Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
27 juni 2003 door Sanderijn van der Doef
Mijn zoon (13) doet dingen waar ik grote vraagtekens bij zet en waar ik eigenlijk met niemand over kan – of durf – te praten. Ik zal u in het kort de geschiedenis proberen uit te leggen.
Vroeger deden wij samen wel eens wedstrijdjes wie de hardste winden kon laten en welke het meeste stonken. Ook wilde hij dan echt aan mijn kont ruiken om ze te testen. Ik heb 'm verteld dat dat niet zo fris is en ben toen eigenlijk opgehouden met dit 'spel'.
Kort geleden merkte ik dat hij ging ruiken aan de plekken waar ik eerder had gezeten en mijn vrouw vertelde mij dat ze laatst een vuile onderbroek van mij onder zijn bed had gevonden. Toen ik hem laatst naar bed bracht, en zittend op zijn bed een harde wind had gelaten, ben ik meteen weggegaan en stiekem aan de deur nog even gaan luisteren wat hij toen ging doen.
Mijn vermoedens werden eigenlijk bevestigd doordat hij uit zijn bed kroop en heel hoorbaar aan die plek begon te ruiken en zich begon te masturberen (ook dat kon ik duidelijk horen). Het was voor mij best een schokkende ontdekking, omdat ik niet graag wil dat hij zich met dit soort dingen bezighoudt.
Wat zou ik hieraan kunnen doen? Kan ik hem wel confronteren met mijn ontdekking? En hoe kan ik in de toekomst voorkomen dat hij mijn onderbroeken uit de wasmand haalt en kennelijk mijn winden als een soort seksuele fantasie gaat zien? Wat is er überhaupt opwindend aan het ruiken aan een vuile onderbroek? En zijn er meer kinderen die van iets dergelijks opgewonden kunnen raken?
Ik hoop dat u op deze merkwaardige vragen een antwoord kunt geven.
Om te beginnen wil ik u geruststellen: uw vragen zijn minder merkwaardig dan u denkt, al is het onderwerp natuurlijk wat gênant voor u. Gelukkig maar dat het Internet de mogelijkheid biedt om er toch over te kunnen praten.
Uw zoon van 13 is aan het begin van zijn puberteit. Dat is een fase waarin hij onder invloed van hormonen met vlagen heftige seksuele gevoelens krijgt. Die seksuele gevoelens kunnen aangewakkerd worden door allerlei verschillende dingen.
In de regel wordt de opwinding opgewekt door het beeld van een meisje of een vrouw, of de gedachte daaraan. Maar het kan ook iets anders zijn: een jongen of een man, zijn moeder, een herinnering, een emotie, of een bepaalde geur.
Er is dus iets wat de seksuele gevoelens triggert, waardoor hij een erectie krijgt en iets met die erectie wil doen. Als hij daartoe besluit, resulteert dat in masturberen. Met 13 jaar masturbeert al bijna de helft van de jongens regelmatig, en naarmate zij ouder worden zal dat alleen maar toenemen.
Tijdens het masturberen fantaseren de meeste jongens over meisjes of vrouwen. De kans is groot dat dat ook bij uw zoon het geval is. Met andere woorden: dat hij tijdens het masturberen zélf aan iets 'gewoners' denkt dan op het moment dat de opwinding ontstaat.
Uw schrik heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat u geconfronteerd bent met het feit dat uw zoon, uw kind, seksuele gevoelens heeft. Nog groter is die schrik als u ziet dat hij opgewonden wordt van uw onderbroeken en winden-geur.
Maar: omdat hij nog jong is, is de kans groot dat de focus van zijn opwinding zich nog zal verbreden en uitbreiden, bijvoorbeeld naar blote plaatjes, etc.
Om dat proces van verbreding wat te stimuleren en te versnellen, zou u eens als mannen onder elkaar met hem kunnen praten over seks. Vertel hem wat uw visie is, en waar seks volgens u mee te maken heeft. Bijvoorbeeld: met lustgevoelens, met liefde, met vrouwen (of andere mannen), met iets waar je zelf voor kiest, en waarbij altijd respect voor grenzen en gevoelens van de ander hoort.
Hem daarbij confronteren met wat u gezien of gehoord heeft, is geen goed idee. Masturberen is zeer privé en iets waar iedereen recht op heeft, dus ook uw zoon. Als hij merkt dat u hem bespiedt en afkeurt wat hij doet, zou hem dat zeer kunnen traumatiseren.
Kortom: laat hem zijn gang gaan en probeer het onderwerp seksualiteit zo nu en dan eens met hem te bespreken. Zo leert hij begrijpen dat opwinding normaal is, maar dat er ook nog wel andere bronnen van seksuele opwinding bestaan dan vuile onderbroeken en de geur van winden.
is als psychologe en seksuologe gespecialiseerd in de seksuele ontwikkeling van kinderen. Ze werkte eerder bij de Rutgers Stichting en het NIGZ en werkt nu sinds kort bij de World Population Foundation. Zij heeft ook een eigen praktijk. Daarnaast is zij ook op andere fronten actief. Onder andere: als auteur van boeken en lesmappen, als adviseur voor tv-programma's, etc.