AntonAnton
03-09-2021 om 10:13
Zoon laten testen op ASS / Autisme
Vooraf: alvast dank aan de mensen hier die de moeite doen om dit hele verhaal te lezen .
Wij hebben behoorlijk wat te stellen met onze zoon van 7 jaar. Vrijwel elk moment van de dag hebben we problemen met zijn gedrag, en we hebben het met een opvoedcoach al eens over de mogelijkheid van ASS/autisme gehad. Zij adviseerde ons niet te vroeg te zijn met een mogelijk "label" omdat er in de ontwikkeling van een kind nog zoveel kan veranderen.
Tegelijk heb ik van een vriend te horen gekregen dat zijn dochter op 16-jarige leeftijd is gediagnosticeerd op autisme, en dat hij ervan baalt dat dat niet veel eerder is gebeurd. Hij adviseerde me om het gedrag van mijn zoon in levensfases eens op een rijtje te zetten.
Dat heb ik gedaan, en toen was ik eigenlijk wel benieuwd of voor andere mensen, met name met ervaring met autisme, dit nu signalen zouden zijn om inderdaad eens een test te laten doen, of dat het allemaal nog onschuldig kan zijn.
Zijn er mensen hier die daar een mening over zouden willen geven?
Jack als baby
Weinig lachen
Ik herinner me dat ik altijd vond dat andere baby’s veel meer lachten als je met ze aan het spelen was. Jack gaf maar heel voorzichtig een lachje altijd.
Weinig oogcontact mee te krijgen
Zelfde eigenlijk, van Jack moest je de aandacht echt opeisen, die begon je niet zomaar te volgen als je boven hem hing.
Moeilijk in slaap komen
Jack moest altijd vreselijk huilen als we hem op bed legden. Uren moesten we bij hem zitten voordat hij in slaap viel. Zelfs als we na een uur op tenen de kamer verlieten dan begon hij meteen te huilen.
Verlatingsangst
Als we Jack bij opa en oma, bij oma, of bij het kinderdagverblijf brachten, dan was het altijd huilen, altijd. Het was daarna vrijwel meteen weer over, maar hij wilde nooit dat we weg gingen.
Jack als peuter
Verlatingsangst
Onveranderd
Moeilijk in slaap komen
Onveranderd
Niet groeten van mensen
Als we bekenden of vriendjes op straat tegenkomen dan wil Jack ze nooit groeten. Gewoon “hoi” zeggen durft hij niet. Ook als we bij mensen op bezoek gaan even “hallo” zeggen, iemand moeten feliciteren of “tot ziens” zeggen wil hij liever niet.
Jack als kleuter
Niet op gemak op school
Jack zijn start op school is niet supergoed. Hij heeft een juf waar hij geen klik mee heeft en elke dag dat zij er is moeten we hem huilend naar school brengen. Hij heeft daarnaast moeite met het speelse karakter van school, vindt het moeilijk om te kiezen wat hij gaat doen.
Boosheid
Jack zijn boosheid steekt steeds meer op. Hij kan tegen ons ontzettend boos worden als iets hem niet zint. Bij het eten bijvoorbeeld, of als hij niet op de telefoon mag, of als hij naar bed moet, etc. Eigenlijk de hele dag door.
Verlegenheid/Dingen niet durven
Jack durft niet mee te doen aan bijvoorbeeld de mini-disco op vakantie, of andere gelegenheden die in meer of mindere mate in de openbaarheid zijn. Met andere dingen heeft hij minder moeite, zoals van de glijbaan gaan of naar een klimpark gaan. Vooral sociaal gezelschap of publieke faalangst lijkt hem tegen te houden, sportieve uitdagingen die hij in zijn eentje (of met papa of mama) kan doen vindt hij juist leuk.
Niet willen proeven
Eten is altijd drama omdat Jack vrijwel niets zegt te lusten bij het avondeten. Als we hem dwingen iets nieuws te proeven dan is dat een helse beproeving voor hem (met extreme boosheid), waarbij we al blij zijn als we hem uiteindelijk één erwt of één lik van een lepel soep kunnen laten proeven.
