Zoon eet slecht

Oeps

Wel dapper van je om samen met je zoon de vraag hier te stellen. Toch zou ik eerder jou willen adviseren dan je zoon. Ik zou geen straffen of belonen op eten zetten, laat staan afspraken waar een kind dan aan gehouden is op straffe van wat? Voor mij moet eten een zaak zijn van prettig en gezond en niet van moeten en dwang. Mijn advies zou zijn om er niet teveel aandacht aan te besteden en je zoon gewoon te laten eten wat hij wel lust en als er echt zaken zijn die hij niet lust dan neemt hij maar een boterham of iets anders dat hij wel lust. En inderdaad, ook al vaker genoemd hier, misschien kun je je zoon meer betrekken bij het bedenken van de maaltijden, het boodschappen doen en het koken. Niet als dwang of afspraak maar gewoon als een moment dat leuk is om samen te doen en waar geen sancties op staan. De meeste kinderen eten gewoon van alles als ze eenmaal 18 zijn en het is zo jammer als er dan zo'n druk op heeft gezeten.
Met een veel jongeren dochter ging ik naar de huisarts omdat haar keuze ook zeer beperkt was. Gelukkig deed de huisarts er luchtiger over dan ikzelf. Hij kende een kind dat groot werd op beschuit met aardbeien. Nou, toen we eens gingen kijken wat mijn dochter dan wel lustte bleek dat al snel mee te vallen.

Lastig

Het is lastig om het zelf te doen. Ik zou nooit zp'n lijst maken omdat je daarmee zegt dat zijn gedachte waar is zonder dat hij weet dat het ook waar. Het gaat erom dat hij proeft, een aantal keer. Alles wat jij eet en je man, je gezin is normaal en dat verwacht je van hem ook. Als jullie als gezin geen zuurkool lusten, zet je dat niet op tafel. Alles wat jij op tafel zet is gewoon eten dat hij moet leren eten.
Maar het is heel moeilijk om als ouders je kind zo ver te krijgen dat hij iets vrijwillig gaat doen, waar hij moeite mee heeft. Daarom zou ik een eettherapeut of een speciale logopediste zoeken. En met zo iemand afstemmen. Alles wat je introduceert, laat je hem daar eerst ervaren. Daar is hij een uurtje en de onze wist hoe mijn kind onder druk moest zetten (vrijwillig ging het niet) dmv woorden .. maar ze heeft ook ooit wat in zn mond gedaan. Het uiteindelijke effect had ik nooit kunnen krijgen, puur omdat ik de moeder ben. De onze kon dat heel goed. De afspraak was dat kind dat die week 3x zou eten (bijv 3x boontjes, 10 stuks per keer). Zoniet, werd er volgende keer op therapie weer boontjes gegeten.

Gaat het om de structuur van het eten, de massa (vast eten-vloeibaar) of om de smaak of geur? De dingen die je zoon wel eet, schrijf ze eens op. Wat is opvallend? Bij ons was het geen vermenging van smaken, geen pitjes, geen schil, liefst alles wit (een tijd lang). Er zit progressie in, maar langzaam.

Eet je kind wel snoep? De onze niet, vanwege z'n angst. als dat wel zo is, kan je daar al veel met geur, kleur en structuur doen. Haal een expert in huis!

Hoe slecht?

Wat bedoel je precies met "slecht"? Wat voor de een slecht is, kan voor de ander al goed zijn. Wat eet hij overdag? Wat eet hij 's avonds wél?
Om te beginnen zou ik ook de straf voor niet eten weghalen (gamen). De straf voor niet eten is: honger. Wat me ook geen goed idee lijkt, tenminste als het overdag ook zo slecht gaat met eten.
Wij zorgen er hier altijd voor dat er op tafel staat wat de kinderen kunnen eten. Dat betekent dus vaak: voedingsmiddelen apart houden en los serveren, kindergroente erbij op tafel. Lust je het vlees niet? Dan een gekookt ei of een plakje worst. Een potje doperwten is zó geopend. Dit komt/kwam er dus vaak op neer dat wij ouders iets aten wat wij erg lekker vinden en de kinderen droge pasta met kaas en een blaadje sla of een paar boontjes ofzo.
Ik wil het probleem zeker niet bagatelliseren, ik ben met onze oudste (overgevoelige tastzin) van behoorlijk ver gekomen op eetgebied. Dus ik weet wel hoe vervelend het kan zijn. Maar het wordt wat lastig helpen als we niet meer details hebben over het totale eetpatroon, en ook over je zoons gezondheidstoestand.

