weet het even niet (dochter uitgenodigd voor feestje)
Mijn dochter, nu 9, zit in groep 6. Ze is al eens eerder onderzocht door het expertise centrum voor autisme, maar toen vonden ze niets binnen het autistisch spectrum. Ze was toen 5. Ze constateerden wel wat meer autistiforme trekjes bij haar dan een gemiddeld kind, maar niet zozeer dat er een 'etiket' op geplakt kon worden.
Nu ze 9 is, merken we toch meer en meer van die trekjes. Kortgezegd voelt ze non-verbale signalen van anderen slecht of niet aan. Zo kan ze gewoon door blijven praten tegen iemand over een onderwerp dat haar interesse heeft, terwijl diegene overduidelijk laat merken niet geïnteresseerd te zijn. Dan blijft ze dus doorpraten; zelfs als diegene wegloopt. Ze is daarnaast heel rechtlijnig en ook goedgelovig. Ook vat ze geintjes als pesten op terwijl dat overduidelijk niet zo is. Aan de andere kant kunnen anderen behoorlijk pesten terwijl ze dat zelf dan weer niet doorheeft. Er moeilijk.
Ze wordt ook nooit uitgenodigd voor een feestje, terwijl haar jongere zusje de ene uitnodiging na de andere krijgt. Erg zielig. Nu is ze vorig jaar 1x uitgenodigd geweest door iemand waar ze op school niet mee omging. We hebben haar toch laten gaan, want we wilde de 'lulligste' niet zijn en ze was zelf heel enthousiast.
Later bleek dat die ouder in kwestie zich teruggetrokken had in een werkkamer en de dames alleen had gelaten voor een paar uur. Bleek dat ze mijn dochter opgesloten hadden in een kelder….Kind snapte er niets van. Ik baalde achteraf echt heel erg hiervan.
Nu heeft ze dit jaar voor het eerst weer een uitnodiging gehad van iemand die haar vorig jaar gepest heeft. het was een groepje. Nu blijkt dat hetzelfde groepje uitgenodigd is voor een nogal ruig zwemfeestje. Dochter helemaal blij. Ik hoorde toevallig op het schoolplein een van de pestkoppen tegen de jarige zeggen: "Joh, X, heb je al een uitnodiging gehad waarbij heel geniepig gelachen werd naar de jarige". Dat ving ik toevallig op.
Ik heb nu het idee dat dat groepje mijn dochter weer gaat treiteren. De jarige is niet een meisje waar ze mee omgaat. Ze zit ernaast in de klas nu en mijn dochter denkt direct dat het haar vriendin is. Ze gaat er verder helemaal niet mee om. Ook kinderen uit dat pestgroepje zijn ineens haar vriendinnen. Ik twijfel.
Het feestje zelf is ook niet iets waar mijn dochter warm voor loopt. Ik ben zo bang dat ze zo ontzettend teleurgesteld wordt en beschadigd raakt, Mijn dochter begrijpt dat absoluut niet.
Ik heb er het al met een leerkracht (ouder) en iemand die veel met pesten te maken heeft gepraat. De leerkracht zegt: "Niet doen" en de ander zegt: "Als je het doet, praat met de ouders. Die ouders ken ik al zijnde: best streng, maar ze hebben rauwdouwers van kinderen zegmaar. Ze gaan heel ruw met elkaar om; iets wat mijn dochter totaal niet aanstaat.
Hellup dus.
Wat sneu!
Leg het die ouder uit. Vraag of ze toezicht wil houden en als je kind het niet leuk meer vindt, dat je haar eerder ophaalt.
Vertrouw je na dit gesprek de ouders niet, dan niet doen.
Wat is een ruig zwemfeestje trouwens? 
En wil je dochter zelf liever niet, dan hoeft dat natuurlijk niet. Blijf wel in gesprek met de leerkracht, en misschien is een cursus/therapie handig zodat je dochter wat sociaal weerbaarder leert te zijn?
Mej. Griffel
Nou, ruig zwemfeestje….het is een soort van zwem/actie gebeuren met allerlei obstakels.