Veel met hetzelfde bezig zijn
Jack speelt eindeloos met zijn auto’s. Hij heeft favoriet speelgoed en terwijl we heel veel aanbod hebben en actief aanbieden aan ander speelgoed, grijpt hij altijd het liefste terug op wat hij al kent. Telefoon is daarbij helaas ook al favoriet.
Niet weten wat hij wil spelen
Jack vindt het moeilijk om zelf te bedenken wat hij wil doen en spelen. Hij kan dan (boos) in een hoekje gaan zitten en liggen omdat hij simpelweg niet in staat is om iets te bedenken.
Ook valt op dat Jack bijvoorbeeld niet zelf de treinbaan wil bouwen, maar dat papa hem moet bouwen waarna hij er mee kan spelen. Hij zegt dan dat hij dat niet zelf kan (verzinnen).
Raar praten
Jack zet vaak een raar stemmetje op, terwijl hij hartstikke goed kan praten. Daar lijkt een soort van verlegenheid achter te zitten.
Niet durven afspreken
Afspreken met klasgenootjes vindt Jack supereng. Áls hij al wil afspreken dan móet het bij ons thuis, want bij een ander afspreken durft hij echt niet. Ook kinderfeestjes vindt hij eng, en daar moeten we hem in alle boosheid echt naartoe slepen. Terwijl hij het uiteindelijk wel altijd leuk heeft gehad en lekker heeft meegedaan.
Gekke houding aannemen
Als Jack in een situatie zit waarin hij op zich wel op zijn gemak is en dus niet verlegen is, kan hij alsnog wat raar gedrag tonen door heel gek te gaan doen. Het lijkt dat hij zich dan geen houding weet te geven, en dus maar de clown uit gaat hangen, bijv. door over de grond te gaan rollen en gek te gaan schreeuwen/brabbelen.
Jack 6/7 jaar
Steeds ergere boosheid
Dit neemt steeds meer toe. Hij kan enorm uitvallen en helemaal door het lint gaan als er in zijn ogen iets oneerlijks of fouts gebeurt. Maar dat kan al zijn dat zijn zusje of een vriendje iets doet wat hij ook al had willen doen, en dan uiteraard als eerste. Opvallend is dat hij die boosheid alleen laat zien als ofwel papa ofwel mama erbij is. Op school is hij juist nooit boos, daar voelt hij zich waarschijnlijk te onzeker voor. Thuis lijkt hij het er dan uit te gooien.
Focus op voetbal
Jack vindt voetballen leuk en wil eigenlijk niet anders dan dat. Het is een sociaal spel dus dat is heel fijn. Hij zit inmiddels op voetbal maar speelt het ook uren op het schoolplein, op de telefoon en wil er alles van zien op TV. Waar andere kinderen ook wel eens iets anders willen doen, is het bij Jack voetbal voor en voetbal na.
Gemeen zijn
Jack kan echt gemeen zijn naar met name zijn zusje toe. Hij speelt op zich ook wel eens met ‘r en dat wordt steeds beter, maar nog zo vaak doet hij gemene dingen. Om niets kan hij haar omduwen als ze aan het spelen is, hij vindt een tekening die ze laat zien of iets dat ze gemaakt heeft altijd stom of lelijk. Als we in de auto ergens naartoe rijden dan maakt hij altijd ruzie met ‘r. Soms doet hij haar ook fysiek pijn, dan kan hij haar schoppen of slaan.
Geen empathie
Als er iemand in het gezin bijv. ziek is of er is iets aan de hand, dan oogst dat weinig begrip bij Jack. Hij zal niet helpen als papa ziek is, maar juist klagen dat papa niet met hem wil spelen. Hij heeft ook geen interesse in hoe het met anderen gaat. Als we bij ooms of tantes van Jack op bezoek zijn dan zit hij het liefst in een hoekje met de telefoon, terwijl hij alles wat de rest doet aan zich voorbij laat gaan.
Andere mensen niet aankijken
Jack vermijdt contact met andere mensen. Als hij op het schoolplein wil gaan voetballen en er is een ouder bij die hij nog niet kent, dan doet hij niet mee.