Eigenlijk al beetje gezegd

Maar heb je al geprobeerd om samen boodschappen te doen en te koken? Hem zelf recepten laten uitzoeken (ah heeft online prima receptenboek vind ik met zoekfunctie op vanalles) en koken? Zelf laten spelen met eten en vooral zelf bepalen wat er gemaakt wordt.

Trouwens: als hart onder de riem; ik was zelf een enorm moeilijke eter als kind. Mager als een lat en ik lustte maar een handvol dingen. Nu eet ik zo bijna alles (wel poosje geleden de gefrituurde maden overgeslagen) en bestel geregeld in restaurants het menu van de chef of ander verrassingsmenu. Vroeger ondenkbaar. En waarom die ommezwaai? Geen idee, ineens was ik het gemiep zelf zat
Dus....

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Mijn dochter

leeft op cornflakes en beschuiten..
Cornflakes als avondeten en beschuiten met wisselend beleg tussen de middag. En dat wisselend beleg, dan heb ik het over maanden hetzelfde beleg en dan ineens iets anders.
Soms lust ze ook een gebakken eitje en soms weer tijden niet, soms lust ze ineens kaassouffle's, dus dan heb ik die altijd in de vriezer en heel af en toe eet ze eens een paar stukjes appel of aardbei. Drinken ook altijd hetzelfde, dag in dag uit, jaar in jaar uit.
Soms vliegt het me aan dat het zo eenzijdig is en dan mopper ik op haar dat ze echt moet leren eten maar dwingen helpt echt niet.
Ook heb ik alle trucjes al uit de kast gehaald, haar laten kiezen, meehelpen met koken, het helpt gewoon niet.
Meestal maak ik me er niet meer druk om, ik was zelf vroeger ook een slechte eter en lust nu bijna alles
Waar ik me wel eens zorgen om maak is dat je geen goede basis legt voor de gezondheid van je kind, dat is iets waar ik me heel verantwoordelijk voor voel. Maar je kunt het er moeilijk in proppen..

Probleem

'Hij' maakt er elke avond een probleem van ? of jullie ?
Heeft hij het er zelf echt moeilijk mee dat hij weinig lust ? Of zijn dat jullie, de ouders ?
Een kind zal zichzelf nooit zomaar uithongeren (tenzij er anorexia is) Ik zou de volledige verantwoordelijkheid aan de zoon overlaten (toch als hij normaal begaafd is)
Het enige wat ik als ouderlijke taak hierin zie is gezond en verantwoord voedsel aanbieden! (geen snoep of ongezonde dingen tot hij op de goede weg is en heeft laten zien dat hij zelf verstandig en evenwichtig met voedsel kan omgaan)
Dus ouders: aanbod gezond en evenwichtig voedsel(sleutel op onwwaardig voedsel)De verdere verantwoordelijkheid aan zoon geven
Zoon: verstand gebruiken, op een gezonde sterke manier willen opgroeien Het ligt aan jezelf welk lichaam je in de komende belangrijke groei-jaren van jezelf gaat maken! gebruik daarin je verstand, maak van je lichaam de gezonde sterke body welke je wilt krijgen !

Eira

Eira, ik vind het wel zorgelijk wat je daar zegt over je dochter. Volgens mij kan ze alleen bepaalde structuren in haar mond verdragen. Ook krijg ik het idee dat haar voeding bij lange na niet alle voedingsstoffen bevat.
De gebruikelijke truuks helpen niet zeg je, dus ik zou hier hulp bij proberen te zoeken. Bij een eetteam bijvoorbeeld.
Mijn zoon (ja, o.a. PDD-NOS) had ooit een eetpatroon dat wel iets weg had van het eetpatroon van je dochter. Hij at crackers met parmezaanse kaas, appels en patat, verder nauwelijks iets. Maar hij heeft zichzelf op 5-jarige leeftijd overwonnen en eet nu hij 10 is het liefst Thais, Indonesisch en spareribs. Hij heeft zichzelf dus eten geleerd, met hulp van ons, maar zo te lezen gaat je dochter dat niet doen.
Zelf vind ik het ook niet slecht om bepaalde eisen te stellen aan een kind. Prima als je het niet lust, maar ik wil dat je een half boontje probeert. Als je het niet lust, prima, dan de volgende keer misschien wel. En zo ook met macaroni, aardappel, stukje worst... Alleen maar een miniem beetje proberen, desnoods alleen een stukje in je mond nemen als start.

