Zoon 10 pdd-nos en add,proberen medicatie maar hij wil niet!
Onze zoon van 10 heeft vorig jaar de diagnose pdd-NOS/add gekregen.
Nu heb ik de medicatiearts div.keren uitgesteld doordat je natuurlijk het liefst je kind geen medicatie wilt geven.
Maar nu stonden we toch open hiervoor met name voor de pdd-nos vooral omdat we het weleens lastig vinden met
hem omgegaan in bepaalde situaties,die uiteraard ook voorkomen als we bij familie/vrienden zijn!
En daarbij doet het zeer als mensen zeggen die heeft een steekje los of daar krijgen jullie nog wat mee te stellen enz.
Laat ik een voorbeeld noemen:
We gaan naar een kinderfeestje en vantevoren was afgesproken dat we frietjes gingen eten en dat onze zoon wen milkshake kreeg,we werden uitgenodigd om daar mee te blijven eten (ook friet)dus ik na overleg met vriend dat we mee bleven eten.
Maar niet in de gaten dat onze zoon de friet in onze straat niet lekker vond en ze hier geen Franse frietjes hadden.
Dus hij boos en ik lus die friet niet en ik wil naar huis.
Niet over nagedacht dat hij altijd een snack wilde wn niet van kroketten en frikandellen hield!
Met toevallig had de vader van de jarig ook een aantal van z'n favouriete snacks gepakt dus ik dacht het zal nu wel ok zijn.
Maar nee hij rende schreeuwend naar buiten ik dacht laat hem maar even.
Later zei ik dat ik met hem wel een Frans frietje ging halen met een milkshake.
Was niet meteen ok maar later wel!
Ik hoorde mensen praten over onze zoon dat ze niet begrepen dat hij om zoiets zo boos kon worden en dat ze hem zo niet kenden.
Wij zeiden dit is een duidelijk voorbeeld van pdd nos ,het is voor hem een verandering,hij rekent op thuis eten,Franse frietjes enz.
Ook een goed voorbeeld met het spel Minecraft online gaat meestal prima,tot hij gisteren werd aangevallen ,terwijl ze met 3en samen speelde en 1 hem zonder reden aanviel!
Boos schelden vloeken en toen hebben wij gezegd dat hij moest afsluiten.
Hij liep boos en schreeuwend weg en dan is ook even niets goed.
Het blijft soms moeilijk op een kinderfeestje gaat hij niet direct spelen ,vooral niet in een speeltuin.
Hij komt laat los maar ik denk dat dit te maken heeft met het overzicht kwijtraken/prikkels omdat het daar drukker is,net zoals bij het overblijven dat vindt hij verschrikkelijk en is al enkele keren proberen weg te lopen.
Ook nu carnaval eraan komt zegt hij al ik wil niet naar school naar die herriemuziek.(gelukkig een klas ingericht waar kinderen tot rust kunnen komen en kunnen tekenen/knutselen enz)en ik ga al helemaal niet naar een stom café want daar zijn heel veel mensen die ik niet ken en vindt het daar veelste druk en een herrie!
Gelukkig heeft hij vriendjes en gaat het daar wel vaak prima mee,want hoor de ouders weleens uit maar die zeggen geen opvallendheden te zien/merken aan onze zoon.
Soms denk ik zal ik eens een hersenscan laten doen,want het zit niet in de familie(add wel overigens),maar het hoeft gewoon niet erfelijk te zijn.kan al tijdens de aanleg v d hersenen iets fout zijn gegaan.
Pas in groep 5 was er een juf die vertelde dat ze kenmerken zag in het autistisch spectrum en ons adviseerde om een onderzoek te laten doen!
Het vreemde vind ik nog altijd dat er va.de kleuterklas t/m groep 4 nooit problemen waren,alleen dat de juf een keer vertelde dat hij helemaal van de kaart was want hij had een andere schooltas bij dan normaal(kon oma niet vinden die andere).