Zelfs als oma bij ons thuis komt, dan negeert hij haar en kijkt hij haar niet aan.
Niet tot hem door kunnen dringen
Als Jack boos is dan kunnen we geen contact met hem maken. Als we hem opdringen “kijk me even aan als ik tegen je praat”, dan probeert hij dat uit alle macht te vermijden. De uitleg die we geven over ongewenst gedrag lijkt ook nooit te landen. Als hij van ons “sorry” moet zeggen dan doet hij dat alleen om er vanaf te zijn, niet omdat hij het begrijpt of het meent. En boodschappen blijven nooit hangen, hij kan 10 minuten later alweer hetzelfde gedrag laten zien. Terwijl tijdenlang later wel kan blijken dat hij het wel opgepikt en onthouden heeft.
Gedachteloos neuriën, zingen
Jack heeft één liedje waar hij helemaal gek van is. Dat is het enige liedje dat hij wil horen op Spotify en hij zingt het de hele dag door, met enorme uithalen. Als we vragen of hij wil stoppen dan houdt hij dat max een paar minuten vol, daarna zingt hij het weer. Het lijkt wel een soort van tic dat hij het constant doet, schijnbaar gedachtenloos.
Onbereikbaar zijn
Als we aan Jack iets vragen kan het soms zijn dat we het tot 6 keer toe herhalen zonder dat hij erop reageert. We moeten dan eerst echt letterlijk contact met hem maken totdat we iets tegen hem kunnen zeggen.
Geen vriendjes maken
Op vakantie vindt Jack het veel te spannend om vriendjes te maken en erop uit te gaan. Waar andere kinderen volop interactie met elkaar hebben, daar is voor Jack elk contact ongewenst. Met één grote uitzondering: het voetbalveld. Daar moet papa op het begin ook alle drempels eerst slechten, maar daar voelt hij uiteindelijk na ca een week wel zijn draai en vraagt hij of hij mee mag doen etc.
Focus op één vriendje
Jack heeft één allerbeste vriend en die is alles voor hem. Hij gaat op maandag en dinsdag naar de BSO, en zijn beste vriend gaat ook op dinsdag. Maandag vindt Jack het niks om naar de BSO te gaan, en dinsdag gaat zonder problemen.
Houdt niet van drukte
Jack geeft zelf vaak aan dat hij niet van drukte houdt. Als we in een drukke omgeving zijn, bijvoorbeeld een verjaardag, dan is hij Jacktal niet op zijn best. En hij kan dan zelf ook aangeven dat hij het te druk vond en dat hij het fijner vindt als er niet zoveel mensen zijn.
Is goed in structuren
Jack verrast ons soms met opmerkingen waarin zijn logisch vermogen opvalt. Dan ontdekt hij dat er een repeterende reeks in iets zit, of kan hij zelf iets heel logisch afleiden. Ook in getallen is hij erg goed. Als hij iets wil vertellen over de kermis die máánden geleden was, dan zegt hij niet “Papa weet je nog toen de kermis met de botsauto’s er was”, maar “Papa weet je nog toen het van 16 tot 20 juni kermis was”.
Weinig slapen
Jack komt nog steeds heel moeilijk in slaap en functioneert ook op extreem weinig slaap. Ook na volle dagen waar een ander kind doodmoe van zou zijn, kan Jack toch na het avondeten nog willen voetballen en zelfs daarna nog niet naar bed willen, en uiteindelijk in bed nog een uur wakker liggen. Hij probeert het echt maar valt gewoon niet in slaap. Zelfs melatonine geven heeft vaak nauwelijks effect. Tegelijk is hij de dag erna dan niet eens extreem laat wakker. Als we hem wakker moeten maken om bijv. naar school te gaan, dan gaat dat ook prima, het is niet dat hij dan een extra moeilijke dag heeft. Hij hoeft ook nooit slaap in te halen, een nacht met weinig slaap zegt zeer weinig over hoe snel hij de avond erna in slaap valt.
