15 juni 2014 door Erik van der Waal
Moederdag en vaderdag zijn niet voor alle ouders gezellige dagen. Erik van der Waal bespreekt het probleem van de ouderverstoting.
Na moederdag komt vaderdag. Allebei speciale ouderdagen, waarop je als ouders verwend wordt en gezellige dingen doet. Maar niet voor iedereen zijn die dagen zo gezellig.
Elk jaar zijn er vele tienduizenden kinderen die geen ouderdag met hun moeder of vader doorbrengen. Omdat ze dat niet mogen van de andere ouder. Of omdat ze het zelf niet willen. Soms is het ze afgeleerd om het leuk te vinden om iets gezelligs te doen met hun elders wonende ouder.
Bij veel kinderen wordt zo - meestal rond of na een scheiding - het respect voor een van de ouders langzaam maar zeker afgebroken. Welk respect wordt een kind zo bijgebracht? Werken we hier als maatschappij aan mee door dit soort situaties te laten bestaan? Welk voorbeeld krijgt het kind mee, oftewel: wat wordt een kind geleerd over de omgang met familieleden? Welk gedrag zullen deze kinderen later zelf vertonen als ouder?
We moeten voorkomen dat kinderen door (vecht)scheidingen vervreemd worden van de niet-verzorgende ouder, en daardoor ernstig worden belast of beschadigd. Het kan namelijk gebeuren dat de verzorgende ouder zijn of haar ex-partner uit zijn of haar leven wil bannen. De kinderen worden dan gedwongen om mee te scheiden; ze mogen niet meer van de andere ouder houden. Waardoor hen ook retour-liefde (en aandacht en waardering) onthouden wordt.
Deze manipulatie en negatieve programmering door een verstotende ouder kan extreme vormen aannemen, waardoor kinderen ernstige psychische klachten kunnen ontwikkelen. Bij langdurige oudervervreemding kan dat leiden tot het zogenaamde 'ouderverstotingssyndroom' kortweg PAS (Parental Alienation Syndrome). Kinderen ontsnappen dan uit een traumatisch loyaliteitsconflict door te kiezen voor het welzijn van de zorgende ouder, en de andere ouder te verstoten.
Veel welwillende normale vaders, die staan te popelen om hun ouderschap te kunnen uitoefenen, moesten de afgelopen vaderdag zonder contact met hun kinderen doorbrengen.
Hun lege, incomplete gevoel is voor een buitenstaander mogelijk enigszins voor te stellen, maar niet te voelen. Het diepe dagelijkse verdriet van het gemis van normaal contact, tijd kunnen doorbrengen met je eigen kinderen. De ervaring dat je kinderen worden belemmerd om naar hun eigen vader te kunnen en gewoon met hem om te gaan.
Uiteraard is dit voor welwillende moeders die in een omgekeerde situatie zijn met hun kinderen, net zo.
Laten we op alle niveaus, van privé-omgeving tot politiek, alles op alles zetten om kinderen met hun welwillende ouders en familieleden verbonden te houden.
Als er door een scheiding een flinke kink in de onderlinge verbinding van kinderen met beide ouders is gekomen, moeten we erop inzetten om ze met enige urgentie zo goed mogelijk terug in verbinding te brengen. Zie: HerVerbinden!