Ook met 5 jaar op zwemles in een groep met 10 kinderen en dan ook nog meerdere groepen om hem heen was achteraf ook een verkeerde keuze,want heb daar anderhalf jaar geld weggegooid ,het was iedere keer een drama en nog erger het wisselde nogal eens van zwembaden/meesters en daar kon hij erg moeilijk tegen.
Hij kwam vaak huilende terug naar mij enz.want die was niet lief en die vorige wel,dat heeft hij ook heel erg als iemand bijv.tegen hem zegt de mama van .... Vindt dat ik jou afpak van ....(haar zoon)is natuurlijk nooit letterlijk zo gezegd maar onze zoon roept dan meteen die mama is een .....
Ik probeer hem duidelijk te maken dat hij dat niet mag zeggen want hij weet niet ofdat dat waar is,jawel want .... Zei dt(beste vriendje),er was toen idd wel door een moeder gezegd v een vriendje dat het haar opviel dat .... veel met onze zoon speelde en dat ze dat niet zo leuk vond omdat het eerst dikke vrienden waren!
Dit zijn enkele goede voorbeelden van pdd nos(denk ik)hoewel slecht luisteren helaas ook opvallend is,maar dit is meer add dacht ik!
Nu heb ik een recept gekregen voor risperidon (pdd-NOS)want heb gezegd geen medicatie voor add en pdd nos.
Deze ga ik maandag halen,maar het probleem is onze zoon wil geen medicatie innemen terwijl de medicatiearts zo goed mogelijk het brein heeft uitgelegd van iemand met en iemand zonder autisme.
Hij roept ook dat hij alles goed kan terwijl hij wat houterig is en moeite heeft met sport(jammer genoeg is hij met zwemvaardigheid gestopt,hoewel hij daar nooit wilde omkleden al had jij thuis z'n zwemkleding al aan(waarschijnlijk door de drukte,dus mocht hij z'n kleren van mij uitdoen buiten de deur en legde ik ze binnen en owee als z'n vriendje er niet was dat was een drama,maar kwam gelukkig snel weer goed door hulp van een zwemjuf die werkte met kinderen net een stoornis)
Hij wil nu weer op voetbal(heeft hij met z'n 6 jaar ook gedaan tot z'n 8 maar dat groepje was niet leuk vond hij,want bij de training schopte ze zijn bal zomaar eens weg of duwde ze hem uit het groepje(zelfs een keer dat een moeder
vertelde ik zag hem weglopen bij de training en heb hem teruggehaald(trainers hadden het nieteens in de gaten)en volgens hen was er ook niets tijdens trainingen aan de hand,maar meestal bleef ik kijken en zag wel degelijk dat er weleens zijn bal weg werd geschopt en ze weleens hem uit de rij duwde(vaak 2 dezelfde kinderen)
Hij zag toen het spel nog niet en stond ook meer te gapen als dat hij voetbalde maar hij vond het leuk(het spel)
Helaas toch gestopt want hij vond het groepje niet leuk.
Nu wil hij er weer bij(is ook vooruitgegaan hij voetbalt dagelijks buiten met z'n vriendje en ik zie dat hij echt gegroeid is!
Ik vertelde dat we woensdag naar een training kunnen gaan kijken,dat wilde hij wel maar hij wilde alleen weer op voetbal als hij in een leuk groepje kwam(heb gezegd maar er zit geen vriend van jou op voetbal dus je kent waarschijnlijk niemand in een elftal,dus ben benieuwd want hij vindt het vaak nog moeilijk op zijn 10de ergens alleen op af te gaan,als er niemand vertrouwelijks dan moet ik blijven enz.hoewel dat niet altijd gaat!
Herkent iemand dit gedrag en is er iemand bekent met deze medicatie?
(Hopelijk gaan we hem zover krijgen om het toch te proberen)
Een lang verhaal maar wilde het graag even kwijt...