Ontwikkelingen
Belangrijk is natuurlijk ook of bepaald gedrag alleen in fases voorkomt, of dat hij er overheen kan groeien. Kort samengevat de vorderingen die hij daarbij maakt:
- Met vriendjes bij hen thuis afspreken gaat steeds beter, maar alleen met vriendjes waar hij het huis al van kent. De voorkeur heeft nog steeds om bij ons af te spreken. Maar de zenuwen die hij had om bijv. naar een kinderfeestje te gaan, die heeft hij niet meer, dat ziet hij nu wel echt als iets leuks.
- Jack was in groep 3 véél meer op zijn gemak dan in groep 1-2. Dat was ons ook voorspeld, omdat hij nu veel meer structuur heeft en ze echt dingen moeten leren ipv dat het veredeld vrij spelen was. Lezen, rekenen, schrijven gaat hem allemaal supergoed af, hij ligt daarin ruim voor op het niveau van zijn leeftijd.
- Eten blijft een probleem. Hij wil nog steeds niets proeven en naast boterhammen is elk eetmoment thuis (fruit, groente, avondeten) een beproeving voor hem. Opvallend is ook dat hij helemaal niet veel snoept, ook onbekende traktaties, ijsjes etc slaat hij vaak af.
- Slapen blijft een probleem.
- Verlegenheid blijft een probleem, daar is weinig progressie in.
- Boosheid blijft een probleem, dat lijkt zelfs alleen maar erger te worden.
- Eigenlijk zien we van alle opgeschreven dingen dat het geen fases betreffen. Wel dat er soms ontwikkeling in zit, maar het zijn nooit tijdelijke issues geweest.
Wat gaat goed
Met alles op een rijtje lijkt er wel een hoop mis te gaan, maar er zijn ook dingen die gewoon goed gaan. Die wil ik ook graag benomen:
6/7 jaar
- Gaat inmiddels in zijn eentje naar het schoolplein en speelt daar met de kinderen die er aan het voetballen zijn. Alleen als hij ze kent, maar dan vraagt hij wel of hij mee mag doen.
- Hij kan met zijn zusje soms ook heerlijk spelen, en hij vindt het dan leuk om Fien dingen te leren of uit te leggen die hij al kan of weet.
- Bij feestjes of druktes waar hij vriendjes kent kan hij heerlijk spelen en lijkt hij geen last te hebben van de drukte om hem heen.
- Hij heeft meerdere vriendjes die hem vragen om af te spreken. Het is zeker geen allemansvriend, maar ook zeker geen loner die buiten groepen valt.
- Op school maakt hij op sociaal gebied vorderingen. Het gaat langzamer dan andere kinderen. Maar ook Jack leert dat hij dingen aan de juf kan vragen, en dat hij zelfstandig dingen kan zoals naar de WC gaan etc. Zij zien dat hij verlegen is, maar zien wel progressie. Vanuit school zijn er geen zorgen op dit gebied, zij adviseren om Jack lekker zijn eigen pad en tempo te laten kiezen.
- Hij kan zelf zijn spel soms wel verzinnen. Een hut bouwen in huis, wedstrijdjes verzinnen
- Hij fungeert goed op bijv. de BSO of in de kindervakantieweek. We krijgen daar te horen dat hij geen haantje de voorste is, maar dat hij wel aan vrijwel alles actief en enthousiast meedoet.
- Op vakantie maakt Jack zelf niet actief vriendjes, maar hij wijst ze ook niet af. Elke vakantie zijn er wel kindjes geweest die met hem wilden spelen, en dat gaat ook altijd wel leuk.
Viva-amber
03-09-2021 om 13:03
Ik vind het zelf niet sjiek om alle kenmerken van je zoon in detail op internet te zetten. Ik begrijp niet zo goed wat je daarmee wil.
Volgens mij weet je antwoord best.
De opvoedkundige is geen arts of psychiater, haar mening is ook maar een mening.
Je hebt niet de goedkeuring van de hele wereld nodig met de huisarts een diagnose-traject te overwegen.
