Zelfvertrouwen

Vervolg zelfvertrouwen..

Dat ging even niet helemaal zoals ik wilde...

Ik hoop daar jullie goede tip hebben.
Onze zoon (8 jaar groep 5) is sinds kort gediagnosticeerd met PDD NOS en ADHD. Maar wat hem vooral dwars zit is zijn slechte zelfbeeld en het gebrek aan zelfvertrouwen. Hij denkt bij voorbaat dat het hem niet lukt en dat hij het niet kan. Hierdoor wil hij steeds met alles geholpen worden, ook op school. En dat kan niet altijd. Hierdoor raakt hij dan weer vreselijk gefrustreerd en uiteindelijk boos waardoor hij uit zijn dak gaat. Thuis hebben wij die woede aanvallen niet (meer) omdat we deze vaak voor zijn. We helpen hem veel (of staan hem in ieder geval bij) waardoor hij niet heel gefrustreerd raakt. We geven korte instructies, stap voor stap.
Maar de juf gaf nu aan hem niet meer te willen helpen bij toetsen, daar hebben we, samen met zoon, afspraken over gemaakt. Zij denkt dat hij het wel kan. Maar nu hoor ik van zoon dat hij al afhaakt bij de klassikale uitleg. Dan schiet hij al in de stress waardoor hij het hele verhaal mist...
Hebben jullie tips hoe hier mee om te gaan? Is er een therapie die misschien heel goed kan zijn om zijn zelfvertrouwen wat te vergroten? Wat kunnen wij thuis nog doen om hem te helpen wat meer van zijn eigen kracht uit te gaan?
Alvast hartelijk dank voor het meedenken.

Dit herken ik wel

Wij zijn de ouders van een zoon van 10 met ADHD en PDD-Nos. Hij heeft geen slecht zelfbeeld, maar zoekt heel veel zekerheid bij de dingen die hij doet. Dat zorgt er dus voor dat hij heel veel bevestiging nodig heeft, vooral bij schoolse activiteiten. Buiten school vindt hij meestal zijn eigen weg wel.
Volgens mij zijn jullie thuis goed bezig met die korte instructies. Maak het wel onderdeel van het totaalplaatje, samenhang is iets waar PDD-Nossers vaak moeite mee hebben. En ook de oorzaak van vele (leer)problemen. Ik denk dus dat de juf enerzijds gelijk heeft dat je zoon de toetsen wel alleen kan maken, maar anderzijds helaas nog niet. Hij heeft namelijk vast de kennis om de toets goed te maken, maar nog niet de vaardigheid. Getuige het feit dat hij de klassikale uitleg al niet goed in zich kan opnemen. Bij onze zoon is dat ook een probleem.
Wat wij (en school) daaraan doen: vanuit zijn rugzak (heeft jouw zoon die al?) is er extra tijd voor begeleiding. Daar wordt een deel van de stof die later klassikaal wordt uitgelegd, en dan bedoel ik vooral op de planningsaspecten, alvast behandeld. Dus dan hoeft hij het niet van dat ene moment te hebben. Verder is er voor gezorgd dat hij een maatje heeft aan zijn tafeltje, bij wie hij altijd mag kijken wat hij moet doen. Dat is natuurlijk iets anders dan toetsen overschrijven, maar hij kan wel even houvast zoeken bij die andere jongen. Bij onze zoon lijkt dit goed te werken, maar het duurt allemaal lang voordat hij toe is aan écht zelfstandig werken. Nu in groep 7 lukt het nog steeds niet helemaal, maar er is wel vooruitgang geboekt sinds groep 3.
Terug naar de juf dus in jullie geval, je zoon is nog niet aan deze stap toe. Het is bij dergelijke zaken geen kwestie van iets in een periode van maanden aanleren, denk liever aan járen.
Over zijn zelfvertrouwen: ik zou dat in dit geval eerder onzekerheid noemen. Hij mist vermoedelijk het overzicht, daar voelt hij zich niet prettig bij. Misschien is hij ook geholpen met schema's en lijstjes voor het aanpakken van bepaalde zaken. Als houvast en om een totaalopdracht te helpen opsplitsen in deelstappen. En als hij dat laatste zelf kan, en het overzicht kan bewaren, dan is hij al een heel stuk op weg!