Onze zoon wordt altijd boos als we het over pdd NOS/add hebben want dat heeft hij niet!
Nog 1 voorbeeld in de klas...
Nog 1 voorbeeld in de klas er werden groepjes gemaakt en hij zat bij alleen meisjes(direct huilen!)
Er zitten maar 6 jongens in zijn klas,er waren er nu eenmaal weinig geboren hier in 2004!
Ook deden ze laatst spelletjes,zoon mocht als laatste kiezen en wat over was vond hij niet leuk dus weer huilen.
Ze wilden hen op sociaal/emotioneel gebied ook laten zitten in groep 6 maar kwamen daar eind groep 6 mee aan,dus hebben we hem gezien zijn rapport toch over laten gaan(alleen 1 onvoldoende voor spelling,de rest was het prima en nu in groep 7 hetzelfde!
Hoewel we wel in ons achterhoofd houden dat het kan zijn dat hij groep 7 overdoet(is niet zo standaard maar het zou wel kunnen)grootste probleem is dat hij z'n beste vriendje moet missen!)
Met buiten spelen in de pauze doet hij vaak eventjes mee met overlopertje maar meest v d tijd loopt hij alleen rond in de pauze volgens de juf.
Heb hier met onze zoon over gepraat maar hij vindt dat zelf fijn en heeft hier geen last van.
Groep 6,7 en 8 hebben hier 1 aparte speelplaats maar zijn toch veel kinderen van ieders 2 klassen!
medicatie
Tja, medicatie. Het is niet leuk, je wilt het liever niet en het is heel moeilijk om je kind medicijnen te geven voor zijn bestwil terwijl je er innerlijk ontzettend met worstelt. Allereerst dat er een label is voor je kind, dat is een rouwproces. En toch hebben we dat hier ook besloten om te doen. Ik had wel gezegd dat het zou stoppen als het niet werkte. En we zagen meteen dat het een positieve uitwerking had, voor zoon, voor ons, voor zijn omgeving. Hij werd rustiger, de wereld werd overzichtelijker, er zat opeens tijd tussen een gebeurtenis en zijn reactie daarop! Daar stonden wij versteld van.
Wij hebben dus een positieve ervaring. Er zijn ook gevallen waar het zoeken is naar de juiste dosis en dat duurt dan wat langer. En gevallen waar het niet aanslaat. Ik weet dat medicatie in ons geval nodig is en toch, heb ik er nog altijd moeite mee: wat zou ik graag willen dat het niet nodig is. Maar dat is het wel. En eigenlijk hoort dat misschien wel zo, die twijfel. Dat zorgt er voor dat je alert bent en je aanpak op situaties aan je kind aanpast waar nodig.
Dat je weinig hoorde over zijn gedrag in de lagere klassen, kan komen omdat zijn gedrag werd toegeschreven aan zijn leeftijd en niet aan een ontwikkelingsprobleem. En bij de kleuters is natuurlijk heel veel structuur, meer dan in groep 5 of 6, waar verwacht wordt dat je die structuur je eigen hebt gemaakt. Als dat niet zo is, dan valt dat wel op.
Aanpassen
Ik heb geen idee in hoeverre medicatie werkt bij een kind met PDD-Nos. Wel heb ik het idee dat jullie het leventje van jullie zoon nog veel meer kunnen structureren. Een kind met PDD-Nos heeft veel duidelijkheid, voorspelbaarheid en structuur nodig. het lijkt erop dat hij dit vaak niet krijgt. Zo'n onverwachts etentje bij familie bijvoorbeeld, natuurlijk is het lastig om dit af te slaan. Maar voor je kind zou je dit echt moeten laten en gewoon moeten doen wat je hem beloofd had. Hetzelfde met de zwemles, natuurlijk is het voor hem veel te lastig om met zoveel verschillende meesters en juffen om te gaan en in zo'n grote groep kinderen. Naar een cafe gaan met veel drukte? Niet doen als hij aangeeft dit niet te willen. Vraag een oppas zodat je hem niet mee hoeft te nemen, of een van jullie blijft met hem thuis.