Leene
03-09-2021 om 13:41
Imi schreef op 03-09-2021 om 10:43:
Helemaal eens met de anderen. Veel mensen met ASS zijn juist zeer empatisch! Mijn zoon voelt haarscherp aan wanneer ik een kopje thee en een knuffel nodig heb. Hij is trouwens ook heel knuffelig. 🙂
100% mee eens. Mijn zoon heeft nog niet zo lang de diagnose autisme en voelt haarscherp aan hoe iedereen zich voelt. Hij is degene die aan ons vraagt hoe onze dag is geweest, hij onthoudt het als ik een moeilijk gesprek heb op het werk en wenst mij sterkte. Meer dan onze dochter die geen autisme heeft.
Dat was ook een van de redenen dat wij lang gedacht hebben dat er geen sprake kón zijn van autisme, ( en ook doordat hij weinig angsten had, graag bij anderen ging spelen en niet eenzelvig was, niet echt hing aan een heel vast dagritme etc etc) door het hele verkeerde beeld dat nog steeds heerst rondom autisme.
Bij hem speelde dan ook nog mee dat hij erg gepest is op school en we op een gegeven moment niet meer wisten wat nu waar door kwam. Nu hij op een andere school zit gaat het veel beter én zien we nu stukken beter dat er toch ook sprake is van ASS trekken die hem hinderen.
Ik wil dan ook aan TO meegeven dat als je zo twijfelt als jullie doen ik voor een test zou gaan. Want wat er ook uit komt, lekker loopt het niet. Ik heb me ook enorm verzet tegen een label ( en ook bij ons waren er verschillende anderen zoals een speltherapeut die zeiden dat hij geen autisme had of het niet nodig was dat we hem verder testen) maar het was wellicht toch beter geweest als we dit eerder hadden geweten.
Tatemae
03-09-2021 om 13:47
het kan van alles zijn, de enigste manier om erachter te komen of zijn gedrag een diagnose uit de DSM5 is, door een verwijzing te vragen.
Je kan er ook voot kiezen dit niet te doen, en Jack gewoon als Jack te zien met al zijn leuke en minder leuke dingen. En die minder leuke dingen probeer je dan naar meer maatschappelijk wenselijk gedrag te buigen.
Misschien een betere vraag zou kunnen zijn, Stel, hij heeft een vorm van autisme, wat willen jullie dan? Begeleiding, therapie, psycho educatie? En tot wat moet dat dan leiden? Een diagnose kan last zijn maar kan ook tot "ik kan en hoef dit niet meer van hem te verwachten"
Lollypopje
03-09-2021 om 14:11
Tatemae schreef op 03-09-2021 om 13:47:
het kan van alles zijn, de enigste manier om erachter te komen of zijn gedrag een diagnose uit de DSM5 is, door een verwijzing te vragen.
Je kan er ook voot kiezen dit niet te doen, en Jack gewoon als Jack te zien met al zijn leuke en minder leuke dingen. En die minder leuke dingen probeer je dan naar meer maatschappelijk wenselijk gedrag te buigen.
Hier zou ik echt heel voorzichtig mee zijn. Natuurlijk moet je je als autist soms aanpassen, omdat de maatschappij is helaas niet ingericht op autisten. Maar wie bepaald welk autustisch gedrag meer of minder leuk is? Daarbij is aanpassen, of maskeren van autistisch gedrag, extreem vermoeiend voor autisten. Ik ben daardoor meerdere keren in mijn leven volledig ingestoord, waarbij herstel maanden koste, omdat ik en mijn omgeving mij heel erg overvroegen.
Veel nuttiger is om te kijken naar handvatten waardoor hij beter met dat soort beperkingen kan omgaan.
Een overprikkekd kind/mens, moet je niet verder overvragen door te verwachten dat die sociaal wenselijk gedrag vertoont. Je kunt veel beter kijken naar hoe hij met die overprikkeling om kan gaan en welke hulpmiddelen kunnen voorkomen op dat punt te komen.
Lizzyliz
03-09-2021 om 14:33
Viva-amber schreef op 03-09-2021 om 13:03:
Ik vind het zelf niet sjiek om alle kenmerken van je zoon in detail op internet te zetten. Ik begrijp niet zo goed wat je daarmee wil.
Volgens mij weet je antwoord best.
De opvoedkundige is geen arts of psychiater, haar mening is ook maar een mening.Je hebt niet de goedkeuring van de hele wereld nodig met de huisarts een diagnose-traject te overwegen.
