Zorgen, autistisch spectrum?
Bij dochter hebben wel eerder in de omgeving suggesties van pdd-NOS gespeeld. Andere ouders dachten dat.
Wij zagen ook wel dat ze niet gemiddeld was, maar gemiddeld vind ik nou niet het belangrijkste en ze was niet ongelukkig.
Ze houdt niet zo van onverwachte dingen (maar wordt ook niet heel erg boos), ze heeft snel last van kleding, ze kan zich in één onderwerp verliezen, is niet gemakkelijk in groepen kinderen, is altijd meer van informatie dan van fictie geweest, maar wat ons betreft niet problematisch. Er komt wel veel pdd-NOS in de familie voor.
Uit een iq test (vermoeden hoogbegaafdheid) kwam 123, met even hoog verbaal als non-verbaal.
Nu stuiten we op het volgende. In de klas (groep 6) moet ze bijvoorbeeld boekbesprekingen maken. Nou ken ik haar, ze onthoudt alles. Als ik zou zeggen dat bijfiguur Piet een zwarte spijkerbroek droeg, zou ze me direct corrigeren en zeggen: nee een blauwe. Het zit allemaal in dat hoofd.
Maar ze kan het verhaal niet samenvatten. Hooguit heel kinderlijk in vier regeltjes. Ze kan er geen verhaal van maken. Met school, een feestje, een dagje weg idem dito. Ze blokkeert direct als ze er iets over moet vertellen. Maar dan echt. Huilen, aan mijn been plakken, zich gedragen als een 3 jarige: ze loopt helemaal vast. We laten het dan maar, maar bij samenvattingen voor school kan dat niet. We proberen dan wel te helpen, maar zien haar in totale paniek duikelen en alleen nog maar 'ik weet het niet' zeggen.
Ik raak dan ook gefrustreerd van machteloosheid. Hoe kan ik haar hierbij ondersteunen? Is het iets typisch uit het autistisch spectrum? Of juist helemaal niet?
Dank alvast.
Even zo.
Niet direct
Bij autisme moet er sprake zijn van verschillende kenmerken die in voldoende mate voorkomen om te kwalificeren voor de diagnose ASS. Overgevoeligheid kan een kenmerk zijn, moeite met veranderingen ook, het niet kunnen onderscheiden van hoofd- en bijzaken, etc. Die drie dingen bij elkaar hoeven nog niet voldoende te kwalificeren, maar het kan ook zijn dat andere kenmerken die jullie (nog) niet als een probleem ervaren dat wel zijn.
Oftewel... je zult toch bij een deskundige moeten zijn om een diagnose te laten stellen. Dat zou ik overigens alleen doen als je kind eronder lijdt dat ze bepaalde dingen niet kan of het vervelend vindt als ze dan moet huilen of zo.
PDD-Nos was overigens in de DSM IV de 'restcategorie' naast klassiek autisme en Asperger. Vaak krijg je nu in de DSM V alleen een diagnose ASS (in lichte, matige of ernstige mate).
Logopedist???
Ben je al eens met je kind bij een logopedist geweest? Behalve dat een logopedist gaat over leren praten als je klanken niet goed kunt zeggen, kan een logopedist meer dan dat. Ze kunnen ook iets met taalproblemen en als je niet het belangrijkste uit een verhaal kan halen is dat taal.
Geen idee hebben over hoe je iets moet vertellen is ook (een tekort aan) taal.
Kan ze vertellen over het belangrijkste onderdeel van de buitenspeeldag? Of komt er een heel verhaal over hoe de groepjes werden ingedeeld?
Als je plaatjes met situaties zou hebben, kan ze dan in een zin vertellen wat het belangrijkste is dat er gebeurt op dat plaatje?
vraag
Ik zie eigenlijk maar 1 vraag. Hoe begeleid je een kind bij het maken van een boekbespreking?
Die herken ik wel.
Net als hun vader hebben mijn kinderen geen talent voor opstel en tekstverklaring. Ze kunnen namelijk moeilijk informatie wegen in prioriteiten omdat ALLE details belangrijk zijn om het plaatje uit te puzzelen.
Van jongs af aan hebben we dat dan ook samen geoefend en ik heb dat aanvankelijk deels overgenomen, maar ze daarbij bij de hand genomen.
Gewoon feitelijk.
Eerst goed kijken wat nu feitelijk de opdracht is.