Mijn dochter is de laatste tijd erg bezig met o.a. water en of je water in je longen kunt krijgen als je met je hoofd onder water gaat etc….en of ze dan dood kan gaan….(ze heeft wel 3 zwemdiploma's behaald op haar 6e). Ineens zijn die angsten erbij gekomen en dat gaat best ver.
Ik zie het al gebeuren dadelijk dat ze met haar hoofd onder water gaat en in paniek raakt omdat ze mogelijk wat water binnen krijgt….dat is voor dat groepje kinderen dan hilarisch,…..met alle gevolgen van dien weer op school…... (ik kan zelfs haar haar amper wassen nu). Afspraak met de Huisarts moeten we nog maken.
Ik zie er erg tegenop om dat de ouders te melden. Ze hebben 2 erg ruwe kinderen en vinden dat prima. Mijn dochter heeft nog geen diagnose; wij vermoeden dit alleen en dat met dat water is nu een van de obstakels. Ik vermoed dat de andere kinderen het voelen en ik ben gewoon bang voor de gevolgen als ze echt in paniek raakt en de rest van de dag staat te huilen. Dan is ze echt het pispaaltje.
Twijfel
De twijfel is er bij mij en mijn man vooral omdat de jarige niet echt bevriend is met dochter. Ze heeft het jaar ervoor dochter regelmatig gepest en is bovendien erg brutaal naar anderen (ouders inclusief).
De enige reden die ik nu kan bedenken is het feit dat het kind naast dochter zit nu. Meer ook niet. Dochter gaat er buiten school ook niet mee om. Het is bovendien een heel slim meisje. Opzich heel positief, maar daarbij ook heel geslepen zegmaar.
niet laten gaan
Als je nu al het idee hebt dat ze haar misschien gaan pesten, zou ik een zwemfeestje echt te gevaarlijk vinden. Stel je voor dat ze haar als grapje onder water duwen, dan is een ongeluk zo gebeurd. Ook al bedoelen de anderen het niet zo, een verdrinking zit in een klein hoekje.
ik zou het niet doen
wie gaat hier nu plezier van hebben, met zoveel risico's en bedenkingen?
enige oplossing die ik zie is meegaan, maar dan moet je ook bereid zijn om haar uit het water te halen als het niet goed gaat e.d.
wil je dat eventueel, wil zij dat eventueel zelf?
gr Angela
ouders
Ik zou open kaart spelen. (Mooi leermoment want dat zul je wrs nog vaker moeten.)
Ik zou de ouders bellen en je zorgen uitspreken. Mocht het zo zijn dat het gaat om een pest actie (de uitnodiging) dan willen de ouders dat vast ook weten!
Blijkt de intentie van jarige toch goed, zou ik toch mee gaan denk ik.
Cat
De eerste reactie van die ouders zal zijn dat hun dochters niet pesten en dat het leuk is als jouw dochter meegaat. En als die ouders het aan hun dochters vragen: 'was je van plan de dochter van a.nonima te gaan pesten tijdens je feestje?', gaan die meiden dat toch ook niet toegeven?
Volg je gevoel
En- als het kan- zorg dat je iets leuks gaat doen met dochter waardoor ze echt niet kan, een weekend weg of naar het theater oid, dan voelt hopelijk beter voor haar dan dat 'het beter van niet' is dat ze gaat. En misschien is een clubje met meer gelijkgestemden een idee? Of doet ze dat al?
nee hoor, hoezo?
Marea, zou jij zo reageren dan? Ik niet, dus ik ga er niet van uit dat iedereen dat doet.
meegaan
Ik zou haar alleen laten gaan als je zelf mee mag. Wat een nare situatie zeg!
nee
Dan zou ik toch neigen naar nee. Omdat je die ouders ook niet vertrouwt kennelijk, je geeft je kind toch niet mee als je weet dat het gepest gaat worden en dat ze angstig is in het water.
Maar ik hoop wel dat dit nog goed wordt aangepakt op school. Geef je dochter maar een grote knuffel.
absoluut niet laten gaan
Ik ga niet zo op gevoel af maar alles wat je zegt laat hier alarmbellen af gaan. Vooral dat wat je op het schoolplein hoorde is voor mij al een belangrijk punt.