Dit dus. Je kunt bij de huisarts om een verwijzing vragen, want je weet er blijkbaar genoeg van af om het traject in gang te zetten voor je zoontje.
Om nou de hele handel en wandel van je kind op een openbaar forum te zetten is echt zo onnodig. Ik zou aan de mods vragen of je dit kunt laten verwijderen ivm privacy.
Tatemae
03-09-2021 om 15:34
Lollypopje schreef op 03-09-2021 om 14:11:
[..]
Hier zou ik echt heel voorzichtig mee zijn. Natuurlijk moet je je als autist soms aanpassen, omdat de maatschappij is helaas niet ingericht op autisten. Maar wie bepaald welk autustisch gedrag meer of minder leuk is? Daarbij is aanpassen, of maskeren van autistisch gedrag, extreem vermoeiend voor autisten. Ik ben daardoor meerdere keren in mijn leven volledig ingestoord, waarbij herstel maanden koste, omdat ik en mijn omgeving mij heel erg overvroegen.
Veel nuttiger is om te kijken naar handvatten waardoor hij beter met dat soort beperkingen kan omgaan.
Een overprikkekd kind/mens, moet je niet verder overvragen door te verwachten dat die sociaal wenselijk gedrag vertoont. Je kunt veel beter kijken naar hoe hij met die overprikkeling om kan gaan en welke hulpmiddelen kunnen voorkomen op dat punt te komen.
Ik heb het over buigen, niet over breken.
Lorwynne
03-09-2021 om 15:36
Ik heb niet alles gelezen, maar ik zou ook de details wat minder beschrijven.
Hier een dochter met ASS. Ze liep vast op school door oververmoeidheid (heeft ook andere gezondheidsproblemen). Maar omdat ze zich zo goed kan aanpassen hebben we dit dus pas op haar 15e ontdekt. Op de basisschool kregen we dus eigenlijk fout advies van de juffen en meesters, en dat heeft best wel averechts gewerkt. Maar omdat dochter helaas een stil kind is, is ze daar vooral over het hoofd gezien.
Ik had dat dus veel eerder willen weten. Sinds we dit weten, kunnen we veel beter begrijpen waarom dochter dingen doet die nogal afwijkend overkomen. Niet heel heftig allemaal, maar nu we er beter mee om gaan is er veel meer rust voor haar en houdt ze meer energie over.
Ik was er totaal niet door geschokt, ook al was het een diagnose die ik niet zag aankomen. Ik begrijp zo'n reactie niet zo goed; je kind blijft toch gewoon hetzelfde?
Later ontdekt dat man ook ASS heeft maar hij heeft er minder last van dus is er nooit een hulpvraag gekomen. Maar doordat ik het weet snap ik wel veel beter hoe we beter met elkaar om kunnen gaan. Dat heeft onze relatie wel goed gedaan.
Ook is mijn dochter behoorlijk empathisch, wat bij ASS ook erg vaak voorkomt. Het vooroordeel dat ze juist niet empathisch zijn komt vooral omdat kinderen met ASS juist niet goed met die gevoelens om kunnen gaan en niet weten hoe ze dat moeten uiten, waardoor ze juist erg kil kunnen overkomen.
Lollypopje
03-09-2021 om 15:42
Tatemae schreef op 03-09-2021 om 15:34:
[..]
Ik heb het over buigen, niet over breken.
Dat kan erg dicht bij elkaar liggen. En juist daarom moet je er mee oppassen.
Taartjes
03-09-2021 om 16:41
Heb je de echte namen van je kinderen gebruikt? Dat zou nogal herkenbaar zijn met de lange beschrijving die je geeft.. Ik vraag me af of de hechting goed is? Zijn er opvoedproblemen? Krijgen jullie nog andere hulp? Soms komen ASS kenmerken ook voor bij kinderen die geen ASS hebben, maar een onveilige hechting.Ik ken jullie verder niet dus wil niet zo maar een diagnose op tafel gooien, maar veel ‘problemen/diagnoses’ laten best wat overlappende kenmerken zien waardoor het het één, maar ook het andere kan zijn. Ik zou wel adviseren om verder onderzoek te doen zodat jullie als ouders ook handvatten krijgen.