School wil idd te snel..

Dank je piraat. Ik denk idd dat school veel te snel teveel van hem verwacht. Er zijn natuurlijk al jaren problemen. In groep 3 een geweldige juf, vorig jaar in groep 4 was het helemaal mis. De juffen leken maar niet te begrijpen dat hij niet opzettelijk zo opstandig was/is. Nu weten we dan echt wat er aan de hand is (vooral de overzichtsproblemen zijn fors) en nog lijken ze zoon niet te begrijpen. Wij hebben hulp aangeboden in de vorm van een derde die precies kan vertellen waar zoon tegenaan loopt maar daar willen ze geen gebruik van maken...
De rugzak aanvraag, zo werd ons vertelt al vanuit het diagnosecentrum, had eigenlijk geen zin want die zou hij niet krijgen?! Wij willen nu in overleg met school toch gaan kijken of dit mogelijk is. Want dat was ook in eerste instantie ons doel; dat hij met een diagnose mogelijk meer kans zou krijgen om geholpen te worden, vooral op school. Jammer en vermoeiend dat het allemaal zo moeizaam gaat.
Bedankt in ieder geval voor je reactie. Voel mij vaak zo zoekende in de woestijn...

Rugzak

PDD-Nos en ADHD is zeer zeker een grond voor een rugzak. Daar moet wel handelingsverlegenheid van de school bij worden aangetoond, met handelingsplannen van de afgelopen periode. Heb je al met de intern begeleider van school gesproken? Die moet je verder kunnen helpen met de aanvraag van een rugzak. En dan krijg je ook een Ambulant Begeleider van een Cluster 4-school (waarschijnlijk) toegewezen die ervaring heeft in de aanpak van dergelijke problemen op school. Heeft je zoon al een handelingsplan? Heeft de huidige leerkracht kennis van PDD-Nos? Waarom willen ze geen gebruik maken van je aanbod van een expert, zijn ze van mening dat de expertise al in huis is?
PDD-Nos is zoals je waarschijnlijk weet een ontwikkelingsstoornis, dus het verhelpen van de bijbehorende problemen vergt langdurige begeleiding van een school. School moet zich daarvan bewust worden en dat verwoorden in een langetermijnplan, waarin de tussendoeltjes worden beschreven.

Verhelpen

Waarbij "verhelpen" misschien een ongelukkig gekozen woord is. "Verminderen" is beter.

Geen handelingsplan

Wij zijn het diagnosetraject ingegaan op verzoek van school. In groep 3 en4 is hij geobserveerd. In groep4 door iemand van Eduniek. Daar is wel wat uitgekomen maar verder niets meegedaan, geen vervolg aan gegeven. Zelf hebben we ook als verschillende dingen gedaan. De ib-er zit altijd wel bij de gesprekken maar doet verder niets. Alle initiatief gaat van ons uit. Alleen als het een keerweeg helemaal mis gaat met zoon dan worden we gelijk ontboden op school om over het voorval te praten...
Wij willen ook gaan voor een rugzak aanvraag maar volgens mij is er geen handelingsplan. Het lijkt wel of ze denken alles alleen af te kunnen. En inmiddels zit ik vaak met pijn in mijn buik thuis of op mijn werk omdat ik bang ben dat het mis gaat...vreselijk.
Ik ga toch nog maar weer eens stevig aan de bel trekken bij school!
Dank.