Om welke karakters gaat het. Wie heeft het hoofdkarakter die komt eerst, daar schrijf je dan wat persoonlijke kenmerken van op te beginnen met de naam. Dan kijk je in de alinea's waar iemand voorgegesteld wordt of er nog meer eigenschappen genoemd worden en daar kies je dan uit wat je wel en niet neerzet.
Elk hoofdstuk heeft een naam, dat is vaak al een hele concrete tekst die verwijst naar de in houd van het hoofdstuk.
Dus hoofdstuk 1 gaat over: titel hoofdstuk.
Natuurlijk klopt het niet altijd maar om te beginnen.
Verder kun je leren samenvatten door van elke alinea door goed te lezen en te herlezen, te bepalen wat het hoofdonderwerp hier is en wie er bij betrokken zijn en wat daarin de hierarchie is.
Van de belangrijkste personen of persoon en de belangrijkste verhaallijn maak je per 1, of meerdere, alinea's 1 nieuwe zin.
Nou zoiets dus.
Het is een monnikenwerk, maar als je maar concreet blijft benoemen, dan valt het kwartje en vinden ze een manier om het zelf te gaan doen.
Er zijn altijd voorschriften hoe een boekbespreking gedaan moet worden, die houd je er de hele tijd bij om zonodig weer te kijken.
En anders verzin je zelf een handleiding of zoekt die op internet.
Ze hebben tekst en ordening nodig.
Geduld.
Je kind heeft moeite om hoofd- en bijzaken te onderscheiden. Ze zit in groep 6, het is fijn als ze leert hoe je een samenvatting moet maken. Fijn voor op het vo, dan kan ze uittreksels maken bijvoorbeeld.
Als ze echt in paniek raakt dan is het voor haar en jou belangrijk dat je dus niet gefrustreerd raakt door machteloosheid. Van de stress lukt er niets meer.
Ik zou beginnen met een klein stukje tekst. Een verhaaltje uit een tijdschrift of artikel uit de krant. Laat je dochter het rustig lezen. Dan ga je er samen over praten. Wie heeft dit geschreven, waar gaat het over? Dan een keer een verhaal, later een hoofdstuk en zo langzaam uitbreiden.
In groep 6 hoeft het allemaal nog niet perfect, je dochter moet het leren.
Wat betreft iets vertellen over een dagje uit heb ik ook een tip. "Hoe was het vandaag" is te algemeen, teveel om te vertellen. Probeer bijvoorbeeld eens " Wat heb je gegeten in de dierentuin?". Dan is het makkelijker voor haar om een kort antwoord te geven.
Wat kan school doen?
Het is duidelijk dat je dochter begeleiding nodig heeft in boekbesprekingen, verhaal samenvatten, etc. Dat gaat in de toekomst alleen maar belangrijker worden.
Heb je op school al gevraagd wat zij eraan kunnen doen. Welke begeleiding kan je dochter via school krijgen?
Natuurlijk kun je zelf aan de gang en dat zou ik ook zeker doen. Maar dat zou ik nog niet melden op school. Het is hun vak!
school
Goed idee van Moni. En soms kan school het ook wel. Alleen dat vraagt wel 1 op 1 begeleiding die de juf of de RT zou geven.
Maar als je een begrijpende basisschool hebt is dat natuurlijk wel een optie.
Ik zou het wel goed monitoren. Bij mijn kinderen was er niemand die die 1 op 1 begeleiding gaf. Ze moesten het met de groepsuitleg doen en dat werkte helaas niet omdat je steeds moet controleren of ze het wel begrijpen en de volgende stap kunnen maken en dat is moeilijk als je bezig bent met een groep.
Voorbeeld
http://www.kluitman.nl/kinderen/boekbespreking-tips/
Dit is een voorbeeld van de opbouw van de boekbespreking. Ter orientatie. Een overzicht van school dat volg je.
En je past het aan aan wat school van je vraagt.
Hoe je een samenvatting maakt staat er niet in. Dat moet je dus zelf samen bespreken.
Maar als je een dokument opzet en je begint de verschillende pagina's te vullen zoals het hier aangegeven staat komt de boekbespreking stap voor stap voor elkaar.
Dank!
Voor alle reacties
Ik ga de makkelijke teksten proberen.
taal
Wanneer je vaker merkt dat jouw dochter zich niet kan uiten dan zou je inderdaad aan een expressieve taalstoornis kunnen denken. Maar dan is er meer aan de hand dan " niet kunnen samenvatten". Dan zie je de problemen vaker optreden in de communicatie. Logopedie kan eventueel helpen.