Doemijdieglazenbol
04-09-2021 om 12:13
wat zou een diagnose voor jullie toevoegen of ontnemen? Je lijkt nu het forum een diagnose te willen laten stellen en eigenlijk heb je het zelf al gedaan.
Rhonda
06-09-2021 om 07:14
Je hoeft hem niet te laten testen, je hebt zelf de diagnose al gesteld. Je hebt blijkbaar op internet kenmerken gezocht en alle gedragingen van je zoon erbij gezocht.
Doemijdieglazenbol
06-09-2021 om 07:29
die indruk heb ik ook. Had het gisteravond over de kindertijd van mijn partner. Mijn zwager vertoonde toen ook gedrag wat lijkt op dat van deze zoon. Heb gisteren de dag met hem doorgebracht en er is niets dat mij deed vermoeden dat deze volwassen man van een jaar of 40 ASS heeft.
Ik zou het echt aan de professionals over laten. Zelf aandokteren/pidgeon holen kan nog schadelijker zijn.
Biebel
06-09-2021 om 07:43
Team testen hier. Maar allereerst nog even een vooroordeel; zit je zelf ook in het ASS, omdat je zo nauwgezet rapporteert?
In elk geval, het maakt niet uit wélke stempel uit de DSM je kind heeft. Wat wel uitmaakt is dat hij moeite heeft met de wereld. Jullie begrijpen hem niet (want betichten hem van weinig emotie) en hij begrijpt de wereld niet (want de enige manier om zijn emotie te uiten is die boosheid).
Hoe verdrietig is dát, als er nergens mensen zijn die begrijpen wat jij nodig hebt of ervoor zorgen dat jij je wat fijner voelt.
Om hem daarbij te helpen, ga je naar de huisarts. Om te zorgen dat je hem leert begrijpen, laat je kijken welk stempeltje er bij hem past. En om zijn leven beter te maken, leer je daarna de handleiding die bij dit kind past. Hoe eerder hoe beter, want nog 5 jaar op een school waar hij elke dag boos van wordt tekent hem veel meer voor het leven dan nu een aantal onderzoeken.
Lollypopje
06-09-2021 om 08:24
Doemijdieglazenbol schreef op 06-09-2021 om 07:29:
die indruk heb ik ook. Had het gisteravond over de kindertijd van mijn partner. Mijn zwager vertoonde toen ook gedrag wat lijkt op dat van deze zoon. Heb gisteren de dag met hem doorgebracht en er is niets dat mij deed vermoeden dat deze volwassen man van een jaar of 40 ASS heeft.
Ik zou het echt aan de professionals over laten. Zelf aandokteren/pidgeon holen kan nog schadelijker zijn.
Maar dat zeg niks. Je wilt niet weten hoeveel mensen er serieus verbaasd waren na het horen van mijn diagnose.
Dat anderen het niet merken, betekent niet dat het er niet is.
Overigens wel eens om de diagnose door een professional te laten stellen.
Doemijdieglazenbol
06-09-2021 om 10:01
Lollypopje schreef op 06-09-2021 om 08:24:
[..]
Maar dat zeg niks. Je wilt niet weten hoeveel mensen er serieus verbaasd waren na het horen van mijn diagnose.
Dat anderen het niet merken, betekent niet dat het er niet is.
klopt en ik had ook verwacht dat jij hierop (terecht) zou reageren. Maar ik vind TO wel erg 1 kant op kijken. Ik wilde hem iig iets anders laten zien. Hoopte dat dit wat zou helpen. Al is het maar qua toekomstbeeld.
En hoe meer ik weet van de moeite met diagnostiseren bij intelligente vrouwen, hoe sterker ik in mezelf ook minimaal flinke trekken herken. Maar ben 40+, loop nergens vast en kan mijn leven goed en fijn inrichten, ook zonder een professioneel oordeel hierover. Dus tot ik vastloop, (wat ik niet verwacht), kies ik bewust voor geen diagnostisch traject.
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.