20 december 2000 door Justine Pardoen
Van januari 1999 tot april 2001 verzorgde Ouders Online elke woensdag een halve pagina over 'opvoeding' in het dagblad Trouw, geïnspireerd op datgene wat er die week bij Ouders Online was voorgevallen. Het onderstaande artikel maakt deel uit van die serie.
"Mijn baby slaapt alleen op de arm en nooit in zijn bedje." "Ik loop de hele nacht rond met een baby in mijn armen." "Ik kan mijn kindje nooit wakker in bed leggen voor zijn slaapje." "Mijn baby doet alleen maar hazeslaapjes en slaapt nooit eens een paar uur door." "Mijn baby is overactief. Hij spartelt zo met armpjes en beentjes, dat het wel lijkt alsof hij daardoor niet kan inslapen." Tegen de tijd dat die zuigelingen een week of zes zijn, zijn de moeders uitgeput en richten ze zich radeloos tot andere ouders op het Forum van Ouders Online.
Eerst krijgen ze troostende woorden van mede-moeders en dan de geruststelling dat ieder kind op een gegeven moment heus wel inslaapt. In de box, in het wipstoeltje, in de draagzak, in de hangmat, in het ouderlijk bed desnoods. Soms slapen ze pas na een jaar in hun eigen bedje. Kinderen opvoeden is nu eenmaal één grote oefening in het hebben van geduld.
Maar sinds een jaar of twee geven ouders steeds vaker een opvallende tip door: wikkel je kind in doeken. Het inbakeren van jonge baby's raakt steeds meer in. Het is een oud gebruik dat moderne ouders in eerste instantie ouderwets of zelfs zielig vinden, maar het werkt wel.
Sylvie Bruyn, verpleegkundige te Harderwijk en moeder van drie kinderen (6, 4 en 1,5) vertelt met verve hoezeer het haar geholpen heeft. Haar jongste is ze gaan inbakeren toen hij 6 maanden was en hij slaapt nog steeds ingebakerd. Het kind was altijd onrustig, kon niet inslapen en leek voortdurend hongerig. Voor het dagelijks wikkelen heeft ze speciaal iets met klittenband verzonnen. Sylvie: "Nu is hij uitgerust, altijd vrolijk en kan hij zich overdag prima vermaken." Maar ze is niet de enige die enthousiast is: meer en meer ouders ervaren de fijne effecten van het inbakeren.
Sylvie vertelt dat ze het ontdekt heeft door Ria Blom, wijkverpleegkundige Jeugd Gezondheidszorg in Utrecht. "Ik kreeg een boekje van Ria Blom in handen. Mijn gevoel zei niet direct 'ja dat is het', maar omdat ik echt uitgeput was, ben ik het toch gaan proberen. Nu ben ik zo enthousiast dat ik het inbakeren graag ook bij anderen onder de aandacht wil brengen."
Ria Blom is zeven jaar geleden begonnen met de hernieuwde aandacht voor het inbakeren in Nederland. Vroeger deed men het ook wel, maar het is volledig uitgeraakt. Blom: "Nu is het zelfs controversieel. Lang niet iedereen vindt het goed wat ik doe. Ik begeleid ouders van een kind met een stoornis in het voedings- of slaapritme, korte tijd heel intensief. Ik help ze het ritme terug te vinden dat bij hun kind past. Je kind in doeken wikkelen is dus geen doel op zichzelf, maar een middel om rust en regelmaat terug te brengen in het kinderleven. Een ingebakerd kind voelt de geborgenheid van de begrenzing; dat brengt rust."
Blom pleit niet voor rust en regelmaat 'op de klok', maar vanuit een inzicht in wat kinderen nodig hebben. Zij merkt dat ouders vaak niet goed weten hoe ze naar hun kind moeten kijken om te ontdekken wat het nodig heeft: "Soms zien ze niet dat hun kind moe is en dat het daarom huilt. Het huilende kind wordt opgepakt, rondgesjouwd en vermaakt. Dat werkt wel weer even, maar moe blijft het natuurlijk. Zulke kinderen leren overactief gedrag aan. Ze zijn vaak ook heel pienter en alert: steeds bezig nieuwe impulsen te verwerken. Tenslotte vallen ze uitgeput tijdens een voeding in slaap."
Wat is er fijner dan je baby na de borst lekker tegen je aan in slaap te laten vallen? Blom: "Toch is het niet goed als het altijd zo gaat, want je kind leert dan niet wat het moet doen om te gaan slapen vanuit een wakkere toestand. Een baby kun je weliswaar niet verwennen, maar wel gewennen. Het kind leert vooral afhankelijk te zijn en dat kan de ouders een paar jaar later opbreken."
Blom bereidt een nieuwe versie voor van het boekje waarmee al vele moeders het tot nu toe op eigen houtje hebben gedaan. "Het is eigenlijk niet de bedoeling dat ouders zelf gaan experimenteren. Het is beter als ouders het doen in overleg met het consultatie-bureau, want in speciale gevallen raden we het inbakeren af, of moet het op een andere manier." Zowel Ria Blom als Sylvie Bruyn zijn er dan ook niet voor dat ouders straks kant-en-klare inbaker-slaapzakjes in het babywarenhuis kunnen kopen.
Binnenkort komt het Landelijk Centrum Ouder Kind Zorg met richtlijnen waarmee alle consultatie-bureaus aan de slag kunnen om ouders die hun kindje in doeken willen wikkelen, op een goede manier te helpen.