Wel nog een vraag: denk je dat er twee of meer kinderen van het kelderfeestje hier ook komen? Zoja: helemaal niet doen!
Naar
Wat klinkt dit allemaal naar.
Ik ben niet bangig aangelegd, maar zou in dit geval dat watergebeuren gevaarlijk vinden voor mijn dochter. Nog los van het pestelement wat natuurlijk helemaal verschrikkelijk is.
Ik zou dochter (als die ondanks alles graag zou willen gaan) uitleggen dat de risico's met het water te groot zijn en gaan voor een leuk alternatief uitje.
huilen
Ik heb gisteravond gewoon zitten janken van ellende. Zo erg vind ik het. Dat kind wordt al nooit uitgenodigd voor feestjes. Komt er een keer een uitnodiging, krijgt ze dit.
De ouders zijn best ok. Echter die kijken heel anders tegen ruw gedrag aan. "Moet allemaal kunnen", is hun motto.
Zo heeft de zoon van de moeder een keer een touw om iemands nek gedaan en hard aangetrokken. Ze vond het maar overtrokken hoe de moeder van dat meisje reageerde, want zoon speelde alleen maar. Ik vind dat dus niet kunnen. De striemen zaten om het meisje haar nek. De reactie vind ik niet normaal. Als mijn kind dat zou doen zou ik heel duidelijk uitleggen waarom zoiets erg gevaarlijk is.
Ook een jonger kind van die familie zag ik een klasgenootje tegen de grond gooien waar die moeder gewoon bij zat (die dus niet reageerde).
En inderdaad, Barvaux, volgens dochter zitten er zeker 2 uit dat clubje van vorige jaar erbij. Vooral de combinatie staat me helemaal niet aan omdat die kinderen erom bekend staan heel ruw te zijn en niet van stoppen weten…..en dan die moeder die vindt dat alles maar moet kunnen onder het mom van: "Het zijn toch kinderen, laat ze maar….". Ik vind dit gewoon link.
En ja…vooral toen die ene op het schoolplein peilde bij de jarige hoe het zat met de uitnodiging voor mijn kind….met zo'n sarcastisch lachje erbij…..ik vertrouwde het niet.
Ik heb het feestje afgezegd voor dochter via de mail. Gewoon gezegd dat we al een verjaardag hadden.
Die ouders hoeven niet meer informatie te hebben.
heel goed
echt, als volwassene kun je beter inschatten wat de risico's zijn dan een kind en als je zeker weet voor jezelf dat je het vanuit eer en geweten beslist, is dit een hele goede beslissing (hoe moeilijk deze ook uit te leggen is aan je dochter).
gr Angela
nonima
Heel erg moeilijk maar in dit geval de enige en juiste beslissing. Kun je wat leuks doen met je dochter?
Heb je rondgekeken naar clubjes waar je dochter zich thuis zal voelen? Schilderen? Toneel? Scouting? Zoiets? Of misschien juist de zwemvereniging? Meer diploma's?
a.nonima
Ik leef echt met je mee, wat vreselijk! Ongelooflijk dat jonge kinderen al zo vilein kunnen zijn. Ik zit hier ook met een traantje. Mijn zoon werd ook nooit uitgenodigd. Gelukkig vond hij dat op zich geen probleem, maar hij heeft geen fijne schooltijd gehad.
Hopelijk wordt het op het VO beter. Ik heb zijn school zorgvuldig uitgezocht, zijn zussen zitten er ook, en je kent hem niet meer terug. Hij heeft zelfs een echte vriend (ook autistisch). Echt, het kan beter worden, zeker met een moeder als jij die haar zo zorgvuldig beschermt en begeleidt!
dank
Ontzettend bedankt voor jullie steun. Het doet me echt goed. Fijn ook om te weten dat ik niet helemaal gek ben en een gefrustreerde moeder. Ik ga echt op mijn gevoel af nu.
We gaan die dag zeker leuke dingen doen die dochter echt leuk vindt. Enne…Barvaux, dochter heeft al 3 zwemdiploma's 
. Ze zit op theater waar ze het erg naar haar zin heeft.