Daar vergis je je in x

"Een kind zal zichzelf nooit zomaar uithongeren (tenzij er anorexia is) Ik zou de volledige verantwoordelijkheid aan de zoon overlaten (toch als hij normaal begaafd is) "

Getuige eetteams etc. Dat zijn niet de probleempjes die jij thuis zal meemaken.
Normaal begaafde kinderen met mondproblemen zullen niet vanzelf eten. Je stuurt je kind naar een eetteam en dan mag je blij zijn als het kind ontslagen wordt met de mededeling dat het kind nu vla kan eten en er meer waarschijnlijk niet in zit. Of nibbits, ook zo'n bekende. Als het onwil was geweest, waren deze kinderen allang aan het eten geslagen want daar zorgt het moederinstinct wel voor.

Catootje?

Catootje, ben je er nog?

Ja ben er nog

Sorry, het was een beetje een druk weekje.
Bedankt voor alle reacties. Ik zal ook even reageren op alle adviezen, tips en meningen.
Zoon is van zijn geboorte af al een slechte eter. Met veel geduld en veel proberen is hij wel steeds meer gaan eten. Maar hij baalt er zelf ook van dat hij zo moeilijk doet. Om een voorbeeld te geven: hij mag een dagje met vriendje mee op stap. Moeder van vriendje neemt van alles aan eten mee (broodjes, fruit etc). Zoon wil er niks van, want fruit eet hij niet. Alleen appel. Broodjes lust hij wel, maar niet met boter en alleen met vlokken. Op zulke momenten ziet hij dus zelf ook wel dat hij maar lastig is voor die moeder. Hij is nu 10 en wil dus eigenlijk niet opvallen. Hij wil opgaan in de massa, maar dat lukt dus niet omdat hij toch wel een afwijkender eetpatroon heeft dan de meeste kinderen. Op zich lust hij inmiddels wel dingen die veel kinderen lekker vinden zoals pannenkoeken en patat. Kinderfeestjes zijn dus niet zo'n groot probleem. Wat avondeten betreft: rijst en pasta lust hij alleen als er niks door heen zit. Aardappels alleen als ze gebakken zijn. Vlees gaat redelijk, maar groente is minimaal.Drinkt geen melk, yoki of chocolademelk, geen appelsap of sinaasappelsap, maar wel dubbelfriss en cola light. Ook zeer beperkt dus. Brood eet hij wel maar alleen met chocolade producten erop. Geen kaas of worst. Hij heeft een veel te ongezond eetpatroon. Hij weigert ook vaak om te eten, maar zit er niet mee dat hij dan honger krijgt. Hij kan het dagen volhouden om niet te eten, want dat hebben we al geprobeerd. Hij is niet gevoelig voor wat wij zeggen of doen. Hij wil vaak zelfs geen hapje nemen en er zijn dagen bij dat hij alleen maar kijkt naar zijn bord, het bestek niet aanraakt en dus niks eet. Wij zochten naar een manier om hem te laten eten, dus hebben we de regel ingevoerd dat hij niet op de computer mag als hij niet eet. Nu eet hij soms wel omdat hij heel graag wil gamen. Zoals ik al zei kan hij dagen leven op 2 boterhammen en een paar crackers. Hij gaat echt niet meer eten, maar krijgt wel een verschrikkelijk kort lontje. Dan maakt hij met iedereen ruzie, wordt agressief en brutaal en er is geen land mee te bezeilen. Op school is het dan vaak helemaal bal. Wij willen dus dat hij wat eet! Wat hier gezegd wordt dat hij een boterham moet eten als hij het avondeten niet wil of lust vinden wij niet zo'n goed plan. Hij zal dan helemaal zijn best niet meer doen om te gaan eten. Zoon heeft een enorm sterk karakter en doet echt alleen iets als hij er zelf beter van wordt. Het nut van eten ziet hij niet. Toen hij kleuter was zijn we met hem bij een medisch psychologe geweest en zij adviseerde toen om de druk van het eten te halen en hem niet te dwingen. Wel moesten we hem laten eten wat hij wilde.Dat gaf wel wat rust, maar zoonlief gedroeg zich steeds meer als de koning van het huis. We hebben nog 2 kinderen die wel normaal eten en die werden hier wel eens boos over. We zijn dat dus terug gaan draaien en hebben de regie in eigen hand genomen. Hij is daarna wel beter gaan eten, maar het is dus allemaal zeer beperkt en ongezond. Met zijn mond is niks mis. Er is een gespecialiseerde logopediste met hem bezig geweest en zij zag alleen een kind met een sterke eigen wil. Zoon is van scouting af gegaan omdat hij niet meer mee op kamp wilde. Allemaal vanwege het eten. Volgend jaar gaat hij op schoolkamp en hij maakt zich nu al druk. Hij legt het probleem deels bij zichzelf neer, maar grotendeels bij de ander. Hij vindt dat er dan geen rekening met hem wordt gehouden. Nou dat doen we echt al heel veel.
Wij weten het niet meer en hij ook niet...........