Of andere school

Dit klinkt niet goed. Is er nog een alternatieve school?
Zonder (recent, half jaar oud) handelingsplan komt er geen rugzak. Zijn er geen andere rugzakleerlingen op deze school?
Men, wat een slome, afwachtende school. Ik heb in het verleden aardig gemopperd op onze eigen basisschool maar ik ga ze nu toch maar voordragen voor een lintje, daar spant het volledige team zich in om "hun kindertjes" naar een zo hoog mogelijk niveau te begeleiden. We mogen altijd aankloppen, ze hebben studiedagen over zorgenkinderenproblemen, de IB-er is proactief en inhoudelijk onderlegd, ze willen zelfs weten welke leuke activiteiten de kinderen in hun vrije tijd doen om een volledig beeld van de kinderen te krijgen. Zo kan het ook!
Er komen later vandaag vast meer reacties hoe je jouw school het beste kunt aanpakken.

Geen tips

wel herkenning, we zitten in een soortgelijke situatie met onze zoon, ook PDD-nos en ADHD. En een juf die het niet lijkt te begrijpen. Deze hadden we in groep 4 ook en toen was het ook een drama-jaar. Vorig jaar een super juf en nu dus weer foute boel met deze....zie ook mijn draadje in ouders en school. Ik heb de handdoek in de ring gegooid bij deze school, aanvraag naar zorgteam is de deur uit en als het aan mij ligt gaat zoon naar cluster4, zodat ik ook niet de akelige kans loop haar nogmaals voor de klas te treffen, hij zit nu in groep 6, dus we hebben nog 2 jaar te gaan hierna....

Handelingsplan

Pirata, hou op, ik zie groen van jaloezie op jouw school! Al dat geduw en getrek hier...gelukkig hebben wij nu DE superjuf, dus ik mag niet klagen.

Overigens heeft zoon met vergelijkbare diagnoses wel degelijk een rugzakje en het heeft hem enorm geholpen. En dat handelingsplan hadden ze ook niet echt, maar ze hebben er een in elkaar geflanst. Het bestond uit dingen die wel degelijk gebeurd waren (zoals: juf gaat bij toets naast hem zitten, of zoiets). Ik ben ervan overtuigd dat jouw school dat ook kan doen, Ilza. Ze moeten alleen alles bij elaar harken wat ze gedaan hebben, er het woordje "handelingsplan" boven zetten, en zeggen dat ze alles geprobeerd hebben en nu handelingsverlegen zijn. Er is geen woord van gelogen, maar je moet het even in de juiste vorm persen.

Echt waar evanlyn

Vorige week heb ik met de IB-er én de AB-er filmpjes zitten kijken uit de vrije tijd van onze zoon, vonden ze geweldig.

School

Wat je over deze school vertelt klinkt mij niet goed. Wíllen ze wel een rugzak aanvragen en hem zo op school houden? Of is het wat hun betreft liever exit? Hoe reageerden ze eigenlijk op de diagnose? Met een rugzak moeten ze ook externen 'binnenlaten'. Willen ze daar niet aan, dan is een rugzak vrij zinloos lijkt me. Inderdaad, zijn er meer rugzakleerlingen?

Dat je zoon gewoon mee moet met de klas lijkt mij juist fnuikend voor zijn zelfvertrouwen. Want dan wordt er iets van hem verwacht wat hij op voorhand al niet waar kan maken.
Wat hier bijv wordt gedaan is zijn werk juist aan te passen. Hij hoeft niet alle taken te doen en krijgt een eigen dagtaak die voor hem overzichtelijk en haalbaar is. Ook is er 1 op 1 begeleiding mogelijk waarbij aandacht wordt gegeven aan zelfvertrouwen opbouwen.

Andere school

Dat heb ik ook wel geprobeerd, maar helaas is dat voor zorgenkindjes vaak niet haalbaar. De andere school heeft er zelf ook al "genoeg". Maar je kan het natuurlijk proberen. Zoals gezegd, onze school is knudde, maar nu we de superjuf hebben kan de rest ons niets meer schelen. Dat is vaak het probleem: wie staat er NU voor de klas? In het theoretische geval dat je zou kunnen kiezen tussen een goede school met een slechte juf of andersom, zou ik het wel weten.