Ook met school zou ik in gesprek gaan om dingen aan te passen. Herrie-muziek op school? Dat hoort naar mijn idee nooit, zelfs niet met carnaval (maar daar heb ik geen verstand van want dat hebben we hier niet). Onverwachts groepjes veranderen is ook niet handig. Daar kunnen ze hem ook op voorbereiden.
Ik vraag me af of hij nog steeds medicatie nodig heeft als je nog meer aanpast, maar het is voorgeschreven.
Van welk stukje gedrag heeft hij zelf het meeste last? Kan je daar met hem over praten en is dat dan ook wat met de medicatie wordt behandeld?
eeerst therapie
Ik zou eerst eens speltherapie (of andere therapie) proberen om te leren hoe hij met veranderingen en met zijn boosheid om moet gaan. En dat jullie goed leren wat er in hem omgaat (zie Tango).
Dit gaat zomaar namelijk niet over met een pilletje.
magnesium
Magnesium is een mineraal dat door Franse kinderartsen wordt ingezet ter behandeling van adhd, pdd nos en andere ass problematiek.
Magnesium wordt in Nederland ook steeds bekender.
Dit mineraal ondersteund alle processen in het lichaam en is rustgevend.
Ik raad het jullie aan, want je kunt het gewoon als vlokken verkrijgen voor in bad.. Je hoeft dus niet aan te geven dat het 'medicijn' is of voor pdd nos. Het is gewoon badzout.
Succes
Hoe is je aanpak thuis?
Ik vraag me af wat je thuis voor een aanpassingen hebt gedaan om je zoon hierin te begeleiden? Als hij thuis genoeg zekerheden heeft, maar daar wel voorzichtig leert omgaan met veranderingen, kan dat hem een goede basis geven voor het leven in de buitenwereld. Als hij zelf goed kan benoemen waar hij moeite mee heeft (zo te lezen geeft hij zaken al aan) dan kan hij vandaar af ook leren om oplossingen aante dragen. Dan moet er in zulke situaties wel mogelijkheid worden gegeven voor zijn inbreng. Zoals bv. met die frietjes, dat had met hem zelf overlegd moeten worden.
Van risperidon heb ik geen verstand, maar vanwaar de keuze hiervoor ipv methylfenidaat?
Dank voor de reacties...idd mist hij een betere structuur!
Bedankt voor jullie reacties,idd mist hij een duidelijkere structuur!
Dit heeft ook te maken dat ik erg chaotisch ben en moeite heb met overzicht houden en plannen/organiseren!
Heb me ook aangemeld voor een onderzoek naar ADD omdat ik bij zeker 8 kenmerken er 6 van bij mezelf zie.
En mijn vriend heeft een eigen bedrijf en is veel van huis,dus komt er veel op mijn schouders neer.
Zoon heeft ook plots een voorkeur voor alleen shirts dragen(in de winter!),het is een tijdje een drama geweest dat we telaat op school kwamen omdat hij moeilijk bleef doen na 3x andere kleren te hebben gepakt ,het nog niet goed is,maar dat is in mezelf opgekomen om de kleren de avond van tevoren klaar te leggen.
Ook broekpoepen komt helaas regelmatig voor,ofdat dit komt door achter de pc (minecraft)te spelen en zichzelf de tijd niet te gunnen weet ik niet,maar het is vervelend.
Ook zag de juf verbetering van gedrag,maar daarbij zegt ze uiteraard wel dmv extra ondersteuning die hij krijgt.
Hij had een prima rapport.zat overal gemiddeld mee,alleen zijn tempo is laag(maar die druk ook tegenwoordig,presteren,presteren,presteren)en spelling was een onvoldoende!
Juf ziet hem wel nog steeds niet naar het voort gezet onderwijs gaan over anderhalf jaar.
