Wat erg: ik lees nu pas "geef me de vijf"

Colette

Ja, mooie methode He ? Ik ben 3 april naar een themadag in amersfoort geweest waar ze de hele dag sprak. Was heel erg interessant echt een aanrader !
Colette heeft een nieuw boek uit "Auticommunicatie"

groetjes van mij

Anna

Ik ben erg benieuwd wat ze dan schrijft over het begrijpend lezen. Helaas is het boek er niet in aangepaste leesvorm en kan ik het zelf niet lezen, vandaar mijn vraag.

Echt super!

Wij hebben niet alleen het boek gelezen maar hebben ook de trainingen gevolgd en begeleiding thuis gehad (alles volledig vergoed door de basisverzekering)

En het is een openbaring wat je leert over autisme en hoe eenvoudig de oplossing vaak is. Het is hier in huis (en op school!) een wereld van verschil. Van een worstelend kind (met zichzelf) met worstelende ouders (hoe om te gaan met kind) hebben we nu een kind in volle ontwikkeling en ouders die snappen waarom zaken vaak anders lopen bij dit kind.

(geen aandelen, maar wens echt iedere ouder met een autistisch kind/partner deze kennis toe!)

Ook voor pubers?

Ik ben'm ook aan het lezen, vraag me af of het ook geschikt is voor pubers?
Wij weten net dat onze dochter van 11 PDDnos heeft, welliswaar een tikkie en thuis geeft dat vooral problemen in het inleven in anderen.(eigenlijk op andere gebieden niet)

Wij als ouders moeten nu 'de omgeving veranderen'zoals dat heet en dat vind ik best moeilijk. Daar hebben we lang mee geworsteld.

Ook voor pubers!

Geef me de vijf is bedoeld voor iedereen van 0 tot 100, hoog of laag IQ. Het autisme is nl. Altijd hetzelfde. Alleen het gedrag is anders. De oorzaak van het gedrag dus niet.

Met de kennis van het boek zul je vervolgens op zoek moeten naar dat wat past bij jullie en je kind.

Begrijpend lezen

daar ben ik ookwel benieuwd naar waT ze daar over schrijft want mijn middelste heeft daar erg veel moeite mee. Heb het boek ooit gekocht maar inmiddels weer verkocht omdat ik me er niet in kon vinden eigenlijk.
Misschien heb ik het te snel weggelegd?

Begrijpend lezen

ik denk: gevolgen van autisme voor begrijpend lezen. Bij iedereen met autisme is dit natuurlijk weer anders. Maar: met autisme neem je veel dingen letterlijk. Begrijpend lezen doet vaak aannames: het voorbeeld dat ik nu vind in het boek is: kind leest boek, in boek staat: de muis is weg (bedoeld wordt, de muis zit in de broekspijp en je kunt hem niet meer zien). Plaatje van broekspijp met bobbel en de vraag: waar is de muis. Kind geeft aan: weg. Want dat stond er. Maar het antwoord moet zijn: de muis is in de broek. Want dat wordt er bedoeld. Nu lijkt het alsof kind het niet snapt, maar snapt het (juist) wel, alleen letterlijk.
Kortom: bij begrijpend lezen worden er (onbewust ook door de schrijver) vaak veel aannames gedaan. Die aannames, dat is nou net zo'n verbindingsstukje dat bij veel autisten ontbreekt. Dan lijkt het lezen niet te lukken.
Ik gaf laatst ergens het voorbeeld van thuis: mijn zoon is ooit een keer zowat geflipt van halfvolle melk. En nu laatst las ik: yoghurt halfvol. Mijn zoon meende dus (logisch nadenkend) dat het pak halfvol zat en vond het belachelijk dat we voor een halfvol pak een prijs voor een vol pak moesten betalen. Heel grappig (we hebben er erg om gelachen) en hij kan er nu ook om lachen, maar nu snapt hij het ook.
Vaak ook moeite met humor, beeldspraak ed, en dat soort dingen kom je juist vaak tegen in lezen.
Mijn zoon heeft bijvoorbeeld veel moeite met het afschrijven van een verhaal. Laatst hadden ze het over sprookjes, en kreeg hij een toets waarbij je een sprookje moet afschrijven. Dit vindt hij moeilijk. Dus dan oefenen we dat. Want sprookjes, gebruiksaanwijzingen, gedichten, enz. hebben allemaal een eigen doel met een eigen stramien. Dat kun je uitpluizen, uitleggen, en oefenen. En dan gaat het wel.