Een plan

Voor een probleemeter lust hij toch nog best wat dingen. Maar dat het lastig is met zulke specifieke voorkeuren begrijp ik. Ik ken dat wel. Voor onze zoon dit jaar voor het eerst op kamp ging maakte ik me ook nogal zorgen, dus ik had een soort programmaatje opgesteld waarin hij de meeste dingen die hij niet wilde eten toch leerde eten. En dit in overleg met hem, omdat hij zelf ook wel begreep dat de wereld zich niet volledig aan zijn eetwensen/eisen kon blijven aanpassen. Kamp ingelicht dat ze hem vooral niet moesten dwingen om wat dan ook te eten, om ervoor te zorgen dat wat wij hadden opgebouwd niet door hen verknald zou worden. Dit bleek totaal onnodig want hij at als één van de beste eters van het kamp.
Droog brood, pasta, rijst en appels lijken me altijd voorhanden dus wat dat betreft kun je de kampleiding in elk geval inlichten dat hij dat in elk geval eet (en dat hij een erkend probleemeter is, dat ze er maar rekening mee houden!!!).
Aardappelen waren hier ooit ook een punt, maar patat niet. Van patat zijn we zoon gefrituurde krieltjes gaan geven (voetbalpatat), dat lustte hij ook. Daarna hebben we de krieltjes ook eens gekookt. En zowaar, dat at meneer ook. Dit is een voorbeeld maar zo kun je vanuit een voedingsmiddel dat al in de goede lijst staat doorbouwen naar andere voedingsmiddelen.
Eet hij wel gehakt en soep? Want het is ongelooflijk wat je daarin voor een groenten kunt verstoppen. Staafmixer erop en je ziet er weinig meer van.
Hoe staat hij er tegenover om per week bijvoorbeeld één nieuw voedingsmiddel te gaan leren eten, en dan eerst de veilige dingen, in heel kleine hoeveelheden? Overigens zou ik zelf voor zo'n kind minstens 4 keer per week (verse) patat of gebakken aardappelen neerzetten, dat barst van de vitamine C en daar krijgt hij zo te zien veel te weinig van binnen. Dus patat, een appeltje, vlees en één hapje van iets nieuws. En dat laatste beloon je natuurlijk op een waanzinnige manier, bijvoorbeeld bij 5 nieuwe dingen leren eten gaan we een keer naar ..... .