De ellende is dat er allerlei angsten ineens bijgekomen zijn. Nachten lang schrikken we letterlijk wakker door haar gegil. Ze heeft dan een enge droom gehad of denkt dat ze stikt of doodgaat. We moeten hier echt mee naar de huisarts. Zo ook het zwemprobleem. Ineens denkt ze dat ze niet onder water kan met haar hoofd. Ze;fs onder de douche gaan of haar haren wassen in bed is een verzoeking geworden op dit moment. Ze denkt dat ze water binnen krijgt en dat ze verdrinkt. Ze krijgt van ons dan een handdoekje om voor haar mond en ogen te doen.
Ook het nieuws op tv trekt ze zich heel erg aan zoals over de IS en Ebola. Ze piekert zo veel. Voordat ze naar bed gaat moet ze haar 'hoofd leegmaken' zoals ze dat zegt en ze rent dan de hele tijd door haar kamertje heen en weer.
Ik vind dit zo moeilijk, maar voor mijn kind ben ik bereid alles te doen wat in mijn macht ligt om haar te helpen waar nodig.
ja, dat wist ik maar je hebt er geloof ik 21 ofzo 
maar goed ze zit dus al op theater. Heeft ze daar vriendinnen die haar begrijpen waar ze ook eens mee kan afspreken? Wat doet ze met haar eigen verjaardag?
Huisarts goed idee
Als je een goede relatie hebt met je huisarts. Overweeg anders eens mindfulness voor haar. Misschien een cursus speciaal voor kinderen? Ik ben ook ooit een mindfulness trainer tegengekomen en die sprak 1x week met een moeder en puber, die hadden samen een soort privé mindfulness training. Heel bijzonder en fijn lijkt me dat.
En ik snap heel goed dat je verdrietig bent, vreselijk dit!
Barvaux
Goh, ik wist niet dat er zo'n 21 waren zeg….
Je slaat de spijker recht op z'n kop……ze heeft eigenlijk geen vriendinnen. Ja, eentje uit een hogere groep op school, maar verder niet. Verjaardagen zijn ook een crime. Ze weet niet wie ze ins hemelsnaam moet uitnodigen. Ze heeft geen click met klasgenootjes. Ze heeft vorig jaar klasgenootjes uitgenodigd waarvan er maar eentje haar had uitgenodigd (dat kindje zit op een andere school). Voor de rest krijgt ze geen weder uitnodigingen….
Dat maakt ons ook zo verdrietig. Kind roept ook steeds van zichzelf: "Ik ben toch maar een"K….T".
Ben overigens vanochtend naar de HA geweest voor mezelf (ander probleempje). HA vroeg hoe het met de andere leden van het gezin was. Ik vertelde hem dat het met dochter niet zo goed ging.
Hij nodigt ons van harte uit om eens te komen praten. Dochter was al eerder langgewenst omdat ze zo bang was om te stikken in haar slaap. HA wist het allemaal goed uit te leggen en dat ze niet bang hoefde te zijn. Nu komen daar weer allerlei andere angsten bij zoals met dat water….
HA vermoedt ook iets binnen het autistisch spectrum. Ze vertoont meer autistische trekjes dan anderen.
Zo kan ze moeilijk omgaan met veranderingen en dan vooral plotselinge veranderingen.
Ze is rechtlijnig en als ze iets in haar hoofd heeft, verteld te dat met volle overgave (niet aanvoelend of de toehoorder dit ook interessant vindt).
nonima
Qua vriendjes en feestjes zaten we een klein beetje in hetzelfde schuitje, het werd steeds minder met uitnodigingen. We zijn het dus al snel in een heel klein groepje gaan vieren en in groep 7 is mijn man met zoon en maar één vriendje ergens heen geweest en in groep 8 waren we het zat toen dat vriendje mijn zoon regelmatig op een vervelende manier liet vallen en dan weer verderging alsof er niets aan de hand was: ik heb zoon ziek gemeld en vader en zoon zijn een heerlijk dagje naar een pretpark geweest.
