de antistoffen van de moeder.
Als de antistoffen in het bloed van het kind terecht komen, gaan ze de rode bloedcellen van het kind afbreken. Hierdoor krijgt het kind bloed-armoede (soms heel ernstig) en treedt er een opeenhoping op van een afbraakproduct van de kapot gegane rode bloedcellen.
Dit afbraakproduct heet bilirubine en veroorzaakt geelzucht bij het pasgeboren kind.
Zo'n Coombs-test wordt dus gedaan bij kinderen die geel ter wereld komen of snel na de geboorte geel worden. Daarnaast wordt het ook bij kinderen gedaan die bij de geboorte een opvallend laag bloedgehalte hebben.
Als er in een volgende zwangerschap weer een kindje komt met dezelfde bloedgroep als het eerste kindje, heeft deze wederom kans op deze problemen.