Vergelijkbaar

Het eetpatroon van jouw zoon, lijkt wel op dat van onze dochter. Ze eet bijna nooit fruit en weinig groente.
Er zijn drie groentes die ze lust. Spinazie, andijviestampot en boerenkoolstamppot. Tomatensaus op pizza gaat wel, verder niet. Broccoli, bloemkool en sperciebonen vindt ze niet lekker, maar die moet ze eten. Dan eet ze ongeveer een eetlepel ervan. Ze vraagt nog steeds: 'Heb ik zo genoeg gegeten?' Als ze echt niet wil, pakt ze een appel, maar daar houdt ze eigenlijk ook niet van.
Ze lust gelukkig wel rauwe worteltjes en komkommer. Die eet ze weleens. Ze is inmiddels 16 en kerngezond. Ze moet oppassen dat ze niet te dik wordt, want inmiddels eet ze wel snoep en koek. (als kind wilde ze dat ook niet)

Ik vraag me nog steeds af, hoe het met de groei en ontwikkeling van je zoon gaat. Als dat slecht gesteld is, zou ik wel actie ondernemen, zo niet, dan niet. Ten minste wij hebben dat zo gedaan.

Wel is het zo, dat wij onze dochter blijven stimuleren. Ze mag wel meer gaan lusten, maar niet minder. Die zes groentes die ze eet, die moet ze blijven eten.

Wij hebben meer kinderen, maar als die gaan mauwen dat een andere aanpak van een van de anderen niet eerlijk is, dan vraag ik hen of ze soms willen ruilen? Dan is dat gelijk afgelopen. Ieder kind heeft zijn eigen wensen en behoeftes. Dat gaan we niet met elkaar afmeten, want dan kunnen we ons gezin wel opdoeken.

Ik zou met niet zo druk maken over gezond, maar wel heel erg uitkijken met het aanbieden van snoep en koek in plaats van eten. Gebakken aardappelen vind ik trouwens helemaal niet per se ongezond. Kale rijst en pasta, daar is toch niets mis mee? Wij hebben altijd een kale pan en een gemengde pan op tafel staan.

Gewicht

Gewicht en lengte zijn ok. Hij is wel aan de lichte kant maar niet te licht. Zoon houdt erg van snoep, koek en chips en doet er alles aan om daar zoveel mogelijk van binnen te krijgen. Het is bijna onmogelijk om hem hier vanaf te houden. Hij pakt ook stiekem lekkere dingen als wij er niet zijn. Natuurlijk kunnen we zorgen dat er geen snoep of chips in huis is, maar dan hebben de andere kinderen ook niks lekkers. Zij mogen wel iets als ze uit school komen. Op de dagen dat ik werk is zoon als eerste thuis en dan even alleen. Dan gaat hij op zoek. Ook al zou er niks lekkers zijn, ik geloof nooit dat hij dan fruit of iets anders gezonds zou pakken. Bovendien weet ik echt niet hoe we alles weg moeten houden wat hij lekker vindt. Hij is in staat dan de hagelslag te pakken.

Spinazie

Beste zoon van Catootje,

Het is vrij lastig als je bijna niks lust. Om die straf, maar ook als je geen straf krijgt is het gewoon lastig. Ik had eerder een vriend die bijna niks luste, geen aardappelen, geen pasta, geen groente, alleen maar vlees en brood. Hij was al 25, dus best volwassen geworden, maar als we met een groep vrienden weg gingen was het niet leuk.

Mijn dochter van 7 moet van mij wat meer leren eten, en ze mag zelf weten hoe ze dat doet. Ze heeft bedacht dat ze graag vijf groentes wil lusten. Dat vind ik ook een goed plan. Ze heeft bedacht welke groentes haar het minst erg lijken. Daar kreeg ze steeds een heel klein beetje van bij het eten wat ze wel lekker vond. Ze nam het dan als eerste, dat vond ik wel knap, maar dan was het maar klaar zei ze. Soms vroeg ze zelfs of ik haar wilde voeren en ze is al 7 hè! Maar dan was het hap hap weg.

Dat heeft wel een jaar geduurd en nu lust ze zelfs al 6 groentes! Boerenkool, zuurkool, sperziebonen, komkommer, spitskool en doperwten. Volgend jaar wil ze weer een groente leren. Ze is best trots. Ze wil het niet zeggen, maar ik heb soms het idee dat ze het zelfs wel een beetje leuk vindt. Laatst wilde ze zelfs hachee proeven! Terwijl ze echt helemaal Niks wilde proeven.