Ik sta open voor doubleren,is normaal niet standaard in groep 7 maar wij hebben hem naar 7 laten gaan omdat ze er pas net voor de vakantie meekwamen dat het beter was onze zoon te laten doubleren.
Omdat hij sociaal/emotioneel sterker zou kunnen worden.
Mijn vriend zegt als zijn rapport zo op het einde ook is dan gaat ie gewoon naar groep 8.
Wel lastig want je moet samen op 1 lijn zitten en ik heb mijn twijfels natuurlijk.
Even de vraag over waarom hij dat andere medicijn niet had/kreeg ik ben bij de medicatiearts geweest en kreeg dit voorgeschreven.
Heb een tijd geleden wel een briefje met medicatie voor pdd/NOS en ad(h)d meegekregen en daar stond bovengenoemde naam wel bij,zal het eens nakijken en de verschillen opzoeken!
Ook bedankt voor de tip van magnesium
Ook bedankt voor de tip van magnesium!
andere ogen
Wat ik je na het lezen van je verhaal zou willen meegeven is 'het is geen onWIL maar onMACHT'. Je kind gedraagt zich niet zo omdat hij brutaal is of verwend, maar omdat hij niet anders kàn reageren. Ik krijg het gevoel dat zijn diagnose nog geaccepteerd moet worden ook door hem zelf. Heeft hij psycho-educatie gehad? Ik denk dat het heel belangrijk is dat hij inzicht gaat krijgen in hoe dingen werken voor hem. Wat er gebeurt.
Op scholen en bij clubjes kan men vaak denken dat een kind brutaal is of verwend. ALs je zelf dan goed begrijpt hoe dingen bij hem werken en dat het onMACHT is, dan straal je dat als een mantra uit. Je eigen onvrede over de situatie (schaamte ook) naar anderen toe, verdwijnt dan op de een of andere manier. Ik merk zelf dat anderen dan helemaal niet zo kritisch blijken te zijn als ikzelf dacht. Er blijken dan opeens zoveel meer IADH kinderen te zijn. Of ik ga NADH kinderen en dito ouders meer uit de weg -of vice versa 
Boekentip: Ross Greene, het explosieve kind. Hij heeft hele goede inzichten die je helpen ook zelf rustiger te blijven in explosieve situaties.
gedrag
Veel van wat je zegt herken ik, toch heb ik nooit het gevoel dat ik een "probleem" heb met zoon. Een vriendje vroeg ooit of hij kwam voetballen terwijl zoon net lag te gillen in de gang, ik weet niet meer waarom. Ik zei vriendelijk tegen het vriendje dat hij vast wel wild, maar dat we even moesten wachten tot hij klaar was. We wachtten even. Toen stond hij op en liep zonder commentaar met het vriendje mee naar buiten.
Ik noem dit omdat ik merk dat jouw acceptatie van hoe hij is afstraalt op de mensen om je heen. Het buurjongetje accepteerde de woede-aanval als iets volstrekt normaals, omdat ik dat ook deed. Als ik er beschaamd over had gedaan, had hij misschien gedacht: "rare jongen" en niet meer met hem willen spelen.
Wow Evanlyn
Wat een mooi voorbeeld. Het helpt als je zo koelbloedig en nondramatisch kunt worden.
Ja,
dat heeft ook wel even geduurd hoor! Ik probeerde dat proces ooit uit te leggen aan mijn oudste, die zich soms wel schaamde voor haar broer. Tenslotte zei ze peinzend: "Dus als je een tijdje moeder bent, dan word je zo van: fuck iedereen?" Ik zei dat ik het niet direct met die woorden zou zeggen, maar eigenlijk wel, ja!
haha
Oke, soms laat je die straattaal voor wat het is.
Maar dat kun je dus voor je kinderen doen. Zelf een goede houding aannemen, accepteren, loslaten, genieten!