In ieder geval is onze ervaring met het rugzakje positief, al hebben ze hier ook wel geprobeerd om zoon weg te krijgen. Dat is ze niet gelukt doordat ik stevig op mijn strepen ben gaan staan. Helaas wordt dat op je strepen staan in de toekomst moeilijker omdat het samenwerkingverband dan de baas is. Maar ja, dan hoef je ook geen rugzakje meer aan te vragen, dus dan wordt de hele situatie anders.

Ab'er

Wie wel een lintje verdient is onze AB'er. Mijn hemel, wat heeft die moeten vechten voor zoon. En wat was ik blij met haar steun.

Backward chaining

Zoek daar eens op. Het is een manier van leren die je zelfvertrouwen kan vergroten. Bijvoorbeeld bij het leren van het strikken van je schoenen, wordt de veter gestrikt, alleen het laatste stukje laat je het kind doen (de strik strak trekken). En zo ga je steeds een stapje terug (de lus erdoor en de strik strak trekken). Het geeft een groot gevoel van succes.
Wat hier ook helpt is de verwachtingen wat lager te stellen en wijzen op de fouten die we zelf maken, elke dag opnieuw. Geen man over boord.
Ken je het boek Slim maar .. over executieve functies? Tis de OOL-bijbel onderhand.

Mooi

Mooi principe Judith, backward chaining. Die ga ik onthouden, bedankt.

Hee, daar heb ik een boek over

http://www.bol.com/nl/p/je-kind-kan-het-zelf/1001004008508990/?Referrer=ADVNLGOT0020081001004008508990

Het is eigenlijk bedoeld voor peuters en kleuters, maar het principe blijft hetzelfde.

Als je normaalgesproken leert je kind sokken aan te trekken, laat je het hem eerst zelf proberen, wanneer het niet meer gaat maak hij het af. Kind kan dan het gevoel krijgen dat het faalt. Doe je het andersom, dus als je je kind de laatste handeling laat doen, dan heeft het telkens een succeservaring.

skik

Mooi idee..

Bedankt voor jullie reacties.
School heeft ons eerder verzekerd dat zij niet van zoon 'afwillen'. De school staat goed bekend maar je bent inderdaad wel erg afhankelijk van wie er voor de klas staat.
Ik heb de juf maar een mail gestuurd dat zij te snel wil en met tips hoe ze een volgende keer met een soortgelijke situatie kan reageren. Ik moet ook nog mijn best doen om zo duidelijk mogelijk aan te geven wat goed of niet goed is voor zoon. Maar zonder de juf voor het hoofd te stoten
Man heeft gelijk nog eens bij school aan de bel getrokken of er, misschien wel bij alle leraren/leraressen behoefte is om een expert te horen hoe om te gaan met 'dit soort'. Kinderen. Nu waren ze er als de kippen bij en gaven aan dat ze dit graag willen!
De backward chaining klinkt heel erg goed. Ik ga dat zeker proberen toe te passen. Was zelf ook al wat spelletjes tegen gekomen, wel prijzig, die misschien wat kunnen bijdragen aan een beter zelfbeeld.
Komen jullie kinderen ook veel beter tot hun recht als ze in een ' veilige' omgeving zijn?
Nogmaals bedankt voor jullie reacties.

Veiligheid

"Komen jullie kinderen ook veel beter tot hun recht als ze in een ' veilige' omgeving zijn?"

Dat geldt voor alle kinderen zo. Als er sprake is dat dit op school voor jouw kind ontbreekt, is dat reden om aan de alarmbellen te hangen. Een kind moet zich veilig voelen en vertrouwd. Pas dan kan het zich ontwikkelen. Dit kan je natuurlijk niet zomaar neerkwakken op school. Je zult het moeten verpakken. Als kinderen zich in de thuissituatie zo voelen, kan dat een reden zijn voor instanties om zich er mee te bemoeien. En op school zou dat dan zo maar mogen?

Boek bc

Het klopt dat er boeken over te vinden zijn. Er zijn ook genoeg sites en documenten te vinden. Misschien zelfs wel filmpjes op youtube. Het is een mooi principe dat je hier en daar kan toepassen.