Maak zelf een plan. Kleine stapjes, anders is het veel te moeilijk! Spreek met je moeder af dat je weer gewoon mag gamen zolang je je
aan je plan houdt.

Als mijn dochter niet mee wil eten, moet ze trouwens altijd yoghurt en fruit om toch iet gezond te krijgen. Dat eet ze dan snel op en geeft de rest (stiekem wel eens de helft) van de yoghurt aan de kat.

Succes hè!
Loes

Hmmm

Hmmm, je zegt dat hij het dagen kan volhouden om niet te eten. Maar dan stopt hij zich dus tegelijkertijd wel vol, buiten jullie gezichtsveld. Ik zou toch al dat lekkers achter slot en grendel leggen. Jammer voor de anderen, die moeten dan ook maar eerst een appel eten. Of je legt voor alle kinderen één koekje klaar, en niks meer dan dat.
Mijn mening is: Eerst eten wat je nodig hebt, lekkers is aanvullend. En als je zoon wel allerlei soorten koek, snoep en chips eet, dan lijkt het me stug dat hij niet kán leren om andere smaken te waarderen. Dan zit 't 'm inderdaad meer in de *wil*.
Men zegt wel dat je niet moet belonen met lekkers, maar wie geen groente eet (een beperkte hoeveelheid volstaat) krijgt hier bij ons thuis ook geen desserts of snoep.
Heb je al appelmoes geprobeerd met hem? Daar kun je alles eetbaar mee krijgen. Een collega heeft ooit probleemloos leren eten door elke maaltijd te overgieten met Carvan Cevitam (yek). Nu eet hij alles. Zonder siroop.

Aha

Hij eet dus wel, maar de verkeerde dingen. Dat is andere koek. Als hij dat nu niet afleert, ben je zo meteen je invloed helemaal kwijt. Want dan zit hij op de middelbare school.
Mijn schoonzusje is met dit soort gedrag enorm obees geworden. Ik was daar met dochter dus ook altijd bang voor. (genetische aanleg om dik te worden).
Ik zou dus echt zorgen dat er geen snoep meer in huis is. Voor je andere kinderen ook niet. Voor hun is snoepen ook slecht.
Wij doen op vrijdagavond weekend boodschappen en kopen dan het rantsoen voor de week. De rest van de week doe ik alleen maar 'normale' boodschappen. Dat werkt wel goed. Op is op.
Het is helemaal niet nodig om iedere dag te snoepen. Vaak is het in het weekeinde al op. Soms niet. Dan kunnen ze door de week ook wat lekkers nemen.
Ik denk dat je zoon wel oud genoeg is, om zelf door te hebben dat dit gesnoep in plaats van eten, slecht voor hem is.
Bij dat programma van 'help mijn kind is te dik' maakten ze onderscheid tussen groene, oranje en rode voedingmiddelen. Zo kun je inzichtelijk maken wat gezond is, wat matig is en wat ongezond is voor hem. Omdat hij nu nog niet dik is, kan hij bij de maaltijden heus wel chocolade eten, of gebakken aardappelen. Dat geluk heeft hij.

Heb je iets aan deze gedachten?

Snoep

Ik weet het niet of het nou wel zo verstandig is om een snoepend kind cold turkey van de snoep af te halen. Ik ken ook mensen die gewoon slank zijn maar een voorkeur hebben voor koek en snoep, wil niet zeggen dat het een rechtstreekse weg is naar obesitas, sommigen onder ons kunnen er honderd jaar mee worden. Daar zijn meer dingen voor nodig, inderdaad genetische aanleg, maar ook obsessief bezig zijn met wel of niet eten denk ik dan maar. Ombuigen en daarnaast een zo gezond mogelijk aanbod lijkt mij handig. En inderdaad lijkt het mij nuttig om je kind te leren wat gezonde voeding is maar ook de nuances daarbij en inderdaad kritisch kijken of een gezondheidsclaim wel klopt. Iemand plaatste hier foodwatch, bedankt daar voor. Of allergie kan ook meespelen in iemands voorkeur voor bepaalde voedingsmiddelen. En de interesse kan gewekt worden door samen menu's te bedenken, boodschappen te doen en samen te koken.